Opinie

Nu door de klimaatverandering het algemeen waterbeleid steeds belangrijker wordt en de geborgde partijen de kosten van het waterbeheer steeds meer afschuiven op huurders en woningeigenaren, adviseert de commissie Boelhouwer terecht om de geborgde zetels in zijn geheel af te schaffen, zegt Bernd de Nijs. Daarom steunt hij de initiatiefwet tot volledig democratiseren van de waterschapsbesturen. Democratischer maken van de waterschappen is essentieel voor de legitimiteit en het voortbestaan ervan, stelt hij in een bijdrage namens de waterschapspartij Betaalbaar Water.

De commissie Snel onderzoekt de aanpassing van het belastingstelsel. De twee grootste pijnpunten vallen echter buiten de opdracht en worden doorgeschoven naar de toekomst, betogen Hans Middendorp en Ron van Megen. Ten onrechte, stellen ze. 'De Unie van Waterschappen moet de opdracht verbreden'.

De Nationale Analyse Waterkwaliteit geeft redenen tot zorg, maar er is ook hoop, stelt Sas Terpstra. Goede waterkwaliteit vraagt om opgeschaalde en geïntensiveerde aanpak. Durven provincies, waterschappen en boeren het aan om hun middelen en mensen te bundelen en een jarenlang commitment op de uitvoering aan te gaan?

‘Tegels eruit, groen erin’ is een veelgehoorde aanpak om klimaatverandering op te vangen. Maar is vergroening in de stad echt effectief? En leidt het niet juist tot nieuwe problemen? Lieselotte Tolk en Maarten Kuiper houden een pleidooi om groen van alle kanten te bekijken: positief en negatief, bovengronds en ondergronds.

'Met normen jagen we achter individuele bestrijdingsmiddelen aan. Maar boeren en tuinders gebruiken steeds andere middelen. De totale toxische druk, de lange-termijn effecten van de cocktail aan giftige stoffen in het water, blijft zo buiten beeld.' Dat stelt Hans Middendorp, die onder verwijzing naar het geruchtmakende boek 'Silent Spring', erop wijst dat het in het oppervlaktewater meestal niet om slechts één enkele milieuschadelijke stof gaat, maar om een mengsel van schadelijke stoffen.

Niet alleen leidt het infiltreren van al of niet voorbehandeld rivierwater in de hogere zandbodem tot ongewenste nivellering van de waterkwaliteit en veel energieverspilling, het schaadt ook de biodiversiteit. Dat stelt Herman van Dam in een nieuwe bijdrage aan het debat over het gebruik van het Veluwemassief als grondwaterbron voor drinkwater.

“Het grondwater in het Veluwemassief is bij uitstek geschikt om te voorzien in de stijgende vraag naar drinkwater. De wateraccu moet nog wel worden opgeladen,” stelt Jos Peters (Leading Professional Water Supply bij Royal HaskoningDHV). Hij vindt dat het gesprek hierover intensiever moet. Zijn voorzet: “Naaldbos eruit en loofbomen erin zou voldoende zijn, of infiltratie van voorgezuiverd rivierwater.” Drie partijen reageren.

Draagt de Impulsregeling Klimaatadaptatie bij aan een echte transitie? Sas Terpstra is er niet gerust op. Naast maatregelen zijn richtinggevende keuzes nodig. 

Het werk in de water- en maritieme sector is van maatschappelijk belang. Toch is het lastig om nieuwe mensen aan te trekken. De watersector is onbekend en moet daarom als één sector landelijke campagne voeren, is de stelling van H₂O. De maatschappelijke relevantie mag veel meer worden benadrukt, reageert Else Boutkan, maar de arbeidsmarkt is krap, en techniek en technologie zijn belangrijke knelpunten. ‘De grootste uitdaging zit in de verandering van de inhoud van functies, onder andere door digitalisering. Daar moeten we ook op focussen.’

Het ondergrondse Veluwemassief is bij uitstek geschikt om als grondwaterbron te voorzien in de stijgende vraag naar drinkwater, stelt Jos Peters. Adviseur Herman van Dam plaatst in een opiniebijdrage op H2O kanttekeningen en stelt: "Bezoedel de ondergrondse waterschat van Veluwe niet met van elders aangevoerd systeemvreemd water." Jos Peters reageert.

Het ondergrondse Veluwemassief is bij uitstek geschikt om als grondwaterbron te voorzien in de stijgende vraag naar drinkwater, stelt Jos Peters in een opiniebijdrage. Is het een reële optie om de Veluwe als wateraccu te gebruiken? Herman van Dam plaatst kanttekeningen. “Er is alle reden om de ondergrondse waterschat van Veluwe niet te bezoedelen met van elders aangevoerd systeemvreemd water.”

Nu Nederland duurzame energiealternatieven moet realiseren, blijken water en waterwerken een interessante bron voor energie, vooral op lokaal niveau, ziet Erik van Lith. De kansen voor water als energiebron nemen toe door ze te koppelen aan andere opgaven. “Zodoende kunnen de grote investeringen in duurzame energie de komende decennia effectiever en efficiënter worden gedaan.”

Al sinds 2014 wordt, naar aanleiding van het OESO-rapport Water Governance in the Netherlands: Fit for the future?, nagedacht over aanpassing van het belastingstelsel van de waterschappen. Met name de verdeling van de kosten voor het watersysteem (watersysteemheffing) over burgers, bedrijven, agrariërs en natuur blijft de gemoederen bezighouden. Voorstellen voor een nieuwe regeling kregen onvoldoende draagvlak. 

Het ondergrondse Veluwemassief is bij uitstek geschikt om als grondwaterbron te voorzien in de stijgende vraag naar drinkwater. De wateraccu moet nog wel worden opgeladen. Naaldbos eruit en loofbomen erin zou voldoende zijn, stelt Jos Peters. Of infiltratie van voorgezuiverd rivierwater.

Nederland moet zich voorbereiden op grote structurele beschermingsmaatregelen tegen zeespiegelstijging. Financieel kunnen wij ons dat veroorloven. Maar hoe zit dat bij minder draagkrachtige delta’s in de wereld en hoe kan Nederland daar een bijdrage aan leveren?

OPINIE - Het toekomstige energielandschap, met alleen maar hernieuwbare energiebronnen, biedt de waterschappen belangrijke kansen als leverancier van duurzame energie én van duurzame koolstof of waterstof uit biomassa als grondstoffen voor de industrie.

Waterschap Noorderzijlvest is van plan de watersysteembelasting voor huishoudens de komende vier jaar tussen de 25 en 30 procent te verhogen. Tegelijk worden weinig initiatieven genomen om de kosten te drukken. Sterker, het schuldenplafond wordt nóg verder verhoogd, in strijd met het kader dat het bestuur heeft vastgesteld. 

De droogte maakt duidelijk: onze bodems hebben meer organische stof nodig. Effectieve Organische Stof is goed voor het vochthoudend vermogen, en tevens voor een betere mineralenhuishouding en ook nog eens voor het bodemleven, de bodemecologie.

Het klinkt nogal tegenstrijdig: een natuurbeschermingsorganisatie die de paling, icoon voor het herstel van de ecologische waterkwaliteit, niet mag beschermen in haar eigen natuurgebieden.

OPINIE - De chemische waterkwaliteit is in 2018 weer een klein stukje ‘minder slecht’ geworden, met het laagste aantal aangetroffen bestrijdingsmiddelen sinds er door Delfland wordt gemeten. Maar gaat het nu echt beter?

OPINIE - Om de huidige kwaliteit van onze infrastructuur en openbare ruimte in stand te houden, moeten er radicale keuzes worden gemaakt. Dat stelt Co Verdaas, de nieuwe dijkgraaf van Waterschap Rivierenland, die gisteren zijn inaugurele rede hield als hoogleraar Gebiedsontwikkeling aan de TU Delft.