Opinie

De opiniebijdrage van Pieter-Jan Hofman met het pleidooi om de huidige samenstelling van het waterschapsbestuur kritisch tegen het licht te houden, inspireerde Hans Middendorp (AWP) tot het schrijven van een reactie. Middendorp is het op punten eens met de fractievoorzitter van CU/SGP Delfland, maar niet met Hofmans stelling dat afschaffen van de geborgde zetels te kort door de bocht is.

D66 en GroenLinks hebben een initiatiefwetsvoorstel ingediend om in het waterschapsbestuur de geborgde zetels af te schaffen. Het waterschapsbestuur (vergelijkbaar met de gemeenteraad) bestaat uit zetels voor ingezetenen (hier stemmen we elke vier jaar voor), bedrijven, natuurterreinen en agrariërs. De drie laatstgenoemden hebben een gereserveerde of ‘geborgde zetel’ in het bestuur waarvoor mensen worden benoemd door belangenorganisaties. De initiatiefnemers van het wetsvoorstel vinden dat ondemocratisch en willen daarom af van dit systeem. De fractie CU/SGP van Hoogheemraadschap van Delfland zou graag zien dat hier genuanceerder en meer integraal naar gekeken wordt.

Moderne techniek maakt steeds betere sturing van de waterhuishouding mogelijk. Maar daarmee zijn droge voeten zeker niet gegarandeerd, zo werd deze zomer weer overweldigend duidelijk in Limburg. En ook in Noord-Holland was eind juni na extreme regenval sprake van forse wateroverlast. Hoogheemraadschap Hollands Noorderkwartier (HHNK) zegt al het mogelijke gedaan te hebben om de schade te beperken, maar de agrariërs in het gebied zien dat anders. Wat gebeurde er precies, en vooral: wat valt er te leren, ook voor overlastsituaties elders in het land? De kijk van bestuurders Siem Jan Schenk (HHNK) en Kees Stoop (LTO-Noord).

Kunnen stuurbare watersystemen bijdragen aan een klimaatadaptief grondwater-, oppervlaktewater- en bodembeheer in een attentiegebied van een Natura 2000-gebied en tegelijkertijd ten gunste zijn van een perspectiefvolle landbouwpraktijk? Dat gaan waterschap Aa en Maas en drie Brabantse melkveehouders de komende vijf jaar onderzoeken.

De Nederlandse Drinkwaterwet noemt drinkwatervoorziening 'een dwingende reden van groot openbaar belang'. Demissionair minister Cora van Nieuwenhuizen bevestigt dat in haar recente Beleidsnota ‘Samen werken aan een toekomstbestendige drinkwatervoorziening’. Het draagt aantoonbaar bij aan volksgezondheid, welzijn, welvaart én duurzaamheid als ons drinkwater betrouwbaar en veilig is. En blijft. Waarom laat de minister dan tóch drempels bestaan voor waterbedrijven om voldoende te investeren?

De wijze waarop het Grevelingenmeer nu wordt beheerd, zorgt voor snelle verdere verzilting van Schouwen-Duiveland, stelt waterbouwkundige Wil Lases. De verwoestende impact van het zoute meer op de leefbaarheid van Zeeuwse eiland is niet bepaald in beeld. Er moet daarom spoedig een ommekeer in denken en handelen komen.

Waterschappen in laag Nederland zien dagelijks de gevolgen van klimaatverandering en bodemdaling. Dries Schuwer, Adviseur ruimtelijke ontwikkeling bij hoogheemraadschap De Stichtse Rijnlanden, was betrokken bij een onderzoek in de gemeente Woerden naar de mogelijkheid om een drijvende wijk te bouwen. Kan drijvend bouwen een oplossing zijn? En wat voor rol is daarbij dan weggelegd voor de waterschappen?

Nederland, deels lager dan de zee, zal zich sterk moeten weren tegen zeespiegelstijging. Dat betekent verdere sluiting en versterking van de kust, opschaling van pomp- en noodbergingscapaciteit, bufferen van zoet water en wellicht een tweede kustlijn. 

De nieuwe Europese Drinkwaterrichtlijn stelt dat drinkwaterconsumenten uitgebreider geïnformeerd moeten worden over onder meer de kwaliteit van hun drinkwater. Een positieve ontwikkeling volgens KWR-onderzoekers Stijn Brouwer en Lisa Andrews. ‘De nieuwe Drinkwaterrichtlijn is een opgave maar biedt vooral een kans.’

De waterbeheerder als initiatiefnemer, aanmoediger en facilitator. Waterschapsbestuurder Bea de Buisonjé reageert op de column van Ties Rijcken over water en woningnood. Ze zegt: "Ik sta voor een rol van de waterbeheerder die met kennis van het verleden en zicht op de toekomst het gesprek aangaat over de integratie van alle ruimtelijke opgaven."

Ruim vijftienhonderd bezorgde medewerkers van de waterschappen willen dat hun pensioenfonds ABP stopt met investeren in fossiele brandstoffen. Ze roepen het pensioenfonds op het vermogen te gebruiken voor 'een rechtvaardige en duurzame transitie'.

Eind 2019 presenteerde de ‘Beleidstafel Droogte’ een rapport met de ietwat zelfgenoegzame titel ‘Nederland beter weerbaar tegen droogte’. We zochten daarin tevergeefs naar het antwoord op onze vraag ‘hoe ziet een echt integrale aanpak eruit?’

Vernatting van het veenweidegebied is nodig om bodemdaling en CO₂-uitstoot tegen te gaan. Maar dat kost veel water, en dat kan in droge zomers elders voor tekorten zorgen, waarschuwen onderzoekers van Deltares. Hans Middendorp reageert: "Het Groene Hart heeft dorst, terwijl het water gewoon voorbij stroomt."

De stelling is de weergave van een veelgehoord geluid. We vroegen twee innovatieve ondernemers of ze deze stelling onderschrijven. “Nee”, zegt Harry van Dalfsen van Wafilin Systems stellig. “Gebrek aan lef? Het hangt ervan af in welk deel van de markt je opereert”, zegt Pieter Hack.

Cor Huijgens plaatste vraagtekens bij het in januari door het Wereld Natuur Fonds (WWF) gelanceerde kustbeschermingsplan met dubbele dijken en waterkerende landschappen. De problemen die zich maatschappelijk en uitvoerend kunnen voordoen worden onderschat en andersom worden de effectiviteit, de duurzaamheid en de bijdragen aan de natuur overschat, schreef Huijgens. Delta-expert Bas Roels van WWF reageert: met dubbele dijken creëer je een win-win situatie.

De enige duurzame oplossing van dreigende waterschaarste op de Zeeuwse eilanden ligt in het bufferen van zoet oppervlaktewater in de meren en afsluitbare wateren in combinatie met kustlijnverkorting, stelt Wil Borm. Aanleiding voor zijn betoog: de recent gepubliceerde studie over de kunstmatige zoetwateraanvoer voor de landbouw op Schouwen-Duiveland.

Zo, Nederland heeft gekozen, de stemmen zijn geteld. We weten hoe de Tweede Kamer er zal uitzien in de nieuwe kabinetsperiode. Om de formatie te bespoedigen, schreef Jos Peters alvast onderstaande waterparagraaf ‘Slim omgaan met water’ voor het Regeerakkoord 2021-2025 ‘Heldere lijnen naar de toekomst’. '"Lezers van H₂O weten het, water gedraagt zich volgens natuurkundige wetten"', aldus Peters. "Daarom zijn keuzes mogelijk, puur op inhoud, die op kamerbrede steun kunnen rekenen."

De provincie Zeeland is ver over tijd met haar eerste pogingen om wat zorg te tonen voor zoet water en is zelf verantwoordelijk voor de onhoudbare situatie van de zoetwaterhuishouding op het eiland. Ze houdt echter halsstarrig vast aan omringende wateren met een maximaal zoutgehalte, stelt Wil Lases naar aanleiding van het onderzoek naar de mogelijkheden om zoet water aan te voeren naar Schouwen-Duiveland.

In januari lanceerde het Wereld Natuur Fonds (WWF) met twintig ander partijen zoals kennisinstellingen een nieuw kustbeschermingsplan met dubbele dijken en waterkerende landschappen. Het initiatief roept bij nadere bestudering veel vragen op, stelt Cor Huijgens.

Over een maand mogen we naar de stembus. Gelukkig valt er wat te kiezen. Als daarná het kwartetten met ministersposten goed uitpakt, komt het misschien toch nog goed met ons prachtige land.

Voor rivierwater dat tijdelijk niet op zee geloosd kan worden, is de huidige noodberging verre van ideaal. De tijd begint te dringen om tot gerichte toekomstplannen te komen. Oppervlakvergroting van noodberging geeft daarbij een sterke toename van de rivierwaterveiligheid, stellen Dick Butijn en Wil Borm.