In H2O van februari 2023 staat een beschouwing over de besturen van waterschappen. Die worden na de verkiezingen op 15 maart minder rechts door het wegvallen van de geborgde zetels voor bedrijven en beperking van de boerenzetels, aldus de analyse. Johan Raap, 'bedrijfsgeborgde bestuurder', is kritisch over de wending en voelt zich geschoffeerd als zeer betrokken waterschapsbestuurder.
door Johan Raap
Johan RaapHet begint met het wetsvoorstel van de Tweede Kamerleden Bromet en De Groot om ‘de waterschappen te democratiseren’. ‘Te politiseren’ zou een betere woordkeuze geweest zijn, immers het oude - naar mijn mening - zeer democratische beginsel van de trits ‘belang betaling zeggenschap’ wordt vanaf deze lente bij het grofvuil gezet. Met name bedrijven kunnen vanaf dat moment alleen nog maar flink betalen. Het bedrijfsmatige geluid zal dan verstommen.
In de kritieken daarvoor werd vaak gesuggereerd: ‘de VVD dient wel het bedrijfsbelang, en - als bijzin - het CDA het landbouwbelang’. Juist daartegen heb ik veel verzet, ik vind dat grote onzin. In een artikel in blad Het Waterschap (oktober 2020) werd zelfs een koppeling gemaakt - door ook deze wetsvoorstel indieners - tussen biodiversiteit en geborgde zetels, met de stelling dat als die geborgden zijn opgehoepeld het veel beter gaat met de biodiversiteit.
Dit komt bij mensen zoals ik aan als een dolk in de rug, en geeft aan dat deze politici totaal geen sondering hebben gedaan bij bedrijven, laat staan bij werknemers van bedrijven. Heel vreemd ook dat de Unie (van Waterschappen) juist deze politici daartoe een podium gaf.
Het doet mij als niet-politicus en als zeer bij water betrokken mens en burger veel verdriet dat deze wending gemaakt wordt. Voor een functionele overheid zou ook een functioneel bestuur nodig moeten zijn en geen politiek. Wie legt mij uit dat drinkwater in Nederland een nutsfunctie is en rioolwaterzuivering een politiek discours nodig heeft? Jawel, ik ken de dilemma’s, ik geef les in landen waar politiek soms een afweging moet maken tussen een brandweerkazerne en een rioolwaterzuivering.
Laat ik eindigen met mijn emotie dat ik mij soms socialer voel dan de mensen van PvdA, zeker groener ben dan die van GroenLinks, liberaler dan menig VVD’er, ik ben christelijk en 50+. Verder ben ik leraar (geen geborgde zetels!) en toevallig werkzaam bij een bedrijf. Ik zou me in veel politieke partijen kunnen bevinden maar ook overal onkunde en onwil tegenkomen. Ik wens Nederland een beter bestuur toe.
Johan Raap is lid algemeen bestuur waterschap Aa en Maas tot eind maart 2023
LEES OOK
Verkiezingen: ‘Besturen waterschappen worden minder rechts’
De vraag is of dat dan komt door alleen de waterkwaliteit of dat het komt omdat we, bijvoorbeeld, gewoon gruwelijk dicht bevolkt zijn en ik al heel wat weilanden en dergelijke omgezet heb zien worden in woningen.
Mijn idee is overigens niet om te infiltreren in bestaande vennen - dat zou inderdaad de ecologie van die vennen veranderen – maar in aangelegde plassen (met een oppervlak minder dan 0,1 procent van de Veluwe). Die vallen droog, enkele dagen nadat infiltratie stopt. Infiltratieplassen hebben landschappelijk gezien wellicht wat waarde (als je saai naaldbos daarvoor kapt), aangaande natuur is die inderdaad beperkt.
Zeg 10 jaar geleden al waarschuwde ik dat we in 2027 in Nederland nooit de KRW doelen gaan halen. Ik betreur het ten zeerste dat ik gelijk ga krijgen. Ik voorspel nu dat we in 2030 met de mond vol tanden staan als Brussel ons vraagt wat onze plannen/maatregelen zijn om de Veluwe natuur en biodiversiteit te herstellen. Zonder fors ingrijpen in de waterbalans van het Veluwemassief gaan we verdroging echt niet bestrijden en zullen beken en sprengen niet structureel meer water voeren. Dat geef ik je op een briefje.