Regelbare drainage kan een oplossing zijn voor sommige wateropgaven. Om tot goede keuzes voor maatregelen in het watersysteem te komen zijn alle betrokkenen bij het waterbeheer in Nederland gebaat bij inzicht in de reële mogelijkheden en beperkingen van regelbare drainage. Dit artikel zet de feiten ten aanzien van regelbare drainage op een rij.
Read more …
Maatschappelijk, bestuurlijk als inhoudelijk klinkt er een roep om meer samenhang in de vergunningverlening voor de gebouwde omgeving. Met als punt op de horizon de nieuwe Omgevingswet. Deze roep om samenhang geldt ook voor de domeinen grondwater en bodemenergie. Binnen deze domeinen zie je ketens van samenwerking ontstaan en de behoefte om informatie en kennis met elkaar te delen. In deze ontwikkelingen speelt het Landelijk Grondwater Register (LGR) een belangrijke verbindende rol. Onlangs is de herbouw van het LGR afgerond. De vernieuwing positioneert het LGR op het kruispunt van de grondwaterketen en de bodemenergieketen als onmisbare informatiebron op het gebied van vergunningverlening en beleid.
Read more …
Het beheersgebied van het waterschap Zuiderzeeland bestaat voornamelijk uit diepe polders. Daardoor is het onontkoombaar om overtollig water te verpompen, met een hoog energiegebruik als gevolg. Waterschap Zuiderzeeland verbruikt dan ook de meeste energie voor het houden van droge voeten. In het kader van het Klimaatakkoord hebben de waterschappen een afspraak met het Rijk gemaakt om in 2020 30% energie-efficiënter en zuiniger te werken. Mede daarom heeft waterschap Zuiderzeeland samen met Tauw BV onderzoek gedaan naar mogelijkheden het energieverbruik van de bemalingstaak te reduceren.
Read more …
Twintig jaar geleden besloot de drinkwatersector tot de oprichting van een shared services center. Doel van deze Reststoffenunie was het afval dat vrijkwam bij de productie van drinkwater op een verantwoorde manier af te zetten. Het shared services center is inmiddels uitgegroeid tot een professionele verkoop- en innovatieorganisatie. Wat zijn de ervaringen van ReststoffenUnie en wat is er in de afgelopen twintig jaar bereikt?
Read more …
DNA-merkers, waarmee de herkomst van fecale verontreinigingen kan worden achterhaald, geven beheerders van zwemwater de mogelijkheid om beter inzicht te krijgen in de relevante vervuilingsbronnen. Hierdoor kunnen ze gerichte maatregelen nemen ter verbetering van de zwemwaterkwaliteit en daarmee voldoen aan de eisen die de zwemwaterrichtlijn van de EU stelt. Met de in dit onderzoek ontwikkelde DNA-merkers blijkt het mogelijk fecale verontreinigingen te identificeren als afkomstig van mensen, vogels, honden, varkens, herkauwers (als groep met o.a. schapen, hertachtigen & koeien) en specifiek runderen. Deze merkers zijn met succes toegepast bij door Rijkswaterstaat beheerde zwemwaterlocaties.
Read more …
Blauwalgen kunnen een breed scala aan toxines/gifstoffen produceren, en vormen daarom bij grote dichtheid in zwemwater een gezondheidsrisico voor mens en dier. Op basis van het blauwalgenprotocol (2012) wordt op blauwalggevoelige locaties gedurende het zwemwaterseizoen in ieder geval tweewekelijks gecontroleerd en zonodig elke week. KWR heeft de afgelopen jaren nieuwe DNA-merkers ontwikkeld voor de kwantitatieve bepaling van de vijf meest voorkomende potentieel toxische blauwalgen; Microcystis, Planktothrix, Anabaena, Aphanizomenon en, sinds 2013, Woronichinia. De DNA-detectiemethodiek is inmiddels door Intertek Life Sciences (Geleen) succesvol geïmplementeerd en routinematig toegepast op ruim 300 veldmonsters.
Read more …
H2O
/Waternetwerk 
