H2O Vakartikelen

Colors: Blue Color

Drinkwaterbedrijf WML neemt bij waterproductiebedrijf Heel, Maaswater in voor de productie van drinkwater. Het ingenomen water verblijft gemiddeld circa 1,5 jaar in het procesbekken ‘De Lange Vlieter’. Na oeverinfiltratie en bodempassage wordt het water gewonnen door 29 ontrekkingsputten en verder gezuiverd tot drinkwater. In de loop van het zuiveringsproces nemen de geneesmiddelconcentraties af door verwijdering en door verdunning met grondwater. Dit onderzoek laat zien hoe de verdunning en verwijdering die optreedt in de verschillende processtappen is te kwantificeren. Dit is van belang om het zuiveringsrendement in de verschillende stappen te kunnen bepalen.

Relatie drinkwaterkwaliteit en klanttevredenheid

Tweeten

share with Whatsapp

Send by email

“Nederlands drinkwater is het beste drinkwater van de wereld.” Een uitspraak die je regelmatig hoort als het gaat over de kwaliteit van ons drinkwater. Maar over welk water gaat het dan? Alleen al bij Vitens hebben we bijna honderd productielocaties die allemaal hun eigen unieke watersamenstelling afleveren. Hoewel al deze locaties stuk voor stuk een waterkwaliteit produceren die zonder meer als zeer goed kan worden omschreven, zijn er toch ook duidelijke verschillen. Wat is ‘het beste’? Wat vindt onze klant van deze waterkwaliteit? En wordt het water van de verschillende productiebedrijven ook anders gewaardeerd?

De chemische voetafdruk en oplossingen voor watervervuiling

Tweeten

share with Whatsapp

Send by email

Uit de landbouw en industrie en via het riool komen chemische stoffen in het milieu. Duurzaam handelen vereist de gelijktijdige beoordeling van de impact van al deze stoffen. In het EU-project SOLUTIONS ontwikkelde het RIVM een methode om de effecten van alle emissies samen te nemen tot één variabele – de chemische voetafdruk. Met deze methode kan worden bepaald welke oplossing, die door de stakeholders in het project worden ontwikkeld, de geringste voetafdruk oplevert, zonder eerst nog jarenlang te wachten op gedetailleerd onderzoek.

Methode-Willems voor toetsing aan wateroverlastnormen NBW

Tweeten

share with Whatsapp

Send by email

Waterschap Brabantse Delta en waterschap Aa en Maas hebben in 2014 een nieuwe ronde van toetsing aan de NBW-inundatienormen afgerond. Bij de toetsing hebben beide waterschappen gebruik gemaakt van een voor Nederland nieuwe methode, die uitgaat van maatgevende afvoeren op basis van composiethydrogrammen, ook wel methode-Willems genoemd. Deze methode bestaat uit een aantal (statistische) analysestappen om te komen tot een afvoerduurlijn of samengesteld hydrogram voor de afvoer bij verschillende herhalingstijden. De methode leidt tot goede resultaten, met name in vrij afwaterend gebied. Voor poldergebieden zijn de resultaten wisselend en afhankelijk van beschikbare debietmetingen en sturing in het systeem.

Impact van rwzi’s op geneesmiddelconcentraties in kwetsbaar oppervlaktewater

Tweeten

share with Whatsapp

Send by email

Voor geneesmiddelen zijn de rwzi’s de belangrijkste route naar het oppervlaktewater. We hebben een model ontwikkeld waarmee we de invloed van rwzi’s op de kwaliteit van het oppervlaktewater in Nederland kunnen voorspellen. Dat maakt inzichtelijk waar maatregelen het meest effectief zijn. We hebben het model doorgerekend voor twee verschillende geneesmiddelen en twee extreme afvoercondities.

Flexibeler peil Naardermeer beter voor hoogveenbossen

Tweeten

share with Whatsapp

Send by email

Om de waterkwaliteit en de omstandigheden voor verlanding, waterrietvegetaties en broedvogels te verbeteren is het wenselijk de peilfluctuatie in het Naardermeer te vergroten van 20 centimeter naar 50 centimeter of meer. De vraag was echter of het zeldzame hoogveenbos in het Naardermeer hierdoor niet zou verdrogen en/of vermesten. Een grootschalig praktijkexperiment in het hoogveenbos toont aan dat de grondwaterstand niet te ver daalt, de invloed van regenwater toeneemt, de bodem niet voedselrijker wordt en de zuurgraad zelfs verbetert. Dit zijn betere omstandigheden voor (het ontstaan en) de instandhouding van natuurlijk hoogveenbos.