secundair logo knw 1

  • Colors: Blue Color

Ons grootste Nationale Park, Oosterschelde, heeft last van een ernstige natuurbedreiging: zandhonger. Door het minder sterke getij als gevolg van de Oosterscheldekering, brokkelen de zandplaten langzaam maar zeker af. Dat heeft negatieve gevolgen voor natuur, veiligheid en recreatie. Inmiddels is er een eerste beschermende buffer van zand gerealiseerd bij de Oesterdam. De ambitie is om, als de ervaringen positief zijn, ook de Roggenplaat op deze manier veilig te stellen voor de toekomst.

Sensoren zijn een veelbelovende optie voor het beheersen en controleren van waterkwaliteit. Innovatie en implementatie van sensoren wordt momenteel belemmerd door onduidelijkheden over prestaties van sensoren en behoeften van gebruikers. Er wordt niet altijd onderscheid gemaakt tussen de verschillende toepassingsgebieden van sensoren, waardoor appels met peren worden vergeleken. Daarnaast zijn er onduidelijkheden over de implementatie van sensoren, bijvoorbeeld over hun acceptatie als wettelijk toegestane monitoringsmethode. In dit artikel stellen wij een indeling in vier hoofdrichtingen van sensortoepassingen voor als leidraad in discussies, en pleiten wij ervoor dat waterbedrijven, onderzoekers en ontwikkelaars ook drinkwaterlaboratoria, toezichthouders en beleidsmakers betrekken in die discussies.

Voor een effectieve bescherming van beschikbare (zoet)waterbronnen is het opvangen en benutten van regenwater op regionale schaal noodzakelijk, evenals het vergroten van de regionale zelfvoorzienendheid. Deze studie op het terrein van luchthaven Schiphol laat zien dat regenwateropvang van verschillende oppervlakten haalbaar is, maar dat voor volledige dekking een vrij grote berging noodzakelijk is.

De Drinkwaterwet stelt dat gebouweigenaren van drinkwaterinstallaties moeten zorgen voor goed drinkwater. Onduidelijk is of drinkwater van scholen, kantoren en andere niet-prioritaire locaties ook goed is als mogelijk legionellabacteriën aanwezig zijn. In dit artikel wordt beargumenteerd dat het drinkwater van deze locaties legionellabacteriën mag bevatten omdat uit casuïstiek blijkt dat de kans op een longontsteking door legionella via deze locaties zeer gering is. Risicoanalyses, beheersplannen en monstername zijn overbodig en niet gewenst omdat ze kunnen leiden tot onnodige onrust, onverantwoorde investeringen en milieuschade. Een expliciete toelichting op de zorgplicht is noodzakelijk om de vaak commercieel gekleurde interpretaties te voorkomen.

Een nieuwe manier van meten van kantelstuwstanden, de Mobile Tracker-FL, wordt momenteel getest bij het hoogheemraadschap De Stichtse Rijnlanden. Waterschap Aa en Maas heeft de meetmethode, na een uitgebreide pilot, in gebruik genomen. De methode werkt met een klein, speciaal waterpas, dat op de stuw gemonteerd wordt. Met een smartphone-app wordt een foto genomen, waarna beeldherkenningssoftware de hoek van de stuw bepaalt, en daaruit de stuwstand. De gegevens worden opgeslagen in het Water Informatie Systeem van het waterschap. De metingen zijn nauwkeuriger dan handmatig opgenomen waarden.

In 2014 komt er een einde aan het IRIS-tijdperk; het onderhoud aan de applicatie stopt. Eén van de mogelijkheden ter vervanging van de OWA-module is de software WISKI KiWQM (Waterinformatiesysteem Kisters, Water Quality Module). In 2013 heeft waterschap Reest en Wieden KiWQM als eerste Nederlandse partij geïmplementeerd. Ook enkele andere waterschappen hebben belangstelling. Dit artikel belicht de mogelijkheden van en de ervaringen met KiWQM.
(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Afbreekbaarheid moet in de toekomst als eerste beoordelingsparameter voor toelating van stoffen worden ingevoerd. Er ontstaan anders onomkeerbare problemen in de toekomst.
In aanvulling hierop: Wij hebben voor terrein- en rivierbeheerders (VNBE) nog meer maatregelen in kaart gebracht om deze problemen te mitigeren (zie ook bijlage):
 
@Hans MiddendorpHoi Hans, beetje makkelijke reactie van het waterschap ('eerst moeten de waterbedrijven wat doen, tot die tijd kunnen wij niks doen'). De Waprog plaatste in 1986, in één jaar tijd, meer dan 100.000 watermeters bij gezinnen thuis. Dat kostte toen maar 150 gulden (!) per watermeter. Als de waterpartners echt zouden willen samenwerken, kan dit zo zijn opgelost. Dus ja, bureaucratie zegeviert. Niet iets om trots op te zijn.
@Gert Timmerman Eens. We moeten met al ons water zuinig omgaan (en het niet verontreinigen) zeker met zoet grondwater en met drinkwater.