H2O Vakartikelen

Colors: Blue Color

Nut en noodzaak van slibonderzoek

In de afvalwaterzuivering is de afgelopen jaren de aandacht verschoven van de waterlijn naar de sliblijn. Dit artikel betoogt dat toegepast labonderzoek, en de juiste vertaling van de resultaten naar maatregelen en businesscases, veel problemen kan voorkomen bij de realisatie van slibverwerkingsprojecten. Dit wordt toegelicht door twee actuele thema’s in de sliblijn verder uit te diepen, te weten slibafbraak en slibrheologie. Tevens wordt het belang van slibonderzoek in de ontwikkeling en opschaling van twee slibinnovaties verder toegelicht.

Samenwerkingskansen in de waterketen voor gemeenten, waterschappen en drinkwaterbedrijven

Tweeten

share with Whatsapp

Send by email

Er is veel beeldvorming over de kansen voor samenwerking van gemeenten en waterschappen met drinkwaterbedrijven. Dat loopt van een ‘grote mate van overlap in taken en processen’ tot ‘vrijwel geen gezamenlijkheid’. Wel zien we dat regionaal steeds meer intensief wordt samengewerkt door gemeenten en waterschappen en steeds vaker ook met het drinkwaterbedrijf. Dit artikel beschrijft de kansen die in de praktijk worden gezien. Dat nuanceert de beeldvorming en geeft gemeenten, waterschappen en drinkwaterbedrijven zicht op de onderwerpen waarop samenwerking kansrijk en nuttig is. Dat stimuleert het gesprek tussen de partijen in de regio.

Beslissingsondersteunend model voor nutriëntenmaatregelen in De Stichtse Rijnlanden

Tweeten

share with Whatsapp

Send by email

In het beheergebied van hoogheemraadschap De Stichtse Rijnlanden voldoen niet alle waterlichamen aan de KRW-normen voor stikstof en fosfaat. Om in 2027 aan de KRW-doelen te voldoen, heeft het waterschap een opgave om het ‘nutriëntengat’ te dichten. In dit project zijn water- en stoffenbalansen opgesteld van het hoofdwatersysteem om inzicht te krijgen in de herkomst van de nutriënten en de invloed van verschillende bronnen. De resultaten zijn ondersteunend bij het maken van keuzes voor het treffen van kosteneffectieve maatregelen. Tevens is onderzocht of verbetering van de effluentkwaliteit van de rioolwaterzuiveringen kan bijdragen aan het halen van de KRW-doelen.

Sleutelfactoren voor waterplanten in wateren van Gelderse Vallei, Veluwe, Achterhoek en Liemers

Tweeten

share with Whatsapp

Send by email

Wat betreft de waterflora voldoet de ecologische kwaliteit van veel KRW-waterlichamen nog niet. De vraag is welke aangrijpingspunten waterschappen hebben om deze kwaliteit te verbeteren. Door vegetatieopnames te koppelen aan fysisch-chemische en hydromorfologische data is een aantal duidelijke sleutelfactoren geïdentificeerd. Verrassend is dat ammonium een sterkere relatie blijkt te hebben met de soortensamenstelling dan nitraat. Daarnaast is belangrijk dat herstel van stroming en afvoer in beken aanzienlijke invloed heeft op de waterflora.

Is het nog wel nodig? Regionale dijkversterkingen in de 21ste eeuw

Tweeten

share with Whatsapp

Send by email

Sinds de deltabeslissing Waterveiligheid uit 2014 gelden er nieuwe normen voor waterkeringen langs de kust en de grote rivieren. Centraal staat het Lokaal Individueel Risico (LIR), dat wordt bepaald door de kans op overstroming en de gevolgen ervan. Ook verlies aan mensenlevens is daarin meegenomen. Voor regionale dijken en wateren gelden nog de oude normen. Hoogheemraadschap van Rijnland paste de nieuwe normen toe op de polders rond het Braassemermeer, nabij Schiphol. De risico’s bleken in dit geval – diepe polders nabij grote plassen – vergelijkbaar met risico’s vanuit kust en grote rivieren. Regionale dijkverbeteringen zijn hier zeer kosteneffectief.

Microverontreinigingen in oppervlaktewater verdienen aandacht

Tweeten

share with Whatsapp

Send by email

Er komt steeds meer aandacht voor geneesmiddelen, hormonen, microplastics en andere microverontreinigingen in water. Dit artikel geeft een overzicht van de stand van de wetenschap. Waar komen deze microverontreinigingen vandaan, hoe komen ze in het water terecht, hoe erg is dat en wat kunnen we er aan doen? Van sommige groepen microverontreinigingen weten we meer dan van andere. Daardoor is de beleidsvorming niet voor alle stofgroepen even ver. Hoewel we veel nog niet weten, zouden mogelijke effecten handelen uit voorzorg kunnen rechtvaardigen. Een ketenaanpak, die zowel op bronmaatregelen als op end-of-pipe maatregelen inzet, lijkt het meest kansrijk.