Henk Ovink heeft het Ereteken van Verdienste in goud gekregen voor zijn werk als watergezant. Het ereteken is een Nederlandse ministeriële onderscheiding die wordt verleend voor bijzondere en persoonlijke verdiensten.
Henk OvinkOvink wordt geëerd voor zijn ‘enorm gedreven inzet’ als watergezant 'voor schoner en voldoende water, in landen over de hele wereld'. Hij was Nederlands eerste speciale watergezant en heeft het werk acht jaar gedaan. Zijn laatste grote klus was de organisatie van de in maart gehouden UN 2023 Water Conference in New York met Nederland als co-host.
“Met behulp van Henk Ovink zijn talloze internationale initiatieven gelanceerd, projecten in gang gezet en partnerschappen ontstaan”, schrijft het ministerie van Buitenlandse Zaken als toelichting bij de uitreiking van het ereteken.
“Voorbeelden zijn de wederopbouw na waterrampen in bijvoorbeeld de VS na Orkaan Sandy, en in Peru na overstromingen. Ook stimuleerde hij innovaties via bijvoorbeeld het programma ‘Water as Leverage’, waar hij de bewoners van steden in India, Bangladesh en Colombia bijeen brengt om samen te werken aan één oplossing voor verschillende uitdagingen op het gebied van water. Daarnaast vervulde Henk Ovink een bijzondere rol als ‘sherpa’ bij de eerste VN Waterconferentie in bijna 50 jaar, afgelopen maart in New York.”
Aan het eind van de zomer wordt afscheid genomen van Ovink, meldt het ministerie. Meike van Ginneken volgt hem op. Ze begint 1 augustus.
We willen een techniek ontwikkelen om de bodem omhoog te laten groeien met 1m p/jaar. We hadden al zitten denken aan dit systeem, maar ik zou graag eens willen praten over jullie ervaring of samenwerking .
Als we verdroging aanpakken (let op: Nederland heeft daartoe een verplichting) kán inderdaad grondwateroverlast de kop opsteken. Je spreekt over ‘totale onbeheersbaarheid van de grondwaterkwantiteit’. Dat snap ik niet. De infiltraties zijn juist uitermate gecontroleerd, ook kwantitatief. Overlast en droogte op de flanken ontstaan zeer snel door overvloedige regen of juist het gebrek daaraan. Overlast door infiltraties in de hoge delen – als het al optreedt - ontstaat echter niet ‘over night’, dat duurt jaren. Als - en voor zover - infiltraties de oorzaak zijn, dreigende overlast kunnen we perfect monitoren en heel effectief bestrijden door het sturen van de infiltraties of door zeer lokaal grondwater te onttrekken. Dat maakt ook nog eens prima bronnen beschikbaar. Het waterbedrijf zou water moeten winnen waar overlast dreigt, bij voorkeur niet daar waar verdroging het gevolg is.