Doris van Halem spreekt vrijdag 16 juni haar inaugurele rede uit. In de lezing met de titel ‘Making water in a thirsty world’ gaat de hoogleraar Drinkwaterkwaliteit & Zuivering in op de drinkwaterschaarste.
Doris van HalemVan Halem is juli vorig jaar benoemd aan de TU Delft. In haar onderzoek richt ze zich op het gedrag van verontreinigingen in natuurlijke wateren voor de ontwikkeling van innovatieve en duurzame waterbehandelingstechnologieën. Als programmaleider van het TU Delft-programma Delft Global Initiative | Water for Impact is zij voorts verantwoordelijk voor het stimuleren van wateronderzoek in en met het Globale Zuiden.
In haar inaugurele rede met de titel ‘Making water in a thirsty world’ gaat de hoogleraar in op drinkwaterschaarste. "Het zal steeds moeilijker worden om aan drinkwater te komen. We moeten dus op zoek naar nieuwe waterbronnen, die moeilijker te zuiveren zijn. Denk aan oppervlaktewater of brak water." Om deze moeilijke waterbronnen te zuiveren, werkt Van Halem aan nieuwe technologieën. "Ik hou van natuurlijke en biologische methoden, zoals zandfilteren. Natuurlijke materialen, organismen en chemicaliën doen het werk, dat heel weinig energie kost en een kleine voetafdruk achterlaat.”
Doris van Halem studeerde aan de TU Delft cum laude af in Civiele Techniek en Geowetenschappen. Voor haar afstudeeronderzoek ontving ze de Gijs Oskam-prijs. In 2011 voltooide zij haar promotieonderzoek (ook cum laude) naar de verwijdering van ijzer en arseen in de ondergrond voor de drinkwatervoorziening in Bangladesh. Dit onderzoek werd bekroond met de Steven Hoogendijk-prijs.
In 2015 ontving ze de UNESCO-L'Oréal For Women in Science award, gevolgd door een research fellowship bij KNAW NIAS.
We willen een techniek ontwikkelen om de bodem omhoog te laten groeien met 1m p/jaar. We hadden al zitten denken aan dit systeem, maar ik zou graag eens willen praten over jullie ervaring of samenwerking .
Als we verdroging aanpakken (let op: Nederland heeft daartoe een verplichting) kán inderdaad grondwateroverlast de kop opsteken. Je spreekt over ‘totale onbeheersbaarheid van de grondwaterkwantiteit’. Dat snap ik niet. De infiltraties zijn juist uitermate gecontroleerd, ook kwantitatief. Overlast en droogte op de flanken ontstaan zeer snel door overvloedige regen of juist het gebrek daaraan. Overlast door infiltraties in de hoge delen – als het al optreedt - ontstaat echter niet ‘over night’, dat duurt jaren. Als - en voor zover - infiltraties de oorzaak zijn, dreigende overlast kunnen we perfect monitoren en heel effectief bestrijden door het sturen van de infiltraties of door zeer lokaal grondwater te onttrekken. Dat maakt ook nog eens prima bronnen beschikbaar. Het waterbedrijf zou water moeten winnen waar overlast dreigt, bij voorkeur niet daar waar verdroging het gevolg is.