Met een college dijkveiligheid komende dinsdag hoopt Waterschap Scheldestromen de interesse van Zeeuwse jongeren voor een toekomst in het waterbeheer aan te wakkeren. Dat gebeurt in de aanloop naar de herdenking van de Watersnoodramp, die Zeeland op 1 februari 1953 hard trof.
Zes jaar geleden organiseerde Scheldestromen ook al eens een aantal colleges dijkveiligheid. Die waren vooral bedoeld voor volwassenen, vertelt woordvoerder Linda van Dijke. "Daar was toen veel animo voor. Jan-Jelle Pieterse, een van onze collega’s die de colleges gaf, wilde dat graag nog eens doen maar dan speciaal voor jongeren. En juist nu, omdat het dit jaar zeventig jaar geleden is dat de Watersnoodramp plaatsvond."
Die jongeren heeft Scheldestromen hard nodig voor de banen van de toekomst, zegt Van Dijke. Het waterschap houdt zich bezig met klimaatverandering, zeespiegelstijging en energietransitie, onderwerpen die volgens haar ook veel jongeren aanspreken. Maar dat ze dicht bij huis, in Zeeland, een carrière kunnen opbouwen in watermanagement of -techniek, beseffen ze niet altijd.
"Ze gaan elders studeren en komen vaak niet meer terug. Met dit college willen we hen op een idee brengen. En dan hopen we natuurlijk dat er een vonkje overspringt."
Zolderspel
Aan waterschapper Jelle-Jan Pieterse zal het niet liggen. Hij keerde zelf na zijn studie aan de TU Delft terug naar Zeeland en is nu technisch manager bij Scheldestromen.
Dinsdag laat hij de jongeren met filmpjes en simulaties zien hoe de sterk de dijken in Zeeland zijn, wat de zeespiegelstijging betekent en hoe groot de kans is dat een dijk doorbreekt. Met het ‘zolderspel’ kunnen de deelnemers zelf ontdekken wat ze in dat geval willen meenemen naar zolder.
Het college, dat dinsdagmiddag om half vier begint op het waterschapskantoor in Middelburg, is bedoeld voor jongeren van 14 tot 18 jaar. Er is plek voor 150 deelnemers; vanmorgen waren er 120 aanmeldingen binnen.
Onderzoek
Dat de waterschappen in het algemeen niet erg bekend zijn als werkgever, bleek eind december ook uit het Imago-onderzoek van A&O Fonds Waterschappen. Van Dijke herkent de conclusies, maar het jongerencollege staat hier los van, zegt zij. "Dit plan hadden we al eerder."
In het genoemde Stowa rapport wordt een onderscheid gemaakt naar:
Op basis van de nadere uitwerking kunnen technologen en beleidsmedewerkers van waterschappen een gefundeerde keuze maken voor een natuurlijk systeem, afhankelijk van de specifieke situatie op een RWZI en de gekozen opties:
A. Toepassing van een enkel systeem als ‘stand alone’ techniek als uitbreiding van de RWZI, voor upgrading van het effluent (afloop nabezinktank).
B. Als inpassing in een integraal natuurlijk systeem wat naast effluentbehandeling ook recht doet aan de omgeving en waarbij functies zoals het creëren van natuurlijk, levend water, effluentbuffering, recreatie en natuur gecombineerd worden.
De Waterharmonica's nemen de meeste ruimte in, zeker omdat voor een goede verwijdering van medicijnen laag tot zeer lage belaste Waterharmonica's nodig zijn (zie ook Stowa 2013-07). Dus een hydraulische belasting van zeker niet meer dan 0,05 m/dag. Ofwel een ruimte beslag van 2,5 tot 3,75 m2 per inwoner.
Het totale debiet aan gezuiverd afvalwater in Nederland is ca. 2.000.000 m3 per jaar (CBS, data 2020). Dit zou dan neerkomen op een totaal netto ruimte beslag van 4.000 ha in heel Nederland. Zeg 5.000 tot maximaal 10.000 ha. Dit lijkt veel, maar het is wel met gestapelde belangen en mogelijkheden. Stel 25 cm waterberging: 10.000.000 waterberging, stel dat een kwart van de Waterharmonica's als KRW-waardig wordt beschouwd (is best wel reëel): 500 tot 1.000 ha.... En dan nog recreatie, natuur, CO2-vastlegging, stikstofrechten? Vrienden maken, bufferzones rond de rwzi's. Een voorbeeld van een zoektocht, uitgevoerd door het Wetterskip Fryslân: http://www.waterharmonica.nl/reports/LW289-47_005-rapd02-waterharmonica.pdf. Op weg naar 2027?
Ruud Kampf
Rekel/water