De 3D geprinte walmuurput van Neolithic is op de RIONEDdag uitgeroepen tot innovatie van 2024 op het gebied van riolering en stedelijk waterbeheer. De 3D-printtechnologie met beton verandert het traditionele metselwerk van walmuurputten in een volledig op maat en binnen een kort tijdsbestek geklaarde klus.
In Amsterdam plaatste Dura Vermeer vorig jaar in samenwerking met Neolithic, Waternet en de gemeente Amsterdam de allereerste 3D-geprinte walmuurput in het Jacob Catskade-project. Door de technologische aanpak werd een versnelde levering en installatie binnen een week mogelijk; de 3D-geprinte betonput van een meter hoog kon in een totale productietijd van slechts 40 minuten worden gerealiseerd. Bij traditionele methoden wordt de bekisting in een fabriek gemaakt en moet het beton vervolgens 28 dagen uitharden voordat het gebruikt kan worden, staat op de site van Dura Vermeer.
De samenwerking tussen het bouwbedrijf en Neolithic startte begin 2022. Dura Vermeer wilde ervaring opdoen met 3D-printen en vond in Neolithic een partner. "De focus ligt hierbij nadrukkelijk op ongewapende GWW-elementen, zoals de walmuurputten."
Na de succesvolle toepassing in Amsterdam dienden beide partners de prijs in voor deelname aan de verkiezing van RIONED innovatieprijs 2024. Op de RIONEDdag kreeg de inzending de meeste stemmen van de bezoekers.
Marieke Moorman, voorzitter raad van toezicht Stichting RIONED, zegt bij de toekenning van de prijs: “Neolithic laat zien hoe belangrijk het is om nieuwe toepassingen te bedenken voor bestaande situaties. Als je naar de inzendingen van de RIONED innovatieprijs kijkt dan zie je innovaties die de volle breedte van het werkveld bestrijken. Het laat zien dat stedelijk water volop in beweging is.”
Naast de On-demand 3D-print putten waren genomineerd een tool van Rolsch die gemeenten inzicht biedt wanneer zij in zettingsgevoelig gebied delen van het rioolstelsel moeten vervangen en een toepassing (RIANT!) van Royal HaskoningDHV en Hoogheemraadschap van Rijnland die ‘online en up to date’ inzicht biedt in het functioneren van de afvalwaterketen, inclusief gemeentelijke gemalen.
We willen een techniek ontwikkelen om de bodem omhoog te laten groeien met 1m p/jaar. We hadden al zitten denken aan dit systeem, maar ik zou graag eens willen praten over jullie ervaring of samenwerking .
Als we verdroging aanpakken (let op: Nederland heeft daartoe een verplichting) kán inderdaad grondwateroverlast de kop opsteken. Je spreekt over ‘totale onbeheersbaarheid van de grondwaterkwantiteit’. Dat snap ik niet. De infiltraties zijn juist uitermate gecontroleerd, ook kwantitatief. Overlast en droogte op de flanken ontstaan zeer snel door overvloedige regen of juist het gebrek daaraan. Overlast door infiltraties in de hoge delen – als het al optreedt - ontstaat echter niet ‘over night’, dat duurt jaren. Als - en voor zover - infiltraties de oorzaak zijn, dreigende overlast kunnen we perfect monitoren en heel effectief bestrijden door het sturen van de infiltraties of door zeer lokaal grondwater te onttrekken. Dat maakt ook nog eens prima bronnen beschikbaar. Het waterbedrijf zou water moeten winnen waar overlast dreigt, bij voorkeur niet daar waar verdroging het gevolg is.