secundair logo knw 1

Vangen van invasieve kreeften lost het probleem niet op, sterker nog: dat lijkt het alleen maar groter te maken. Kreeften worden op steeds jongere leeftijd vruchtbaar als ze op grote schaal bestreden worden. Ecologen noemen dit een compensatierespons. Ook verstoort het wegvangen van uitheemse soorten het evolutieproces dat natuurlijke vijanden de invasieve soorten gaan bestrijden.

Dat zeggen ecoloog Pim Lemmers van de Radboud Universiteit en evolutiebioloog Menno Schilthuizen van Naturalis in het wetenschapsprogramma Focus dat woensdag 27 december wordt uitgezonden, aldus een persaankondiging van de NTR.

Onderzoeker Lemmers plaatst naast het verschijnsel compensatierespons kanttekeningen bij het wegvangen van de dieren. Als de grootste, dominantste dieren uit de kreeftenpopulatie als eerste door de mens uit het ecosysteem worden verwijderd en het vangen daarbij blijft, dan zal dit onbedoeld zorgen voor juist een grotere populatie, aldus de onderzoeker. Dit omdat kleinere kreeften minder risico lopen opgegeten te worden door grotere soortgenoten. “Wegvangen alleen gaat het probleem niet oplossen en als dit gebeurt dan moet het in de vorm van intensieve, langdurige bestrijding door professionals.”

Grote problemen
De uitheemse rode Amerikaanse rivierkreeft zorgt voor grote problemen op steeds meer locaties. De kreeften eten kleine waterdieren en verknippen waterplanten die voor zuurstof en helder water zorgen. Ook graven ze gangen en holen in oevers, waardoor die verzwakken en afbrokkelen en er meer bagger ontstaat. Dit alles leidt enerzijds tot achteruitgang van de waterkwaliteit en de biodiversiteit en anderzijds tot extra kosten voor baggerwerk en oeverherstel.

Het hoogheemraadschap van Schieland en de Krimpenerwaard (HHSK) trok vorige maand na een praktijkproef van drie jaar de conclusie dat intensief wegvangen van uitheemse rivierkreeften zinvol en effectief is en leidt tot ecologisch herstel. Maar deze aanpak vraagt een grootschalige, langdurige inzet, die de nodige menskracht en geld kost, stelde dagelijks bestuurder Josien van Cappelle van HHSK in een boodschap aan minister Piet Adema van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit, die verantwoordelijk is voor het bestrijden van uitheemse rivierkreeften.

De minister werd op 17 oktober ook in de Tweede Kamer middels een aangenomen motie opgeroepen om een ‘offensief invasieve exoten’ op te stellen en de bevissing van de exotische rivierkreeften breder toe te staan. En eind 2022 stuurden Hoogheemraadschap van Schieland en de Krimpenerwaard en de provincie Zuid-Holland samen met 13 andere organisaties een brandbrief naar minister Adema met daarin de oproep om met spoed actie te ondernemen tegen de tientallen miljoenen Amerikaanse rivierkreeften in de Krimpenerwaard. Oproep, brandbrief en motie hebben nog niet geleid tot een grootschalige, intensieve aanpak.  

Ander nadeel
Evolutiebioloog Schilthuizen van Naturalis wijst in dezelfde uitzending van de NTR op een ander nadeel van de bestrijding van invasieve exoten. “Het evolutieproces begint meteen. Ze krijgen vanzelf vijanden en concurrenten en dat neemt alleen maar toe. De problemen worden per soort in de loop der tijd minder. Maar als je ze gaat bestrijden, vertraag je het proces van aanpassing.”

De Amerikaanse vogelkers is een voorbeeld van een invasieve exoot die door steeds meer insecten aangevreten wordt, aldus de bioloog. “Als je die planten maar voortdurend blijft weghalen, komt er nooit een moment dat insecten zich kunnen aanpassen aan de Amerikaanse vogelkers en op die manier de plant onder controle kunnen houden.”

De uitzending Focus: De exotenplaag is woensdag 27 december, 22.50 uur te zien op NPO 2.

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.
  • Je reactie is nog niet geplaatst. We checken hem eerst.
    Alex · 3 months ago
    Ik kan mij voorstellen dat het compensatierespons altijd zal plaatsvinden, onafhankelijk van de aard van bestrijding. Je kan de bestrijding bestrijding met vissers of op "natuurlijke" manieren doen met dieren die erop jagen. Het zal volgens mij absoluut helpen wanneer het vangen toegestaan, zelfs aangemoedigd, word voor iedere burger. We zullen zien of het compensatierespons dan de kreeftpopulatie kan redden. Het heeft niet gewerkt voor vele vissoorten die vroeger in het wild in Nederland rondzwommen.
  • Je reactie is nog niet geplaatst. We checken hem eerst.
    H. Laros · 4 months ago
    Grote vraag is hierbij: hoe snel werkt evolutie? En hoe snel werkt afvangen? Moeten we eerst verzuipen door weke oevers omdat ecologen denken dat evolutie de beste bestrijding is! Hebben zij in het land van herkomst informatie gekregen van hun collega’s hoe het evenwicht daar is bereikt? Zijn ze oom te infecteren met een een virus of schimmel of bacterie?
(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Ik geloof helemaal niets van dit doem verhaal. Zijn er nu al gebieden in de waddenzee die errst droog kwamen te liggen en nu niet meer? Zijn de oppervlaktes wadden tegen de eilenden en de vaste kustlijnen kleiner bij eb! Ik zie en hoor daar niets van! Wat ik wel hoor is dat de vaargeulen zeer snel verzanden en dat er 24 uur gebaggerd moet worden om te kunnen blijven varen.bwaar komt dat zand vandaan………..precies ! Dat is een continu proces en dat stopt niet door zeespiegel stijging. Dus maak je niet zo druk om de sterke natuur!
Wat een apart artikeltje Emile...  nitraat is niet organisch en liever stop ik wat zuurstof in infiltratiewater wanneer ik organische stoffen wil reduceren dan nitraat, dat immers het giftige nitriet kan vormen... de relatie met verbreding van irrigatiemogelijkheden met de aardappelteelt mort je nog maar eens uitleggen.. is toch iets heel anders? Joost
Hoi Marjolijn, bedankt voor je artikel. Het is duidelijk dat waterbeheer complex en uitdagend is, vooral nu klimaatverandering en hoger verbruik hun tol eisen. Gebieden zoals Zuid-Frankrijk en Catalonië staan niet op zichzelf met strenge restricties voor watergebruik.
Een interessant gegeven is dat 80% van ons drinkwater thuis wordt verbruikt. Daar ligt een enorme uitdaging, maar ook een kans om echt verschil te maken. Door slimmer om te gaan met de distributie van water, kunnen we helpen om het verbruik te verminderen zonder dat we daar veel van merken. Dit zou niet alleen helpen om onze waterbronnen te sparen, maar ook de druk op het systeem tijdens droge perioden verlagen.
Dit gaat verder dan alleen maar korter douchen; het gaat om een bewuste verandering in ons dagelijks leven om ervoor te zorgen dat er genoeg water is voor iedereen. Iemand iets gunnen. Beginnen met het nadenken over de oplossingen menukaart ook met water zoals we dat met energie doen - waar kunnen we besparen, hoe kunnen we efficiënter zijn, en hoe kunnen we ons aanpassen aan nieuwe omstandigheden?
Er is geen eenduidige oplossing voor het probleem, en additionele productie levert ons op langere termijn niets op. Misschien is het tijd om deze uitdaging aan te gaan en te kijken naar hoe we thuis ons watergebruik kunnen optimaliseren. 
Op dit moment (24 april 2024) na maandenlange neerslag is alles weer goedgekomen met hoog grondwater. De natuur hersteld zichzelf! Laat je niet beetnemen.
Afbreekbaarheid moet in de toekomst als eerste beoordelingsparameter voor toelating van stoffen worden ingevoerd. Er ontstaan anders onomkeerbare problemen in de toekomst.