secundair logo knw 1

Afbeelding: waterschap Scheldestromen

De waterschappen kondigden in 2019 aan de muskusrat te willen terugdringen tot de grens. Het binnenland moet over ruim een decennia vrij van muskusratten zijn. Om deze doelstelling te realiseren, experimenteren de waterschappen met verschillende methoden om deze uitheemse soort op te sporen en te vangen. Een van de middelen die wordt getest, is de inzet van speurhonden.

Bestrijding van de muskusratten is belangrijk voor de waterschappen omdat de dieren door menselijk handelen in Nederland zijn beland en voor schade aan dijken en oevers zorgen en daarmee de waterveiligheid in het geding brengen. “Als een kade doorbreekt door de graverij van muskusratten, kan een polder onder water lopen. Dit kan leiden tot enorme schade en levensbedreigende situaties voor de bewoners,” zegt Arthur Lauman van de Unie van Waterschappen.

Nieuwe methoden
De populatie muskusratten in Nederland slinkt, vorig jaar werden er nog ongeveer 50.000 gevonden. Maar juist omdat de populatie terugloopt, is het moeilijker om de resterende exemplaren te pakken te krijgen. Daarom zoeken de waterschap, in een proef gecoördineerd door de Unie, naar nieuwe en aanvullende methoden.

Speurhonden
Afgelopen week waren in Zeeland bijvoorbeeld vier speurhonden te gast, die de muskusrattenbestrijders vergezelden tijdens hun werkzaamheden. De eerste ervaringen waren positief, vertelt Janneke la Gasse van waterschap Scheldestromen. “We hebben met de honden onder verschillende omstandigheden en op verschillende plekken gezocht. De honden gaven inderdaad een signaal op een aantal plekken waar wij de aanwezigheid van muskusratten vermoedden.”

Nuttige rol als helper
Als de honden aanslaan op een vers spoor van muskusratten, is het aan de bestrijders om de gebruikelijke werkwijze te hanteren en een val te zetten en de beesten te vangen. Volgens La Gasse waren de bestrijders enthousiast over de inzet van speurhonden als hulpmiddel. “Ze vonden het machtig mooi. We zullen de resultaten van de landelijke proef af moeten wachten, maar hun eerste indruk was dat de honden een hele nuttige rol als helper kunnen vervullen.”

Ook andere vangtechnieken getest
Naast de inzet van speurhonden wordt ook geëxperimenteerd met slimme vangkooien, e-dna en drones. “Dit jaar zijn de waterschappen nieuwe vangtechnieken aan het uittesten. Dit voorkomt bijvangst van andere dieren. En kan er worden bepaald of er muskusratten in het gebied zijn, en zo ja, waar ze zich bevinden. Hierdoor kan het aantal kooien verminderen,” zegt Arthur Lauman. De afgelopen maanden is in de verschillende bestrijdingsregio’s waarin waterschappen samenwerken, geëxperimenteerd. “De proef loopt tot eind dit jaar. Daarna hopen we met de resultaten van de evaluatie naar buiten te kunnen komen.”

 

MEER INFORMATIE
Opnieuw minder muskusratten gevangen, nu nog vijftigduizend
Muskusratten worden teruggedrongen tot de landsgrens

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Ik geloof helemaal niets van dit doem verhaal. Zijn er nu al gebieden in de waddenzee die errst droog kwamen te liggen en nu niet meer? Zijn de oppervlaktes wadden tegen de eilenden en de vaste kustlijnen kleiner bij eb! Ik zie en hoor daar niets van! Wat ik wel hoor is dat de vaargeulen zeer snel verzanden en dat er 24 uur gebaggerd moet worden om te kunnen blijven varen.bwaar komt dat zand vandaan………..precies ! Dat is een continu proces en dat stopt niet door zeespiegel stijging. Dus maak je niet zo druk om de sterke natuur!
Wat een apart artikeltje Emile...  nitraat is niet organisch en liever stop ik wat zuurstof in infiltratiewater wanneer ik organische stoffen wil reduceren dan nitraat, dat immers het giftige nitriet kan vormen... de relatie met verbreding van irrigatiemogelijkheden met de aardappelteelt mort je nog maar eens uitleggen.. is toch iets heel anders? Joost
Hoi Marjolijn, bedankt voor je artikel. Het is duidelijk dat waterbeheer complex en uitdagend is, vooral nu klimaatverandering en hoger verbruik hun tol eisen. Gebieden zoals Zuid-Frankrijk en Catalonië staan niet op zichzelf met strenge restricties voor watergebruik.
Een interessant gegeven is dat 80% van ons drinkwater thuis wordt verbruikt. Daar ligt een enorme uitdaging, maar ook een kans om echt verschil te maken. Door slimmer om te gaan met de distributie van water, kunnen we helpen om het verbruik te verminderen zonder dat we daar veel van merken. Dit zou niet alleen helpen om onze waterbronnen te sparen, maar ook de druk op het systeem tijdens droge perioden verlagen.
Dit gaat verder dan alleen maar korter douchen; het gaat om een bewuste verandering in ons dagelijks leven om ervoor te zorgen dat er genoeg water is voor iedereen. Iemand iets gunnen. Beginnen met het nadenken over de oplossingen menukaart ook met water zoals we dat met energie doen - waar kunnen we besparen, hoe kunnen we efficiënter zijn, en hoe kunnen we ons aanpassen aan nieuwe omstandigheden?
Er is geen eenduidige oplossing voor het probleem, en additionele productie levert ons op langere termijn niets op. Misschien is het tijd om deze uitdaging aan te gaan en te kijken naar hoe we thuis ons watergebruik kunnen optimaliseren. 
Op dit moment (24 april 2024) na maandenlange neerslag is alles weer goedgekomen met hoog grondwater. De natuur hersteld zichzelf! Laat je niet beetnemen.
Afbreekbaarheid moet in de toekomst als eerste beoordelingsparameter voor toelating van stoffen worden ingevoerd. Er ontstaan anders onomkeerbare problemen in de toekomst.