Opkomende stoffen die tussen 2013 en 2015 in het oppervlaktewater zijn aangetroffen in een concentratie boven de signaleringswaarde vormen geen risico voor de gezondheid als ze via het drinkwater zijn binnengekomen. Het gaat om 42 stoffen, onder andere bestrijdingsmiddelen, medicijnresten, zoetstoffen en industriële stoffen.
Dat zegt kennis- en onderzoeksinstituut RIVM dat een risicobeoordeling heeft uitgevoerd in opdracht van het ministerie van Infrastructuur en Waterstaat. De stoffen zijn in het oppervlaktewater terechtgekomen via lozingen door de industrie, de rioolwaterzuiveringsinstallatie of via de landbouw. De meeste van deze stoffen worden niet volledig verwijderd in een eenvoudige oppervlaktewaterzuivering, aldus RIVM.
Wettelijke norm
Voor deze stoffen bestaat nog geen wettelijke norm. Er wordt gekeken of de concentratie boven de generieke signaleringswaarde van 0,1 microgram per liter uitkomt. Die waarde is lager dan de getalswaarde van de signaleringsparameter in de Drinkwaterregeling (1 μg/L), onder meer met het doel toenemende concentraties tijdig te signaleren.
Overschrijding van de signaleringswaarde in oppervlakte- of grondwater kan betekenen dat de KRW-doelen voor de drinkwatervoorziening in het geding zijn. Met een risicobeoordeling moet worden vastgesteld of de stof een risico vormt voor de drinkwatervoorziening. Bij geen van de 42 stoffen die boven de signaleringswaarde zaten was dat het geval, aldus RIVM.
“Voor dit onderzoek zijn de drinkwaterrichtwaarden (dit zijn de concentraties waarbij het water nog veilig is om te drinken) vergeleken met de hoogste concentraties van de 42 stoffen die in de oppervlaktewaterbronnen voor drinkwater zijn aangetroffen. Voor elk stof bleef de gemeten concentratie ruim onder de drinkwaterrichtwaarde, voor de meeste stoffen meer dan een factor 10,” schrijft RIVM.
Lees hier het rapport van RIVM
We willen een techniek ontwikkelen om de bodem omhoog te laten groeien met 1m p/jaar. We hadden al zitten denken aan dit systeem, maar ik zou graag eens willen praten over jullie ervaring of samenwerking .
Als we verdroging aanpakken (let op: Nederland heeft daartoe een verplichting) kán inderdaad grondwateroverlast de kop opsteken. Je spreekt over ‘totale onbeheersbaarheid van de grondwaterkwantiteit’. Dat snap ik niet. De infiltraties zijn juist uitermate gecontroleerd, ook kwantitatief. Overlast en droogte op de flanken ontstaan zeer snel door overvloedige regen of juist het gebrek daaraan. Overlast door infiltraties in de hoge delen – als het al optreedt - ontstaat echter niet ‘over night’, dat duurt jaren. Als - en voor zover - infiltraties de oorzaak zijn, dreigende overlast kunnen we perfect monitoren en heel effectief bestrijden door het sturen van de infiltraties of door zeer lokaal grondwater te onttrekken. Dat maakt ook nog eens prima bronnen beschikbaar. Het waterbedrijf zou water moeten winnen waar overlast dreigt, bij voorkeur niet daar waar verdroging het gevolg is.