Het bestrijden van de invasieve plant de Japanse Duizendknoop bezorgt de waterschappen hoofdbrekens. Waterschap Aa en Maas wil de komende jaren gaan inzetten op begrazing door schapen en, vooral, bestrijding met heet water. “Als we die plant maar op z’n plek kunnen houden, ben ik tevreden.”
De Japanse Duizendknoop is een invasieve exoot. De plant verspreidt zich snel, de lange wortels zorgen voor schade aan dijken en oevers en tot overmaat van ramp blijkt de plant moeilijk te bestrijden. Waterschappen experimenteerden onder andere al met elektrocutie, het uitzetten van de Japanse bladvlo en het afgraven van grond.
De bestrijding met heet water is ook een methode die al eerder werd toegepast. De provincie Gelderland liet vorig jaar onderzoeken of het spuiten van heet water op de Duizendknoop succesvol kon worden ingezet en kwam tot een negatieve conclusie. Waterschap Aa en Maas ziet dat anders. “Mensen denken bij bestrijding vaak aan vernietiging van de plant”, zegt Thijs Ploegmakers. Hij is gebiedsbeheerder bij Aa en Maas en is verantwoordelijk voor de nieuwe testen van de bestrijdingsmethode met heet water.
“Maar zolang we nog geen middel hebben dat de plant echt kan verwijderen – een methode die ooit echt wel zal komen - zullen we tevreden moeten zijn met bestrijding op zo’n manier die de verspreiding van de plant in elk geval tegengaat.”
Na een test bij het plaatsje Haps is Ploegmakers overtuigd geraakt van de potentie van het bestrijden met heet water. “We gaan de test op ruim twintig locaties herhalen dit najaar. De eerste resultaten zijn goed, maar pas over een paar jaar weten we of deze methode echt doet wat we er van verwachten. De wortels van de Duizendknoop houden het immers moeiteloos een paar jaar vol. Het is trouwens niet zo dat we alleen met heet water willen bestrijden. Op een andere plek zetten we bijvoorbeeld schapen in. Bij intensieve begrazing lijkt dat ook goede resultaten op te leveren.”
De provincie Gelderland kwam eerder overigens tot de conclusie dat de bestrijdingsmethode met heet water niet alleen onvoldoende resultaat opleverde, maar ook te duur was. Ploegmakers denkt daar anders over. “Elektrocutie is veel duurder en leidt bijvoorbeeld niet tot enorm veel betere resultaten. Het water dat we gebruiken wordt met een speciale wagen uit de industrie gehaald waar het als koelwater is gebruikt. Dat leidt tot een aanpak die niet alleen gunstig qua kosten, maar ook nog circulair is.”
In het genoemde Stowa rapport wordt een onderscheid gemaakt naar:
Op basis van de nadere uitwerking kunnen technologen en beleidsmedewerkers van waterschappen een gefundeerde keuze maken voor een natuurlijk systeem, afhankelijk van de specifieke situatie op een RWZI en de gekozen opties:
A. Toepassing van een enkel systeem als ‘stand alone’ techniek als uitbreiding van de RWZI, voor upgrading van het effluent (afloop nabezinktank).
B. Als inpassing in een integraal natuurlijk systeem wat naast effluentbehandeling ook recht doet aan de omgeving en waarbij functies zoals het creëren van natuurlijk, levend water, effluentbuffering, recreatie en natuur gecombineerd worden.
De Waterharmonica's nemen de meeste ruimte in, zeker omdat voor een goede verwijdering van medicijnen laag tot zeer lage belaste Waterharmonica's nodig zijn (zie ook Stowa 2013-07). Dus een hydraulische belasting van zeker niet meer dan 0,05 m/dag. Ofwel een ruimte beslag van 2,5 tot 3,75 m2 per inwoner.
Het totale debiet aan gezuiverd afvalwater in Nederland is ca. 2.000.000 m3 per jaar (CBS, data 2020). Dit zou dan neerkomen op een totaal netto ruimte beslag van 4.000 ha in heel Nederland. Zeg 5.000 tot maximaal 10.000 ha. Dit lijkt veel, maar het is wel met gestapelde belangen en mogelijkheden. Stel 25 cm waterberging: 10.000.000 waterberging, stel dat een kwart van de Waterharmonica's als KRW-waardig wordt beschouwd (is best wel reëel): 500 tot 1.000 ha.... En dan nog recreatie, natuur, CO2-vastlegging, stikstofrechten? Vrienden maken, bufferzones rond de rwzi's. Een voorbeeld van een zoektocht, uitgevoerd door het Wetterskip Fryslân: http://www.waterharmonica.nl/reports/LW289-47_005-rapd02-waterharmonica.pdf. Op weg naar 2027?
Ruud Kampf
Rekel/water
Dus bij hoogheemraadschap Delfland kies je een partij. Vervolgens hebben een paar partijen meer zetels dan andere. Daarna wordt er een Bestuursakkoord getekend door alle partijen, waar ook de minder grote (verliezende) partijen zeggenschap in hebben? Er staat ook: "De gezamenlijk gekozen hoogheemraden vertegenwoordigen in het dagelijks bestuur alle fracties". Wat betekent het dan om een fractie te vertegenwoordigen in de praktijk?
In het geval van hoogheemraadschap Delfland is stemmen op een partij dus niet super zinvol, omdat daarna toch met alle andere partijen wordt samengewerkt om tot een Bestuursakkoord te komen. Grote partijen hebben dan niet meer te bepalen dan kleine partijen?