In hoeverre kunnen kwelders begroeit met zeekweek, een blauwgrijze grassoort, de kracht van extreme golven weerstaan? Die vraag staat centraal in het onderzoek van Wetterskip Fryslân, kennisinstituut Deltares, Universiteit Twente en TU Delft naar de dempende werking van kweldergras op de golven. Als die werking er is kunnen dijkontwerpen worden aangepast en hoeven versterkingen minder robuust te worden uitgevoerd.
In het werkgebied van Wetterskip Fryslân liggen veel dijken met kwelders. Het waterschap haalt deze maand blokken grond uit de buitendijkse kwelder ten oosten van het dorp Peazens-Moddergat. Het gaat in totaal om circa 270 vierkante meter grond. Dit komt neer op 68 bakken grond van elk 2 bij 2 meter en 40 tot 70 centimeter dik.
Deze worden in de Deltagoot van Deltares getest op het golfdempende effect van de kweldervegetatie. De verwachting is dat de proef eind dit jaar plaatsheeft.
De onderzoekers verwachten dat naast de hoogte van de kwelder ook de begroeiing bijdraagt aan de vermindering van de golfbelasting op de dijk. Naast de dempende werking houdt kweldergras bij hoogwater ook slib vast en groeit zo mee met de zeespiegelstijging.
De golven die de dijken bereiken zijn door het gras naar verwachting minder krachtig. Als de test uitwijst dat die veronderstelling klopt, dan kunnen Wetterskip Fryslân en andere waterschappen versterkingen van zeedijken ontwerpen die mogelijk minder ruimte inneemt. Het innovatieonderzoek wordt gefinancierd door het Hoogwaterbeschermingsprogramma.
We willen een techniek ontwikkelen om de bodem omhoog te laten groeien met 1m p/jaar. We hadden al zitten denken aan dit systeem, maar ik zou graag eens willen praten over jullie ervaring of samenwerking .
Als we verdroging aanpakken (let op: Nederland heeft daartoe een verplichting) kán inderdaad grondwateroverlast de kop opsteken. Je spreekt over ‘totale onbeheersbaarheid van de grondwaterkwantiteit’. Dat snap ik niet. De infiltraties zijn juist uitermate gecontroleerd, ook kwantitatief. Overlast en droogte op de flanken ontstaan zeer snel door overvloedige regen of juist het gebrek daaraan. Overlast door infiltraties in de hoge delen – als het al optreedt - ontstaat echter niet ‘over night’, dat duurt jaren. Als - en voor zover - infiltraties de oorzaak zijn, dreigende overlast kunnen we perfect monitoren en heel effectief bestrijden door het sturen van de infiltraties of door zeer lokaal grondwater te onttrekken. Dat maakt ook nog eens prima bronnen beschikbaar. Het waterbedrijf zou water moeten winnen waar overlast dreigt, bij voorkeur niet daar waar verdroging het gevolg is.