Rioolwater stroomde vorig jaar meer dan 300.000 uur lang in de meest waardevolle natuurgebieden van Engeland en Wales. Dat stelt Unearthed, het onderzoekbureau van milieuorganisatie Greenpeace.
Met behulp van kaartanalyse heeft Unearthed bijna 1.200 riooloverstorten geïdentificeerd die vorig jaar loosden in of vlakbij beschermde natuurgebieden. Unearthed gebruikte lozingsgegevens van de waterbedrijven om elke pijp te identificeren die loosde binnen 50 m van een beschermd natuurgebied dat door het Department for Environment, Food & Rural Affairs (Defra) is gedefinieerd als een gebied van ‘hoge prioriteit’.
Daarbij keken de onderzoekers naar beschermde gebieden in Engeland en Wales, waaronder internationaal belangrijke habitats met zeldzame of bedreigde soorten. "Dit zijn niet zomaar gebieden”, zei Megan Corton Scott, campagnevoerder van Greenpeace UK, tegen de zender ITV News. "Dit zijn gebieden waarvan de regering al heeft vastgesteld dat ze kwetsbaar zijn en speciale bescherming nodig hebben."
Engeland en Wales
Uit het Greenpace-onderzoek blijkt dat er over de hele lengte van Engeland en Wales beschermde natuurgebieden zijn die elk jaar worden getroffen door duizenden uren riooloverstort. Het Lake District in Cumbria is een van de ergst getroffen gebieden. Vorig jaar stroomde er meer dan 6.600 uur lang rioolwater in de rivier de Derwent en in het speciale beschermde gebied Bassenthwaite Lake.
In Wales werd gedurende meer dan 125.000 uur rioolwater geloosd in beschermde gebieden. De rivier de Usk, die door de bergachtige Brecon Beacons stroomt en waarin de Atlantische zalm en otters leven, kreeg vorig jaar meer dan 9.700 uur rioolwater te verwerken, aldus Unearthed.
Groot probleem
De overstort van riolen, die bij overlast zijn toegestaan, vormt al vele jaren een groot probleem in Groot-Brittannië. Het rioolwater met verontreinigende stoffen als bacteriën, zware metalen, chemicaliën, geneesmiddelen, recreatieve drugs en voedingsstoffen, verstoort ecosystemen en brengt schade toe aan de biodiversiteit.
Daar komt bij dat lozing van ongezuiverd rioolwater lang niet de enige bron van vervuiling is die in waterwegen terechtkomt, aldus Unearthed. “Grote hoeveelheden voedingsstoffen en meststoffen komen via landbouwactiviteiten in oppervlaktewateren terecht en waterzuiveringsinstallaties verwijderen niet alle voedingsstoffen of chemicaliën uit de afvoer van afvalwater voordat ze het in het milieu lozen.”
Het leidt tot grote natuurschade. Het meest zichtbare en extreme effect is de vorming van dichte algenbloei, uiteindelijk resulterend in dode zones, waarin de meeste soorten niet kunnen overleven.
Weerstand
De vervuiling door de overstort roept steeds meer weerstand op in Groot-Brittannië. Waterbedrijven wordt het verwijt gemaakt dat ze onvoldoende hebben geïnvesteerd in verbetering van de infrastructuur voor de afvoer en zuivering van afvalwater, waardoor rivieren, plassen, meren en ook de zee worden vervuild. Daar komt bij dat door het steeds extremere weer het aantal overstorten toeneemt.
In reactie op de vervuiling door de toenemende overstorten lanceerde de regering het Environmental Improvement Plan (EIP), waar schoon water onderdeel van is. Volgens het plan moeten Britse waterbedrijven tot 2050 de lozing van ongezuiverd water terugdringen, een opdracht die een investering van 56 miljard pond vergt. De overstorten moeten tegen 2050 verdwenen zijn. In kwetsbare gebieden moet dat in 2035 gerealiseerd zijn. De waterbedrijven hebben een investeringsprogramma opgesteld van 10 miljard pond.
Niet accuraat
De plannen worden bekritiseerd door actievoerders en natuurbeschermingsorganisaties. Zij betogen dat de plannen niet accuraat zijn; de vervuiling van beschermde gebieden door de lozingen gaat nog veel te lang door.
Guy Linley-Adams, advocaat bij Wildfish, een organisatie die campagne voert voor de bescherming van vissen en hun leefomgeving en een rechtszaak heeft aangespannen tegen de plannen van de regering, zegt in een reactie tegen Unearthed dat schaden van beschermde gebieden een ‘duidelijke schending’ is van zowel de Kaderrichtlijn Water als de Habitatrichtlijn, beide EU-wetten die het Verenigd Koninkrijk heeft behouden na de Brexit.
