De economie van de Europese Unie is sterk afhankelijk van de beschikbaarheid van water voor gewassen in andere werelddelen. Toenemende waterschaarste en droogte hebben een negatieve invloed op de import van onder meer sojabonen, rijst en koffie, stelt het Water Footprint Network.
Volgens de vandaag gepubliceerde studie gebruikt de EU jaarlijks ongeveer 668 kubieke kilometer water voor alle goederen die de unie produceert, consumeert en exporteert. Daarbij ligt 38 procent van de vraag naar water buiten haar grenzen. Deze vraag is vrijwel volledig bestemd voor landbouwproducten. Bij twee derde van het buitenlandse water waarvan de EU afhankelijk is, gaat het om negen landen.
Dat maakt de economie van de EU-landen kwetsbaar voor de toenemende waterschaarste en droogte door de klimaatverandering. Een van de sectoren die hiervan veel last heeft, is de vlees- en melkindustrie. De sojabonen die nodig zijn voor de productie, komen voornamelijk uit waterarme en droge gebieden.
Op de kortere termijn wordt vooral de import van sojabonen, rijst, suikerriet, katoen, amandelen, pistaches en druiven bedreigd. Volgens de onderzoekers zijn deze producten vaak zeer kwetsbaar, omdat zij voornamelijk uit gebieden komen waar water schaars is. Op de langere termijn komt de invoer van koffie en cacao in het geding, wanneer regenpatronen in de producerende landen veranderen. Dat zou dan een nog veel negatiever effect hebben op de Europese economie.
De onderzoekers vinden dat dit onderwerp in het beleid van regeringen en strategieën van bedrijven moet worden meegenomen. Investeringen kunnen de kwetsbaarheid van de Europese economie verminderen, zoals het vergroten van de weerbaarheid tegen droogte en het versterken van de ‘governance’ rondom water.
De studie van het Water Footprint Network is een onderdeel van het project Improving Predictions and Management of Hydrological Extremes (IMPREX). Volgens projectleider Bart van den Hurk van IMPREX maakt het rapport duidelijk dat de gevolgen van klimaatverandering geen lokaal of regionaal maar een wereldwijd verschijnsel zijn. Hierna wordt de kwetsbaarheid van de verschillende Europese sectoren door klimaatverandering verder onderzocht.
Lees hier meer over het onderzoek.
In het genoemde Stowa rapport wordt een onderscheid gemaakt naar:
Op basis van de nadere uitwerking kunnen technologen en beleidsmedewerkers van waterschappen een gefundeerde keuze maken voor een natuurlijk systeem, afhankelijk van de specifieke situatie op een RWZI en de gekozen opties:
A. Toepassing van een enkel systeem als ‘stand alone’ techniek als uitbreiding van de RWZI, voor upgrading van het effluent (afloop nabezinktank).
B. Als inpassing in een integraal natuurlijk systeem wat naast effluentbehandeling ook recht doet aan de omgeving en waarbij functies zoals het creëren van natuurlijk, levend water, effluentbuffering, recreatie en natuur gecombineerd worden.
De Waterharmonica's nemen de meeste ruimte in, zeker omdat voor een goede verwijdering van medicijnen laag tot zeer lage belaste Waterharmonica's nodig zijn (zie ook Stowa 2013-07). Dus een hydraulische belasting van zeker niet meer dan 0,05 m/dag. Ofwel een ruimte beslag van 2,5 tot 3,75 m2 per inwoner.
Het totale debiet aan gezuiverd afvalwater in Nederland is ca. 2.000.000 m3 per jaar (CBS, data 2020). Dit zou dan neerkomen op een totaal netto ruimte beslag van 4.000 ha in heel Nederland. Zeg 5.000 tot maximaal 10.000 ha. Dit lijkt veel, maar het is wel met gestapelde belangen en mogelijkheden. Stel 25 cm waterberging: 10.000.000 waterberging, stel dat een kwart van de Waterharmonica's als KRW-waardig wordt beschouwd (is best wel reëel): 500 tot 1.000 ha.... En dan nog recreatie, natuur, CO2-vastlegging, stikstofrechten? Vrienden maken, bufferzones rond de rwzi's. Een voorbeeld van een zoektocht, uitgevoerd door het Wetterskip Fryslân: http://www.waterharmonica.nl/reports/LW289-47_005-rapd02-waterharmonica.pdf. Op weg naar 2027?
Ruud Kampf
Rekel/water
Dus bij hoogheemraadschap Delfland kies je een partij. Vervolgens hebben een paar partijen meer zetels dan andere. Daarna wordt er een Bestuursakkoord getekend door alle partijen, waar ook de minder grote (verliezende) partijen zeggenschap in hebben? Er staat ook: "De gezamenlijk gekozen hoogheemraden vertegenwoordigen in het dagelijks bestuur alle fracties". Wat betekent het dan om een fractie te vertegenwoordigen in de praktijk?
In het geval van hoogheemraadschap Delfland is stemmen op een partij dus niet super zinvol, omdat daarna toch met alle andere partijen wordt samengewerkt om tot een Bestuursakkoord te komen. Grote partijen hebben dan niet meer te bepalen dan kleine partijen?