Saskia Borgers wordt de nieuwe dijkgraaf van Waterschap Limburg. Ze was eerder dagelijks bestuurder van Hoogheemraadschap Hollands Noorderkwartier.
Saskia BorgersBorgers, werkzaam als organisatieadviseur bij assessmentbureau roel&jasper, heeft Limburgse roots: ze is geboren in Geleen, maar groeide op in Zevenaar.
Borgers is milieudeskundige en heeft ervaring in diverse politieke, bestuurlijke en managementfuncties. Zo was zij eerder directeur-generaal bij het ministerie van VROM, gemeentesecretaris van Purmerend en Haarlem en interim-directeur van twee omgevingsdiensten. Ze was ook actief in het primair onderwijs, sociale werkvoorziening en natuur- en milieuorganisaties. Van 2020 tot 2023 was ze hoogheemraad van HHNK.
In Limburg wordt ze dijkgraaf van het jongste waterschap van Nederland, dat in 2017 ontstond uit een fusie tussen de waterschappen Peel en Maasvallei en Roer en Overmaas met de gehele provincie als werkgebied. Volgend jaar moet de samenvoeging van het waterschap en het Waterschapsbedrijf Limburg afgerond worden.
We willen een techniek ontwikkelen om de bodem omhoog te laten groeien met 1m p/jaar. We hadden al zitten denken aan dit systeem, maar ik zou graag eens willen praten over jullie ervaring of samenwerking .
Als we verdroging aanpakken (let op: Nederland heeft daartoe een verplichting) kán inderdaad grondwateroverlast de kop opsteken. Je spreekt over ‘totale onbeheersbaarheid van de grondwaterkwantiteit’. Dat snap ik niet. De infiltraties zijn juist uitermate gecontroleerd, ook kwantitatief. Overlast en droogte op de flanken ontstaan zeer snel door overvloedige regen of juist het gebrek daaraan. Overlast door infiltraties in de hoge delen – als het al optreedt - ontstaat echter niet ‘over night’, dat duurt jaren. Als - en voor zover - infiltraties de oorzaak zijn, dreigende overlast kunnen we perfect monitoren en heel effectief bestrijden door het sturen van de infiltraties of door zeer lokaal grondwater te onttrekken. Dat maakt ook nog eens prima bronnen beschikbaar. Het waterbedrijf zou water moeten winnen waar overlast dreigt, bij voorkeur niet daar waar verdroging het gevolg is.