Bioloog Rashmi Sasidharan is door de Universiteit Utrecht benoemd tot hoogleraar Plant Stress Resilience. Sasidharan richt zich op het bestuderen en verbeteren van de overlevingsmechanismen van planten om ze beter te laten omgaan met extreme weersomstandigheden.
Rashmi SasidharanDe onderzoeksgroep van Sasidharan wil inzicht krijgen in de processen die planten beter laten omgaan met extreme weersomstandigheden. Die kennis moet leiden tot ‘klimaatbestendige’ gewassen.
Het onderzoeksgebied is van groot belang is voor de (toekomstige) globale voedselvoorziening, omdat er steeds grotere gewasverliezen optreden door weersextremen als droogte en overstromingen.
“Onze missie is begrijpen hoe planten ongunstige omstandigheden waarnemen, erop reageren en doorstaan. Met technieken uit de phenomics en moleculaire biologie bestuderen we de plant als geheel, op moleculaire schaal en de niveaus tussenin. Zo willen we uiteindelijk de cruciale eigenschappen en moleculaire processen achterhalen waardoor een plant kan overleven”, zegt Sasidharan op de site van Universiteit Utrecht.
Uniek aan Sasidharans onderzoek is de combinatie van biochemische, moleculaire en genomische onderzoeksmethoden. Hierdoor is het gelukt om nieuwe moleculaire processen en mogelijke genen te identificeren die samenhangen met de overlevingsstrategieën van planten.
In het genoemde Stowa rapport wordt een onderscheid gemaakt naar:
Op basis van de nadere uitwerking kunnen technologen en beleidsmedewerkers van waterschappen een gefundeerde keuze maken voor een natuurlijk systeem, afhankelijk van de specifieke situatie op een RWZI en de gekozen opties:
A. Toepassing van een enkel systeem als ‘stand alone’ techniek als uitbreiding van de RWZI, voor upgrading van het effluent (afloop nabezinktank).
B. Als inpassing in een integraal natuurlijk systeem wat naast effluentbehandeling ook recht doet aan de omgeving en waarbij functies zoals het creëren van natuurlijk, levend water, effluentbuffering, recreatie en natuur gecombineerd worden.
De Waterharmonica's nemen de meeste ruimte in, zeker omdat voor een goede verwijdering van medicijnen laag tot zeer lage belaste Waterharmonica's nodig zijn (zie ook Stowa 2013-07). Dus een hydraulische belasting van zeker niet meer dan 0,05 m/dag. Ofwel een ruimte beslag van 2,5 tot 3,75 m2 per inwoner.
Het totale debiet aan gezuiverd afvalwater in Nederland is ca. 2.000.000 m3 per jaar (CBS, data 2020). Dit zou dan neerkomen op een totaal netto ruimte beslag van 4.000 ha in heel Nederland. Zeg 5.000 tot maximaal 10.000 ha. Dit lijkt veel, maar het is wel met gestapelde belangen en mogelijkheden. Stel 25 cm waterberging: 10.000.000 waterberging, stel dat een kwart van de Waterharmonica's als KRW-waardig wordt beschouwd (is best wel reëel): 500 tot 1.000 ha.... En dan nog recreatie, natuur, CO2-vastlegging, stikstofrechten? Vrienden maken, bufferzones rond de rwzi's. Een voorbeeld van een zoektocht, uitgevoerd door het Wetterskip Fryslân: http://www.waterharmonica.nl/reports/LW289-47_005-rapd02-waterharmonica.pdf. Op weg naar 2027?
Ruud Kampf
Rekel/water
Dus bij hoogheemraadschap Delfland kies je een partij. Vervolgens hebben een paar partijen meer zetels dan andere. Daarna wordt er een Bestuursakkoord getekend door alle partijen, waar ook de minder grote (verliezende) partijen zeggenschap in hebben? Er staat ook: "De gezamenlijk gekozen hoogheemraden vertegenwoordigen in het dagelijks bestuur alle fracties". Wat betekent het dan om een fractie te vertegenwoordigen in de praktijk?
In het geval van hoogheemraadschap Delfland is stemmen op een partij dus niet super zinvol, omdat daarna toch met alle andere partijen wordt samengewerkt om tot een Bestuursakkoord te komen. Grote partijen hebben dan niet meer te bepalen dan kleine partijen?