secundair logo knw 1

Afbeelding:Stowa

Fosfor, ook wel fosfaat, is samen met stikstof een van de belangrijkste redenen dat het oppervlaktewater niet aan de kwaliteitseisen voldoet. Tegelijkertijd biedt het terugwinnen en hergebruiken kansen. Stowa verzamelde de belangrijkste vragen die waterschappers erover hebben. De antwoorden zijn nu na te lezen in de brochure Fosfor, kansen en uitdagingen van waterschappen.

Maatregelen in de industrie en op de waterzuiveringen hebben de afgelopen jaren voor een duidelijke afname in de belasting van fosfor naar het oppervlaktewater gezorgd. Ook in de landbouw zijn maatregelen doorgevoerd. Toch voldoet de kwaliteit van het water op veel plekken nog niet aan de eisen van de Kaderrichtlijn Water. "Het is duidelijk dat we die eisen ook niet gaan halen als we in dit tempo doorgaan," zegt Ruud Schemen, auteur van de brochure.

De kansen van fosfor liggen in het terugwinnen van fosfaat en het hergebruik als struviet. Het hergebruik van fosfaat als struviet kan een grote bijdrage leveren aan de ambitieuze duurzaamheidsdoelstellingen van de waterschappen. "Ga maar na: de Nederlandse agrarische sector gebruikte in de periode 2012-2014 circa 5 Mkg fosfor in kunstmest per jaar. De waterschappen kunnen in theorie 5,5 Mkg fosfor per jaar terughalen. Dus kunnen we grotendeels voldoen aan de fosforbehoeften in de vorm van kunstmest van de Nederlandse boeren."

De vragen waar waterschappen mee worstelen gaan volgens Ruud Schemen zowel over het terugdringen van het gehalte van fosfor in het oppervlaktewater als over het terugwinnen uit afvalwater en hergebruiken ervan. Daarom biedt de brochure een breed beeld van de ontwikkelingen rond fosfor. "In de brochure proberen we de fosforstromen in Nederland objectief in kaart te brengen. Daarnaast beschrijven we actuele ontwikkelingen, bijvoorbeeld de nieuwe regeling in Duitsland over de afzet van zuiveringsslib en het zesde Actieprogramma Nitraatrichtlijn waar het ministerie nu aan werkt. Ook komen manieren om fosfaat uit het water terug te winnen en her te gebruiken aan bod."

Hier leest u de brochure: Fosfor, kansen en uitdagingen van waterschappen (pdf)

 

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Geachte mevr. Sien Kok,
alles is onlosmakelijk atomair verbonden binnen relativiteit van tijd/ruimte en eenheid geest stof, telen zonder chemie, inschakelen industrie en prive personen telt allemaal, maar denk ook even aan satellieten met hun negatieve effect op klimaat, 24/7. U geeft oude wetmatigheden een nieuw jasje. Succes, Jan Kalverdijk
Interessant. Hoe staat het met de PFAS-hoeveelheden die bij Chemelot in de Maas worden geloosd, wordt hier wel op gehandhaafd? 
Niet zo vreemd dat van die akker- en weidevogelsoorten de populaties teruglopen . Dat kan je zo hebben als je het vol zet met zonnepanelen en windturbines (birdblenders).
Dit heb ik ook nodig. Wij maken van slootmaaisel, een nieuw product, Wortelbeton, voor waterschap Rijnland. Artificiële Rietzudde, voor KRW- doelen. We hebben nog een toepassing van Wortelbeton en dat is veen maken. Daarmee werken we samen met gem Amsterdam en Waternet/AGV en VIP_NL. 
We willen een techniek ontwikkelen om de bodem omhoog te laten groeien met 1m p/jaar. We hadden al zitten denken aan dit systeem, maar ik zou graag eens willen praten over jullie ervaring of samenwerking .
@Almer BolmanEens Almer, de laatste twee kalenderjaren waren uitzonderlijk, extreem nat. En enkele jaren daarvoor extreem droog. Het lijkt er echter op dat wateroverlast eerder een reden is om in actie te komen dan droogte. De flanken van de Veluwe (en de beken aldaar) reageren zeer snel op natte en droge perioden omdat -zoals je weet - de reservoircoëfficiënt daar gering is. Daarom is mijn plan om juist niet op de flanken - dat heeft geen zin - maar op de hoge delen (daar is de genoemde coëfficiënt groot en de grondwaterstand diep) de grondwateraanvulling te vergroten, ofwel door vermindering van de verdamping ofwel door gecontroleerde (!) infiltratie van perfect voorgezuiverd rivierwater. Het doel is te bereiken dat beken en sprengen weer hóger op het massief ontspringen en langer water voeren. Dat zal een enorme boost geven aan natuur en biodiversiteit. Het kwelwater naar de beken is overigens geen infiltratiewater, het is en blijft geïnfiltreerd regenwater. Als we in hoge delen van de Veluwe water infiltreren, kiest dat een diepe, uitermate lange, langzame weg naar de randen van de Veluwe waar het pas na eeuwen - misschien zelfs millennia - opkwelt.
Als we verdroging aanpakken (let op: Nederland heeft daartoe een verplichting) kán inderdaad grondwateroverlast de kop opsteken. Je spreekt over ‘totale onbeheersbaarheid van de grondwaterkwantiteit’. Dat snap ik niet. De infiltraties zijn juist uitermate gecontroleerd, ook kwantitatief. Overlast en droogte op de flanken ontstaan zeer snel door overvloedige regen of juist het gebrek daaraan. Overlast door infiltraties in de hoge delen – als het al optreedt - ontstaat echter niet ‘over night’, dat duurt jaren. Als - en voor zover - infiltraties de oorzaak zijn, dreigende overlast kunnen we perfect monitoren en heel effectief bestrijden door het sturen van de infiltraties of door zeer lokaal grondwater te onttrekken. Dat maakt ook nog eens prima bronnen beschikbaar. Het waterbedrijf zou water moeten winnen waar overlast dreigt, bij voorkeur niet daar waar verdroging het gevolg is.