Fosfor, ook wel fosfaat, is samen met stikstof een van de belangrijkste redenen dat het oppervlaktewater niet aan de kwaliteitseisen voldoet. Tegelijkertijd biedt het terugwinnen en hergebruiken kansen. Stowa verzamelde de belangrijkste vragen die waterschappers erover hebben. De antwoorden zijn nu na te lezen in de brochure Fosfor, kansen en uitdagingen van waterschappen.
Maatregelen in de industrie en op de waterzuiveringen hebben de afgelopen jaren voor een duidelijke afname in de belasting van fosfor naar het oppervlaktewater gezorgd. Ook in de landbouw zijn maatregelen doorgevoerd. Toch voldoet de kwaliteit van het water op veel plekken nog niet aan de eisen van de Kaderrichtlijn Water. "Het is duidelijk dat we die eisen ook niet gaan halen als we in dit tempo doorgaan," zegt Ruud Schemen, auteur van de brochure.
De kansen van fosfor liggen in het terugwinnen van fosfaat en het hergebruik als struviet. Het hergebruik van fosfaat als struviet kan een grote bijdrage leveren aan de ambitieuze duurzaamheidsdoelstellingen van de waterschappen. "Ga maar na: de Nederlandse agrarische sector gebruikte in de periode 2012-2014 circa 5 Mkg fosfor in kunstmest per jaar. De waterschappen kunnen in theorie 5,5 Mkg fosfor per jaar terughalen. Dus kunnen we grotendeels voldoen aan de fosforbehoeften in de vorm van kunstmest van de Nederlandse boeren."
De vragen waar waterschappen mee worstelen gaan volgens Ruud Schemen zowel over het terugdringen van het gehalte van fosfor in het oppervlaktewater als over het terugwinnen uit afvalwater en hergebruiken ervan. Daarom biedt de brochure een breed beeld van de ontwikkelingen rond fosfor. "In de brochure proberen we de fosforstromen in Nederland objectief in kaart te brengen. Daarnaast beschrijven we actuele ontwikkelingen, bijvoorbeeld de nieuwe regeling in Duitsland over de afzet van zuiveringsslib en het zesde Actieprogramma Nitraatrichtlijn waar het ministerie nu aan werkt. Ook komen manieren om fosfaat uit het water terug te winnen en her te gebruiken aan bod."
Hier leest u de brochure: Fosfor, kansen en uitdagingen van waterschappen (pdf)
Tja. Zo'n simpele maatregel en dan mag het wettelijk niet. Omdat de administraties van Delfland en Dunea niet goed corresponderen. Toich is er minimaal risico op "oneerlijk" want er zijn GEEN huishoudens die GEEN drinkwateraansluiting hebben. En ALS huishoudens ze zijn aangesloten op het drinkwater, DAN betalen ze daar ook voor. Het enige probleem is dat in oude flatgebouwen er vaak nog 1 watermeter is voor alle bewoners samen. Maar vanuit de doelstelling voor drinkwaterbesparing moeten die huishoudens toch al een eigen (slimme) meter krijgen.
Dus dan denk je dat Dunea en Delfland de handen inéén slaan om de adminstratie op orde te krijgen. Maar nee, zooo belangrijk is het besparen van drinkwater (en dus minder rioolwater om te zuiveren) nou ook weer niet.