secundair logo knw 1

De ontwikkeling in de watersector dat steeds meer projecten op basis van alliantiecontracten worden uitgevoerd, moet worden gestimuleerd. Dat zei ceo Pieter van Oord van het gelijknamige baggerbedrijf vanochtend op de Dijkwerkersdag. De nieuwe manier van samenwerken biedt bouwbedrijven de kans marge te halen op werk in de sector grond-, weg- en waterbouw (GWW). Dat gebeurt nu niet, aldus Van Oord. ”Er wordt geen geld verdiend. Niemand durft dat te zeggen, maar het is wel zo.”

Pieter van Oord 180 vk Pieter van OordVoor de zaal met 700 dijkwerkers stelde Van Oord dat nieuwe vormen van samenwerking noodzakelijk zijn, ook in het belang van de opdrachtgevers. Cruciaal is dat de risico’s niet alleen bij de aannemers worden neergelegd, aldus de baggeraar. Aannemers kunnen risico’s van grote, complexe projecten niet managen, stelde hij vast, verwijzend naar projecten waarbij bedrijven voor vele miljoenen het schip ingingen, zoals recent het sluizenproject in IJmuiden. “Bijna elke aannemer in de GWW-sector heeft in de afgelopen tien jaar wel een grote scheur in de broek opgelopen door een groot verlies op een project.”

Binnen de context van de grote infrastructurele werken waar Nederland voor staat, zoals het Hoogwaterbeschermingsprogramma, stelde Van Oord dat in de GWW-sector nieuwe contractvormen nodig zijn om bedrijven de mogelijkheid te bieden in te zetten op innovatie en ook de ‘meters te maken’ waar het dijkversterkingsprogramma van het HWBP om vraagt. Die prestatie kan niet worden geleverd door een sector die niet gezond is.

Marges
Daarom moeten de marges omhoog, betoogde de ceo. Die marges zijn er nu niet. “Een bouwer in de GWW-sector moet een marge tussen de 3 en 5 procent realiseren op een project. Dat is ook in het belang van de opdrachtgever. Want alleen een bedrijf dat voldoende verdient kan innoveren, digitaliseren, industrialiseren en goede mensen aantrekken. Dat is nu niet het geval. Er wordt niets verdiend”, stelde Van Oord, die ook bedrijven in de sector opriep bij zichzelf te rade te gaan over het gedrag van prijsdumpen dat ze aan de dag leggen bij het binnenhalen van opdrachten.

Een beter verdienmodel is niet alleen nodig voor versterken van de innovatiekracht, ook moet de sector er rekening mee houden dat er veel concurrentie is in de explosief groeiende bouwmarkt; geld verdienen in de woning- en utiliteitsbouw is veel makkelijker, stelde Van Oord. “En er is een ernstig tekort aan bouwers.” Zoals ook het tekort aan vakbekwame mensen een groot probleem is.

Van Oord juicht daarom de ontwikkeling toe dat in de sector bij de aanbesteding van projecten steeds meer wordt ingezet op het alliantiecontract, een vorm van samenwerken tussen opdrachtgever en aannemer tijdens het bouwproces met verdeling van de risico’s. Hij ziet in de nieuwe contractvorm een middel om risico’s te managen en te komen tot margeherstel voor bedrijven. “Het vraagt wel om een andere cultuur, the culture of trust. We moeten elkaar leren vertrouwen.”

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Ik geloof helemaal niets van dit doem verhaal. Zijn er nu al gebieden in de waddenzee die errst droog kwamen te liggen en nu niet meer? Zijn de oppervlaktes wadden tegen de eilenden en de vaste kustlijnen kleiner bij eb! Ik zie en hoor daar niets van! Wat ik wel hoor is dat de vaargeulen zeer snel verzanden en dat er 24 uur gebaggerd moet worden om te kunnen blijven varen.bwaar komt dat zand vandaan………..precies ! Dat is een continu proces en dat stopt niet door zeespiegel stijging. Dus maak je niet zo druk om de sterke natuur!
Wat een apart artikeltje Emile...  nitraat is niet organisch en liever stop ik wat zuurstof in infiltratiewater wanneer ik organische stoffen wil reduceren dan nitraat, dat immers het giftige nitriet kan vormen... de relatie met verbreding van irrigatiemogelijkheden met de aardappelteelt mort je nog maar eens uitleggen.. is toch iets heel anders? Joost
Hoi Marjolijn, bedankt voor je artikel. Het is duidelijk dat waterbeheer complex en uitdagend is, vooral nu klimaatverandering en hoger verbruik hun tol eisen. Gebieden zoals Zuid-Frankrijk en Catalonië staan niet op zichzelf met strenge restricties voor watergebruik.
Een interessant gegeven is dat 80% van ons drinkwater thuis wordt verbruikt. Daar ligt een enorme uitdaging, maar ook een kans om echt verschil te maken. Door slimmer om te gaan met de distributie van water, kunnen we helpen om het verbruik te verminderen zonder dat we daar veel van merken. Dit zou niet alleen helpen om onze waterbronnen te sparen, maar ook de druk op het systeem tijdens droge perioden verlagen.
Dit gaat verder dan alleen maar korter douchen; het gaat om een bewuste verandering in ons dagelijks leven om ervoor te zorgen dat er genoeg water is voor iedereen. Iemand iets gunnen. Beginnen met het nadenken over de oplossingen menukaart ook met water zoals we dat met energie doen - waar kunnen we besparen, hoe kunnen we efficiënter zijn, en hoe kunnen we ons aanpassen aan nieuwe omstandigheden?
Er is geen eenduidige oplossing voor het probleem, en additionele productie levert ons op langere termijn niets op. Misschien is het tijd om deze uitdaging aan te gaan en te kijken naar hoe we thuis ons watergebruik kunnen optimaliseren. 
Op dit moment (24 april 2024) na maandenlange neerslag is alles weer goedgekomen met hoog grondwater. De natuur hersteld zichzelf! Laat je niet beetnemen.
Afbreekbaarheid moet in de toekomst als eerste beoordelingsparameter voor toelating van stoffen worden ingevoerd. Er ontstaan anders onomkeerbare problemen in de toekomst.