secundair logo knw 1

Waddenzee (afbeelding Michielvd/wikimedia)

Slib is belangrijk voor de ontwikkeling van de Waddenzee. Het draagt bijvoorbeeld bij aan de groei van wadplaten en kwelders. Door het verdiepen van vaargeulen, landaanwinning en de aanleg van waterkeringen grijpen mensen ook in de slibhuishouding van de Waddenzee in. Hoeveel slib er nu precies naar de Waddenzee gaat, en wat er vervolgens mee gebeurt, is nu onderzocht.

Bas van Maren 180 vk Bas van Maren “Slib had altijd een slechte pers,” zegt Bas van Maren. De onderzoeker van Deltares bekeek de slibhuishouding van de Waddenzee, zowel het Nederlandse, Duitse als Deense deel, en droeg daarover bij aan het rapport ‘Where Mud matters’. “Het zou natuurlijk leiden tot kosten vanwege baggeronderhoud, het vertroebelt het water en heeft nadelige ecologische effecten. De laatste tijd wordt echter steeds vaker ingezien dat slib ook positieve eigenschappen heeft.”

Van Maren denkt daarbij aan de rol die slib speelt, zowel in kwelders als daarbuiten, als buffer voor de waterkeringen. Maar ook aan de positieve ecologische aspecten die slib ontegenzeggelijk heeft. “Verder zie je dat slib steeds vaker gebruikt wordt als meststof of om het land op te hogen, dus als buffer tegen zeespiegelstijging. Het imago van slib verandert, de vraag ernaar stijgt. Daarom wilden we nu in beeld krijgen hoeveel slib de Waddenzee er jaarlijks bijkrijgt en hoeveel er, door menselijk handelen, aan wordt onttrokken.”

Waddenzee stabiel systeem
“Innovatief is dat we hebben bekeken hoeveel slib per deelgebied bezinkt en daarnaast specifiek voor de Waddenzee hebben onderzocht hoeveel slib er vanuit verschillende bronnen de zee binnenkomt.” De onderzoeker schat de aanvoer van het slib, op 12,1 tot 16,5 miljoen ton per jaar. Het meeste daarvan is afkomstig uit de Straat van Dover. De totale hoeveelheid slibafzetting en -winning ligt volgens Van Maren iets lager, 10,8 tot 11,3 miljoen ton per jaar. “Dat ligt redelijk dicht bij elkaar. Door deze uitkomst was ik plezierig verrast, want dat betekent onze inschattingen waarschijnlijk betrouwbaar zijn. Deze getallen zouden dicht bij elkaar moeten liggen, omdat de Waddenzee op dit moment een redelijk stabiel systeem is.”

Van Maren bekeek ook welke invloed de zeespiegelstijging op de slibafzetting in de Waddenzee zal hebben. “De totale hoeveelheid slib binnen het systeem is beperkt. Omdat de slibstroom van west naar oost loopt, zal bij toenemende zeespiegelstijging waarschijnlijk steeds meer slib worden afgezet in het Nederlandse deel van de Waddenzee. Dat betekent dat Duitsland en Denemarken met de consequenties moeten leven als wij onbeperkt slib aan de Waddenzee gaan onttrekken.”

Er is nog veel onduidelijk over de effecten van de zeespiegelstijging op het slib in de Waddenzee, stelt Van Maren. “Daarom hoop ik echt dat dit niet het laatste onderzoek is naar het gedrag van de slibstroom in de Waddenzee en de invloed van het menselijk handelen op de hoeveelheid slib die aanwezig is. We willen heel graag verder kijken en in het ideale geval daarbij samen optrekken met Duitse en Deense onderzoekers.”


Meer informatie
Het rapport ‘Where mud matters’

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Ik geloof helemaal niets van dit doem verhaal. Zijn er nu al gebieden in de waddenzee die errst droog kwamen te liggen en nu niet meer? Zijn de oppervlaktes wadden tegen de eilenden en de vaste kustlijnen kleiner bij eb! Ik zie en hoor daar niets van! Wat ik wel hoor is dat de vaargeulen zeer snel verzanden en dat er 24 uur gebaggerd moet worden om te kunnen blijven varen.bwaar komt dat zand vandaan………..precies ! Dat is een continu proces en dat stopt niet door zeespiegel stijging. Dus maak je niet zo druk om de sterke natuur!
Wat een apart artikeltje Emile...  nitraat is niet organisch en liever stop ik wat zuurstof in infiltratiewater wanneer ik organische stoffen wil reduceren dan nitraat, dat immers het giftige nitriet kan vormen... de relatie met verbreding van irrigatiemogelijkheden met de aardappelteelt mort je nog maar eens uitleggen.. is toch iets heel anders? Joost
Hoi Marjolijn, bedankt voor je artikel. Het is duidelijk dat waterbeheer complex en uitdagend is, vooral nu klimaatverandering en hoger verbruik hun tol eisen. Gebieden zoals Zuid-Frankrijk en Catalonië staan niet op zichzelf met strenge restricties voor watergebruik.
Een interessant gegeven is dat 80% van ons drinkwater thuis wordt verbruikt. Daar ligt een enorme uitdaging, maar ook een kans om echt verschil te maken. Door slimmer om te gaan met de distributie van water, kunnen we helpen om het verbruik te verminderen zonder dat we daar veel van merken. Dit zou niet alleen helpen om onze waterbronnen te sparen, maar ook de druk op het systeem tijdens droge perioden verlagen.
Dit gaat verder dan alleen maar korter douchen; het gaat om een bewuste verandering in ons dagelijks leven om ervoor te zorgen dat er genoeg water is voor iedereen. Iemand iets gunnen. Beginnen met het nadenken over de oplossingen menukaart ook met water zoals we dat met energie doen - waar kunnen we besparen, hoe kunnen we efficiënter zijn, en hoe kunnen we ons aanpassen aan nieuwe omstandigheden?
Er is geen eenduidige oplossing voor het probleem, en additionele productie levert ons op langere termijn niets op. Misschien is het tijd om deze uitdaging aan te gaan en te kijken naar hoe we thuis ons watergebruik kunnen optimaliseren. 
Op dit moment (24 april 2024) na maandenlange neerslag is alles weer goedgekomen met hoog grondwater. De natuur hersteld zichzelf! Laat je niet beetnemen.
Afbreekbaarheid moet in de toekomst als eerste beoordelingsparameter voor toelating van stoffen worden ingevoerd. Er ontstaan anders onomkeerbare problemen in de toekomst.