secundair logo knw 1

De productiviteit van de drinkwatersector is de afgelopen decennia behoorlijk toegenomen. Vanaf 2000 noteert de sector een productiviteitsgroei van 3,5 procent per jaar. Dit blijkt uit onderzoek van IPSE Studies naar de productiviteitsontwikkelingen tussen 1980 en 2015 in de netwerksectoren drinkwater, energie en spoorwegen.

De productiviteit van de drie sectoren, drinkwater , energie en spoorwegen, is gegroeid. Tussen 1980 en 2015 bedroeg de gemiddelde productiviteitsgroei 1,5 tot 2 procent per jaar. De productie in de drinkwatersector groeide bijna elk jaar in de onderzochte periode, maar pas vanaf de eeuwwisseling echt hard. Met een groeipercentage van 3,5 procent per jaar sinds 2000 presteert de sector beter dan bijvoorbeeld de industrie (0,3 procent groei) en de IT-sector (1 procent groei). De groei is vooral te danken aan het grotere aantal aansluitingen dat door de drinkwatersector wordt bereikt.

De onderzoekers van IPSE vermoeden dat de drinkwaterbenchmark een substantiële bijdrage aan de productiviteitsgroei levert. De, vanaf 1997 vrijwillige, en vanaf 2011 wettelijk verplichte, bedrijfsvergelijking heeft haar vruchten afgeworpen. “De bedrijfsvergelijking,” zo schrijven de onderzoekers, “fungeert hier als een vorm van concurrentie, waarbij drinkwaterbedrijven niet willen achterblijven ten opzichte van elkaar.” Volgens de auteurs neemt dit effect wel af. “Wellicht,” zo staat in het rapport, “houdt dit verband met het gering aantal drinkwaterbedrijven dat nog actief is in ons land, waardoor een adequate vergelijking lastig is.”

In het rapport wordt nog opgemerkt dat de eigenlijke productiviteitsgroei in de drinkwatersector hoger kan liggen dan de gemeten groei. In het rekenmodel wordt namelijk onvoldoende rekening gehouden met kwaliteitsaanpassingen (stijgende drinkwaterkwaliteit en klanttevredenheid, vervangingen van leidingmateriaal van het waterleidingnetwerk).

Het onderzoek van IPSE Studies (een samenwerkingsverband van de TU Delft, het CAOP – een kennis- en dienstencentrum op het gebied van arbeidszaken in het publieke domein, en de Erasmus Universiteit Rotterdam) maakt deel uit van een door het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties gesubsidieerd programma voor onderzoek en kennisdeling met betrekking tot sturing, innovaties en productiviteit in de publieke sector.

Het rapport “Productiviteit van overheidsbeleid, Deel IV, De Nederlandse netwerksectoren, 1980-2015, kunt u hier downloaden

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Ik geloof helemaal niets van dit doem verhaal. Zijn er nu al gebieden in de waddenzee die errst droog kwamen te liggen en nu niet meer? Zijn de oppervlaktes wadden tegen de eilenden en de vaste kustlijnen kleiner bij eb! Ik zie en hoor daar niets van! Wat ik wel hoor is dat de vaargeulen zeer snel verzanden en dat er 24 uur gebaggerd moet worden om te kunnen blijven varen.bwaar komt dat zand vandaan………..precies ! Dat is een continu proces en dat stopt niet door zeespiegel stijging. Dus maak je niet zo druk om de sterke natuur!
Wat een apart artikeltje Emile...  nitraat is niet organisch en liever stop ik wat zuurstof in infiltratiewater wanneer ik organische stoffen wil reduceren dan nitraat, dat immers het giftige nitriet kan vormen... de relatie met verbreding van irrigatiemogelijkheden met de aardappelteelt mort je nog maar eens uitleggen.. is toch iets heel anders? Joost
Hoi Marjolijn, bedankt voor je artikel. Het is duidelijk dat waterbeheer complex en uitdagend is, vooral nu klimaatverandering en hoger verbruik hun tol eisen. Gebieden zoals Zuid-Frankrijk en Catalonië staan niet op zichzelf met strenge restricties voor watergebruik.
Een interessant gegeven is dat 80% van ons drinkwater thuis wordt verbruikt. Daar ligt een enorme uitdaging, maar ook een kans om echt verschil te maken. Door slimmer om te gaan met de distributie van water, kunnen we helpen om het verbruik te verminderen zonder dat we daar veel van merken. Dit zou niet alleen helpen om onze waterbronnen te sparen, maar ook de druk op het systeem tijdens droge perioden verlagen.
Dit gaat verder dan alleen maar korter douchen; het gaat om een bewuste verandering in ons dagelijks leven om ervoor te zorgen dat er genoeg water is voor iedereen. Iemand iets gunnen. Beginnen met het nadenken over de oplossingen menukaart ook met water zoals we dat met energie doen - waar kunnen we besparen, hoe kunnen we efficiënter zijn, en hoe kunnen we ons aanpassen aan nieuwe omstandigheden?
Er is geen eenduidige oplossing voor het probleem, en additionele productie levert ons op langere termijn niets op. Misschien is het tijd om deze uitdaging aan te gaan en te kijken naar hoe we thuis ons watergebruik kunnen optimaliseren. 
Op dit moment (24 april 2024) na maandenlange neerslag is alles weer goedgekomen met hoog grondwater. De natuur hersteld zichzelf! Laat je niet beetnemen.
Afbreekbaarheid moet in de toekomst als eerste beoordelingsparameter voor toelating van stoffen worden ingevoerd. Er ontstaan anders onomkeerbare problemen in de toekomst.