secundair logo knw 1

De eerste plasticvanger van The Ocean Cleanup is stuk | Foto The Ocean Cleanup

De plasticvanger van The Ocean Cleanup is stuk en wordt teruggesleept naar de haven in San Francisco. Eerder werd al vastgesteld dat het schoonmaaksysteem in de Grote Oceaan plastic niet vasthield. 

Tijdens een inspectie op 29 december ontdekte een team van de organisatie dat een deel van het systeem was losgeraakt. Daarop werd besloten de unit terug te halen.

De U-vormige drijvende constructie van 600 meter is in oktober in de zogeheten Garbage Patch in de Grote Oceaan aangekomen. Daar bleek dat de unit met de naam Wilson niet functioneerde zoals verwacht. Afgezien van een paar ton aan ‘spooknetten’ hield de constructie geen afval vast. 

Onvermijdelijk
Boyan Slat, initiatiefnemer van The Ocean Cleanup, schrijft in een blog de hoop te hebben gehad dat het systeem langer op de oceaan kon blijven om gegevens te verzamelen over de werking. "Tegelijkertijd realiseren we ons ook dat tegenslagen als deze onvermijdelijk zijn wanneer we in hoog tempo een baanbrekende nieuwe technologie ontwikkelen."

De organisatie onderzoekt de oorzaken van de problemen. Eerder werd al geopperd dat het systeem niet snel genoeg beweegt, waardoor gevangen plastic weer uit de unit drijft. Ook is vastgesteld dat de constructie golven veroorzaakt waardoor plastic de unit niet indrijft.  

De nu gesignaleerde breuk schrijft The Ocean Cleanup vooralsnog toe aan een combinatie van materiaalmoeheid en plaatselijke belasting.

Leermoment
De organisatie ziet de huidige problemen als een leermoment. Zodra de problemen zijn opgelost wordt het systeem weer naar de Garbage Patch gesleept om plastic te verzamelen. Uiteindelijk wil The Ocean Cleanup 60 schoonmaaksystemen actief hebben in de Grote Oceaan, zodat in 2040 90 procent van het zeeafval is verwijderd. 

 

MEER INFORMATIE
Blog Boyan Slat: Wilson to return to port for repair and upgrade
Eerste schoonmaakunit Ocean Cleanup houdt plastic niet vast

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Het is van belang om onderzoek te doen naar de waterkwaliteit o.a. PFAS-stoffen voordat ergens regenwater of oppervlaktewater via infiltratieputten naar grondwaterlichaam gebracht kan worden. Verslechtering van kwaliteit grondwater voorkomen, door zuivering van het infiltratiewater is veelal noodzakelijk.
Knap om in deze discussie de landbouwtransitie geheel buiten beschouwing te laten. In plaats van het natuurlijk vermogen van de bodem om water vast te houden te herstellen én de watervraag vanuit de land- en tuinbouw drastisch te verminderen, bijvoorbeeld door regeneratieve akkerbouw en voedselbossen, wordt er (weer) voornamelijk naar technologische oplossingen gekeken zoals water opslaan in de diepe ondergrond. Het enige positieve plan is het initiatief rondom het wegsijpelende water van de Brabantse wal. Maar ook dat is symptoombestrijding in plaats van het aanpakken van de oorzaak waardoor dat water wegsijpelt....Hopelijk is de nieuwe dijkgraaf wat meer een visionair als het gaat om structurele maatregelen om water en bodemsturend echt in de praktijk te brengen!
Na mijn mening een totaal verkeerd initiatief. Waarom niet het meetnet inzetten om  juist een overschrijding te voorkomen. Gewoon een kwestie van de normen lager in te stellen en snel ingrijpen als de voorwaarschuwing in gaat.
Duidelijk weer boeren! 
@Maria WitmerJe link is helaas al weer verlopen...
De vraag is of dat dan komt door alleen de waterkwaliteit of dat het komt omdat we, bijvoorbeeld, gewoon gruwelijk dicht bevolkt zijn en ik al heel wat weilanden en dergelijke omgezet heb zien worden in woningen.
Je hebt gelijk Herman, regenwater is zachter en zoeter dan sterk voorgezuiverd rivierwater, maar aangaande microverontreinigingen niet per sé schoner. Met RO kun je overigens ook de ionensamenstelling van infiltratiewater aanpassen en ook macro ionen wegnemen. Maar dat zou waanzin zijn. Infiltratiewater dat inzijgt in de centrale delen van de Veluwe neemt namelijk een diepe, zeer lange weg en duikt pas na duizenden (!) jaren weer op buiten de Veluwe. En dus NIET in beken en sprengen.
Mijn idee is overigens niet om te infiltreren in bestaande vennen - dat zou inderdaad de ecologie van die vennen veranderen – maar in aangelegde plassen (met een oppervlak minder dan 0,1 procent van de Veluwe). Die vallen droog, enkele dagen nadat infiltratie stopt. Infiltratieplassen hebben landschappelijk gezien wellicht wat waarde (als je saai naaldbos daarvoor kapt), aangaande natuur is die inderdaad beperkt.
Zeg 10 jaar geleden al waarschuwde ik dat we in 2027 in Nederland nooit de KRW doelen gaan halen. Ik betreur het ten zeerste dat ik gelijk ga krijgen. Ik voorspel nu dat we in 2030 met de mond vol tanden staan als Brussel ons vraagt wat onze plannen/maatregelen zijn om de Veluwe natuur en biodiversiteit te herstellen. Zonder fors ingrijpen in de waterbalans van het Veluwemassief gaan we verdroging echt niet bestrijden en zullen beken en sprengen niet structureel meer water voeren. Dat geef ik je op een briefje.