Start-up Sponsh ontwikkelde, samen met de TU Eindhoven, een temperatuurgevoelig textiel dat water uit de lucht produceert. De afgelopen maanden won de start-up onder andere de Accenture Innovation Awards, de publieksprijs van de ClimateLaunchPad wedstrijd in Schotland, de EIT Food Challenge in Portugal en vorige week de Gouden Kiem van NWO.
‘s Nachts absorbeert Sponsh water uit de lucht. Overdag, als de luchttemperatuur stijgt, stoot het textiel het verzamelde water af. De techniek om water te vangen uit mist bestaat al langer. Sponsh voegt daar een nieuwe dimensie aan toe door het textiel te bedekken met een polymeercoating. “Dankzij deze coating kan Sponsh actief reageren op veranderingen in de temperatuur en dus meer water opvangen,” zegt Catarina Esteves. Esteves is hoofddocent aan de TU Eindhoven. Zij ontwikkelde vijf jaar geleden het materiaal en is medeoprichter van Sponsh.
Nadat Esteves haar ontdekking had beschreven in het het tijdschrift Advanced Materials, kreeg ze veel aandacht van geïnteresseerde bedrijven. Die wilden het materiaal vooral gebruiken voor specifieke toepassingen, terwijl Esteves de mogelijkheden van het textiel eerst verder wilde onderzoeken. Samen met Lourens Boot richtte ze daarom de start-up Sponsh op.
Het afgelopen jaar werd vooral gebruikt om grotere prototypes te ontwikkelen. “Op dit moment hebben we een oppervlakte van 200 cm2 geproduceerd. De volgende stap is een lap van een vierkante meter.” Esteves schat dat het materiaal meer dan 3 keer zijn eigen gewicht aan water kan produceren. Dit zou neerkomen op 1,3 liter water per dag met 1 vierkante meter textiel.
Dat zou genoeg zijn om het materiaal in het veld te gaan testen. Met het 25.000 euro prijzengeld van de Gouden Kiem wil Sponsh investeren in meer wetenschappelijk onderzoek naar de werking van het eigen product en starten met testpilots in Portugal. Zowel het onderzoek als de pilots moeten het eerste kwartaal van 2019 vorm krijgen.
Esteves en Boot verwachten dat Sponsh in eerste instantie vooral gebruikt zal worden in de landbouw. “In grote delen van Zuid-Europa, om nog maar te zwijgen van andere gebieden in de wereld, hebben boeren te weinig water om hun gewassen te laten groeien. Sponsh biedt een goedkope, duurzame en praktische oplossing voor dat probleem. Maar er zijn vele andere toepassingen denkbaar. Iedereen weet dat waterschaarste een gigantisch probleem is en alleen maar een groter probleem gaat worden. Sponsh kan dat probleem niet alleen oplossen, maar wel bijdragen aan een oplossing. Dat is onze missie en het feit dat we regelmatig in de prijzen zijn gevallen, laat zien dat ook anderen in ons geloven.”
MEER INFORMATIE
Startup Sponsh wint Gouden KIEM 2018
De vraag is of dat dan komt door alleen de waterkwaliteit of dat het komt omdat we, bijvoorbeeld, gewoon gruwelijk dicht bevolkt zijn en ik al heel wat weilanden en dergelijke omgezet heb zien worden in woningen.
Mijn idee is overigens niet om te infiltreren in bestaande vennen - dat zou inderdaad de ecologie van die vennen veranderen – maar in aangelegde plassen (met een oppervlak minder dan 0,1 procent van de Veluwe). Die vallen droog, enkele dagen nadat infiltratie stopt. Infiltratieplassen hebben landschappelijk gezien wellicht wat waarde (als je saai naaldbos daarvoor kapt), aangaande natuur is die inderdaad beperkt.
Zeg 10 jaar geleden al waarschuwde ik dat we in 2027 in Nederland nooit de KRW doelen gaan halen. Ik betreur het ten zeerste dat ik gelijk ga krijgen. Ik voorspel nu dat we in 2030 met de mond vol tanden staan als Brussel ons vraagt wat onze plannen/maatregelen zijn om de Veluwe natuur en biodiversiteit te herstellen. Zonder fors ingrijpen in de waterbalans van het Veluwemassief gaan we verdroging echt niet bestrijden en zullen beken en sprengen niet structureel meer water voeren. Dat geef ik je op een briefje.