secundair logo knw 1

Er zijn jonge palingen van 3 tot 7 gram ofwel pootalen uitgezet | foto: Stichting DUPAN

Beroepsvissers hebben ruim 250.000 jonge palingen uitgezet in onder andere de Zuidelijke Randmeren en het Zwarte Meer. De afgelopen decennia was de palingstand te laag in deze wateren.

Het vrijlaten in de natuur vond afgelopen vrijdag (26 mei) plaats. De coördinatie lag in handen van de Stichting DUPAN, waarin palingkwekers, -vissers en -handelaren samenwerken om het herstel van de palingstand in ons land te bevorderen. Het initiatief is mede mogelijk gemaakt door het ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit.

Het is niet de eerste keer dit jaar dat palinkjes zijn uitgezet. Vanaf maart gebeurde het al op verschillende plekken in door de overheid aangewezen gebieden die voor herbevolking geschikt zijn.

Reis van en naar Sargassozee
Palingen zijn bijzondere trekvissen. Zij beginnen hun leven als palinglarven in de zesduizend kilometer verderop gelegen Sargassozee voor de Mexicaanse kust. Vervolgens maken ze als glasaaltjes de reis naar de Europese kust. De palingen die in Nederland worden uitgezet, zijn als slechts 0,3 gram wegende glasaaltjes opgevangen in de Franse riviermondingen. Zij worden vervolgens groter en sterker gemaakt in een Nederlandse kwekerij.

De ongeveer 250.000 palinkjes die beroepsvissers nu in de tussen Flevoland en Overijssel gelegen Zuidelijke Randmeren en het Zwarte Meer hebben vrijgelaten, wegen 3 tot 7 gram. Als zij eenmaal volwassen zijn, kunnen ze terugzwemmen naar de Sargassozee om voor nageslacht te zorgen.

Maatregel om palingstand te vergroten
Het uitzetten  is sinds 2010 een maatregel binnen het Nederlandse en Europese Aalbeheer om de palingstand te vergroten. Onomstreden is dit niet. Diverse natuur- en milieuorganisaties willen dat de palingvangst aan banden wordt gelegd. Er zijn ook twijfels of de uitgezette palingen nog wel in staat zijn om de weg naar de Sargassozee te vinden.

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Ik geloof helemaal niets van dit doem verhaal. Zijn er nu al gebieden in de waddenzee die errst droog kwamen te liggen en nu niet meer? Zijn de oppervlaktes wadden tegen de eilenden en de vaste kustlijnen kleiner bij eb! Ik zie en hoor daar niets van! Wat ik wel hoor is dat de vaargeulen zeer snel verzanden en dat er 24 uur gebaggerd moet worden om te kunnen blijven varen.bwaar komt dat zand vandaan………..precies ! Dat is een continu proces en dat stopt niet door zeespiegel stijging. Dus maak je niet zo druk om de sterke natuur!
Wat een apart artikeltje Emile...  nitraat is niet organisch en liever stop ik wat zuurstof in infiltratiewater wanneer ik organische stoffen wil reduceren dan nitraat, dat immers het giftige nitriet kan vormen... de relatie met verbreding van irrigatiemogelijkheden met de aardappelteelt mort je nog maar eens uitleggen.. is toch iets heel anders? Joost
Hoi Marjolijn, bedankt voor je artikel. Het is duidelijk dat waterbeheer complex en uitdagend is, vooral nu klimaatverandering en hoger verbruik hun tol eisen. Gebieden zoals Zuid-Frankrijk en Catalonië staan niet op zichzelf met strenge restricties voor watergebruik.
Een interessant gegeven is dat 80% van ons drinkwater thuis wordt verbruikt. Daar ligt een enorme uitdaging, maar ook een kans om echt verschil te maken. Door slimmer om te gaan met de distributie van water, kunnen we helpen om het verbruik te verminderen zonder dat we daar veel van merken. Dit zou niet alleen helpen om onze waterbronnen te sparen, maar ook de druk op het systeem tijdens droge perioden verlagen.
Dit gaat verder dan alleen maar korter douchen; het gaat om een bewuste verandering in ons dagelijks leven om ervoor te zorgen dat er genoeg water is voor iedereen. Iemand iets gunnen. Beginnen met het nadenken over de oplossingen menukaart ook met water zoals we dat met energie doen - waar kunnen we besparen, hoe kunnen we efficiënter zijn, en hoe kunnen we ons aanpassen aan nieuwe omstandigheden?
Er is geen eenduidige oplossing voor het probleem, en additionele productie levert ons op langere termijn niets op. Misschien is het tijd om deze uitdaging aan te gaan en te kijken naar hoe we thuis ons watergebruik kunnen optimaliseren. 
Op dit moment (24 april 2024) na maandenlange neerslag is alles weer goedgekomen met hoog grondwater. De natuur hersteld zichzelf! Laat je niet beetnemen.
Afbreekbaarheid moet in de toekomst als eerste beoordelingsparameter voor toelating van stoffen worden ingevoerd. Er ontstaan anders onomkeerbare problemen in de toekomst.