Het beste Engelstalige artikel over de stedelijke watercyclus is in 2016 geschreven door Heleen de Fooij. Zij kreeg de Jaap van der Graaf-prijs.
De Fooij schreef samen met twee medeauteurs het artikel Wastewater as a resource: Strategies to recover resources from Amsterdam’s wastewater in het blad Resources, Conservation and Recycling. Volgens de winnares die aan de Universiteit Twente is afgestudeerd, is de potentie van het Amsterdamse afvalwater voor het terugwinnen van grondstoffen enorm groot.
De jury onder leiding van professor Jules van Lier (TU Delft) die 39 inzendingen beoordeelde, was vooral te spreken over de adaptieve beleidsmaatregelen die De Fooij voorstelt. Daarover zegt ze zelf: “In een wereld met schaarse grondstoffen is terugwinning steeds aantrekkelijker. Adaptief beleid, met inbegrip van interacties tussen maatregelen, is geschikt om met een grote verscheidenheid aan mogelijkheden en onzekerheden om te gaan.”
De prijs is voor de achtste keer uitgereikt. Het is een gezamenlijk initiatief van de TU Delft en het advies- en ingenieursbureau Witteveen+Bos. De onderscheiding is genoemd naar prof. ir. Jaap van der Graaf, die hoogleraar in de Behandeling van Afvalwater aan de TU Delft en algemeen directeur van Witteveen+Bos is geweest. De Fooij ontving vijfduizend euro en een glaskunstwerk. Zij moet het geldbedrag gebruiken om de Nederlandse expertise op het gebied van de stedelijke watercyclus verder te profileren.
Lees het artikel hier.
Jan Willem Rijke, Provincie Zuid-Holland.
Goed alternatief is het uitgangspunt van 2008: Verkiezingen van belangenorganisaties.
Bestuurders met kennis van waterzaken vind ik zeer gewenst bij een technische uitvoeringsorganisatie wat de waterschappen zijn. Ik zie agrarische sector en industrie graag vertegenwoordigd in de waterschapsbestuurders, maar dan net als inwoners, als gekozen belangenorganisatie. Nu dubbele stem en zelfs driedubbele macht in het bestuur: Verstopt bij CDA en VVD en met geborgde macht als "geborgde zetel" met garantie op plek in Dagelijks Bestuur.
Waar het echt om zou moeten gaan is de harde waarheid, het waarom juist de zwaar gedupeerden na zeven jaar dan wel langer nog altijd hun schade niet vergoed of een voor de veiligheid noodzakelijke versterking wordt bemoeilijkt/vertraagd. Groningers worden vermorzeld door Haagse corruptie. Zorgvuldig uitgedokterde snode plannen, waarbij de ene na de andere blokkade wordt opgetrokken om juist de zwaar gedupeerden eindeloos in een onmogelijke en zwaar belastende situatie te houden. Net zolang tot ze er letterlijk bij neervallen. Het Haagse ontzorgen en ruimhartig geld uitsluitend het eigen belang en de gedupeerde heeft het nakijken.
Ik denk dat het Nederland weleens miljoenen kan schelen als zij deze methode zou toepassen.
A.D. vander Wees te Delft
Ik ben blij dat Delfland behoedzaam opereert en geen kind met het badwater weg gooit.