secundair logo knw 1

De daling van de veenbodem gaat de komende jaren vele miljarden euro’s kosten, heeft het Planbureau voor de Leefomgeving (PBL) berekend.

In het rapport Dalende bodems, stijgende kosten berekent het PBL dat de kosten van schade en onderhoud door veenbodemdaling kunnen oplopen tot 5,2 miljard tot het jaar 2050. Een nog veel groter bedrag, 16 miljard, is nodig voor het herstel van funderingsschade aan zo’n 300.000 woningen in bebouwd gebied. Verder moet de stedelijke infrastructuur tot 2050 voor 3,7 miljard euro worden hersteld en de infrastructuur in het landelijk gebied voor 1 miljard euro.

Het PBL-rapport werd gepresenteerd op een bijeenkomst op 24 november waar het Platform Slappe Bodem, dat zich inspant voor een integrale aanpak van bodemdaling, tegelijk het kennisprogramma Klimaat, water en bodemdaling presenteerde. Het kennisprogramma is bedoeld om op nationaal niveau alle kennis over bodemdaling te bundelen en te delen, vertelt secretaris Jeroen Mekenkamp van het Platform Slappe Bodem. “Er zijn al veel goede projecten in Nederland, maar de kans bestaat dat we het wiel twee keer uitvinden.”

De bedragen uit het PBL-rapport zijn indrukwekkend hoog, erkent Mekenkamp. “Wij zijn blij dat die cijfers er nu zijn. Een belangrijke vraag in iedere discussie over bodemdaling al altijd: wat kost dat? Daar hebben we nu een globale schatting van. De boodschap van het rapport is duidelijk: alle hens aan dek. We zakken al duizend jaar, maar we lopen nu tegen kritische grenzen aan.”

Bodemdaling in bebouwd gebied vergt een heel andere aanpak dan in landelijk gebied, maar er is wel kennis die over en weer gedeeld kan worden, zegt Mekenkamp. En in alle situaties geldt: ga met alle betrokken partijen om tafel zitten. Dat gebeurt onder meer in Gouda, waar de bodem in de historische binnenstad daalt. Waterschap, gemeente, bedrijfsleven, kennisinstelling Deltares, bewoners en huiseigenaren werken samen aan oplossingen onder de noemer ‘Stevige stad op slappe bodem’.

Meer over het PBL-rapport vindt u hier

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Ik geloof helemaal niets van dit doem verhaal. Zijn er nu al gebieden in de waddenzee die errst droog kwamen te liggen en nu niet meer? Zijn de oppervlaktes wadden tegen de eilenden en de vaste kustlijnen kleiner bij eb! Ik zie en hoor daar niets van! Wat ik wel hoor is dat de vaargeulen zeer snel verzanden en dat er 24 uur gebaggerd moet worden om te kunnen blijven varen.bwaar komt dat zand vandaan………..precies ! Dat is een continu proces en dat stopt niet door zeespiegel stijging. Dus maak je niet zo druk om de sterke natuur!
Wat een apart artikeltje Emile...  nitraat is niet organisch en liever stop ik wat zuurstof in infiltratiewater wanneer ik organische stoffen wil reduceren dan nitraat, dat immers het giftige nitriet kan vormen... de relatie met verbreding van irrigatiemogelijkheden met de aardappelteelt mort je nog maar eens uitleggen.. is toch iets heel anders? Joost
Hoi Marjolijn, bedankt voor je artikel. Het is duidelijk dat waterbeheer complex en uitdagend is, vooral nu klimaatverandering en hoger verbruik hun tol eisen. Gebieden zoals Zuid-Frankrijk en Catalonië staan niet op zichzelf met strenge restricties voor watergebruik.
Een interessant gegeven is dat 80% van ons drinkwater thuis wordt verbruikt. Daar ligt een enorme uitdaging, maar ook een kans om echt verschil te maken. Door slimmer om te gaan met de distributie van water, kunnen we helpen om het verbruik te verminderen zonder dat we daar veel van merken. Dit zou niet alleen helpen om onze waterbronnen te sparen, maar ook de druk op het systeem tijdens droge perioden verlagen.
Dit gaat verder dan alleen maar korter douchen; het gaat om een bewuste verandering in ons dagelijks leven om ervoor te zorgen dat er genoeg water is voor iedereen. Iemand iets gunnen. Beginnen met het nadenken over de oplossingen menukaart ook met water zoals we dat met energie doen - waar kunnen we besparen, hoe kunnen we efficiënter zijn, en hoe kunnen we ons aanpassen aan nieuwe omstandigheden?
Er is geen eenduidige oplossing voor het probleem, en additionele productie levert ons op langere termijn niets op. Misschien is het tijd om deze uitdaging aan te gaan en te kijken naar hoe we thuis ons watergebruik kunnen optimaliseren. 
Op dit moment (24 april 2024) na maandenlange neerslag is alles weer goedgekomen met hoog grondwater. De natuur hersteld zichzelf! Laat je niet beetnemen.
Afbreekbaarheid moet in de toekomst als eerste beoordelingsparameter voor toelating van stoffen worden ingevoerd. Er ontstaan anders onomkeerbare problemen in de toekomst.