Het RIVM publiceerde vandaag een voorstel voor waterkwaliteitsnormen voor PFOA. Het instituut berekende dat 48 nanogram PFOA per liter water veilig is als mensen hun leven lang vis uit verontreinigd water zouden eten. Deze concentratie wordt momenteel niet overschreden in Nederland.
Het gebruik van het perfluoroctaanzuur PFOA, onder andere bekend omdat de Dupont/Chemours fabriek in Dordrecht afvalwater op de Merwede loosde waarna het in het drinkwater terecht kwam, is inmiddels aan banden gelegd. Toch zullen nog lang restanten in het milieu aanwezig blijven. De stof breekt nauwelijks af en kan nog vrijkomen uit producten waarin het ooit is verwerkt.
De hoeveelheden PFOA die in het oppervlaktewater in de omgeving van Dordrecht zijn aangetroffen, waren voor het ministerie van Infrastructuur & Milieu aanleiding het RIVM te vragen een kwaliteitsnorm aan te bevelen. Als het ministerie die aanbeveling overneemt, wordt het voorstel van het RIVM als beleidsmatige norm vastgesteld.
Door te berekenen hoeveel PFOA er maximaal in vis mag zitten als mensen hun gehele leven, elke dag, vis zouden eten en die waarde vervolgens om te zetten naar een veilige PFOA-concentratie in het water, kwam het RIVM tot zijn voorstel in het rapport 'Water quality standards for PFOA, A proposal in accordance with the methodology of the Water Framework Directive'.
"Deze manier van werken volgt uit de Europese Kaderrichtlijn Water," zegt RIVM-medewerker Els Smit, mede-auteur van het rapport. "Volgens de Europese methodiek moet het oppervlaktewater zo schoon zijn dat je er op grote schaal vissen uit zou kunnen consumeren." Deze methodiek leidt er toe dat de PFOA-norm voor oppervlaktewater lager ligt dan de richtwaarde voor drinkwater. Als het ministerie dit RIVM-advies overneemt, is de kwaliteit van de drinkwaterbronnen dus ook gegarandeerd.
Ook naar effecten van GenX, de stof die Chemours gebruikt als opvolger van PFOA, wordt volop onderzoek gedaan. Het RIVM beschikt nog niet over alle gegevens die nodig zijn om voor deze stof een kwaliteitsnorm vast te stellen. "We weten niet hoeveel GenX een vis uit het water opneemt. Chemours doet daar nu onderzoek naar in opdracht van de provincie Zuid-Holland. Pas als we dat weten, kunnen we berekenen welke normen er voor GenX zouden moeten gaan gelden."
Op haar website houdt het RIVM een dossier over PFOA bij. Eerder schreven we al over de vraag of Chemours wel gestopt is met het gebruik van PFOA.
Een interessant gegeven is dat 80% van ons drinkwater thuis wordt verbruikt. Daar ligt een enorme uitdaging, maar ook een kans om echt verschil te maken. Door slimmer om te gaan met de distributie van water, kunnen we helpen om het verbruik te verminderen zonder dat we daar veel van merken. Dit zou niet alleen helpen om onze waterbronnen te sparen, maar ook de druk op het systeem tijdens droge perioden verlagen.
Dit gaat verder dan alleen maar korter douchen; het gaat om een bewuste verandering in ons dagelijks leven om ervoor te zorgen dat er genoeg water is voor iedereen. Iemand iets gunnen. Beginnen met het nadenken over de oplossingen menukaart ook met water zoals we dat met energie doen - waar kunnen we besparen, hoe kunnen we efficiënter zijn, en hoe kunnen we ons aanpassen aan nieuwe omstandigheden?
Er is geen eenduidige oplossing voor het probleem, en additionele productie levert ons op langere termijn niets op. Misschien is het tijd om deze uitdaging aan te gaan en te kijken naar hoe we thuis ons watergebruik kunnen optimaliseren.