Henk Laarman wordt de nieuwe directeur van waterlaboratorium Aqualysis in Zwolle. Hij volgt Herman van den Berg op en begint 1 juni in zijn nieuwe functie.
Henk LaarmanVan den Berg neemt afscheid na een periode van 45 jaar werkzaam te zijn geweest in de waterlaboratoriumwereld.
Zijn opvolger is geen onbekende in de waterschapswereld. Na een loopbaan in diverse (leidinggevende) functies binnen de drinkwatersector, bedrijfsgezondheid en afvalbranche, is hij sinds 2014 verantwoordelijk voor de bedrijfsvoering bij Aquon: een professioneel waterlaboratorium van negen waterschappen in het midden en het zuiden van Nederland.
Aqualysis voert werkzaamheden uit in opdracht van de waterschappen Drents Overijsselse Delta, Rijn en IJssel, Vallei en Veluwe, Vechtstromen en Zuiderzeeland.
Het lab heeft doet onderzoek in oppervlaktewater, afvalwater, grondwater, zuiveringsslib en waterbodems in Midden- en Oost-Nederland. Jaarlijks worden er ongeveer 40.000 monsters verwerkt waarop circa 800.000 analyses worden uitgevoerd.
We willen een techniek ontwikkelen om de bodem omhoog te laten groeien met 1m p/jaar. We hadden al zitten denken aan dit systeem, maar ik zou graag eens willen praten over jullie ervaring of samenwerking .
Als we verdroging aanpakken (let op: Nederland heeft daartoe een verplichting) kán inderdaad grondwateroverlast de kop opsteken. Je spreekt over ‘totale onbeheersbaarheid van de grondwaterkwantiteit’. Dat snap ik niet. De infiltraties zijn juist uitermate gecontroleerd, ook kwantitatief. Overlast en droogte op de flanken ontstaan zeer snel door overvloedige regen of juist het gebrek daaraan. Overlast door infiltraties in de hoge delen – als het al optreedt - ontstaat echter niet ‘over night’, dat duurt jaren. Als - en voor zover - infiltraties de oorzaak zijn, dreigende overlast kunnen we perfect monitoren en heel effectief bestrijden door het sturen van de infiltraties of door zeer lokaal grondwater te onttrekken. Dat maakt ook nog eens prima bronnen beschikbaar. Het waterbedrijf zou water moeten winnen waar overlast dreigt, bij voorkeur niet daar waar verdroging het gevolg is.