Waternet is op het IWA World Water Congress & Exhibition in Tokyo in de prijzen gevallen. Bij de verkiezing van de Project Innovation Awards werd het Amsterdamse waterbedrijf derde in de categorie Prestatieverbetering en operationele oplossingen met de installatie waarmee het kou levert aan de bloedbank Sanquin. Ook TU Delft viel in de prijzen.
Doel van de Project Innovation Awards is het bevorderen van innovatie op het gebied van waterbeheer, onderzoek en technologie. De awards worden elke twee jaar uitgereikt in zes categorieën tijdens IWA World Water Congress.
De bekroonde installatie van Waternet slaat in de winter de kou uit het drinkwater op. De kou gebruikt Sanquin in de zomer om bloed en medicijnen mee te koelen. De installatie is vorig jaar juli geplaatst. Naast Waternet en Sanquin is TU Delft bij het project betrokken.
TU Delft
De Technische Universiteit uit Delft viel ook in de prijzen in de categorie Doorbraken in research and development. Samen met de universiteiten van Hong Kong en Kaapstad werd het instituut bekroond met brons voor een grootschalige studie naar de realisatie en toepassing van het SANI-proces in de behandeling van afvalwater in Hong Kong.
SANI staat voor ‘sulphate reduction, autotrophic denitrification and nitrification integrated’. Het concept van het zuiveren van afvalwater met behulp van sulfaatreducerende bacteriën komt uit Hong Kong. In deze stad wordt zeewater gebruikt voor het doorspoelen van toiletten. Het rioolwater bevat daardoor veel sulfaathoudend zeewater. Om het water schoon te maken wordt het SANI-proces toegepast. Het proces is mede ontwikkeld door Mark van Loosdrecht, hoogleraar Milieubiotechnologie aan de TU Delft.
We willen een techniek ontwikkelen om de bodem omhoog te laten groeien met 1m p/jaar. We hadden al zitten denken aan dit systeem, maar ik zou graag eens willen praten over jullie ervaring of samenwerking .
Als we verdroging aanpakken (let op: Nederland heeft daartoe een verplichting) kán inderdaad grondwateroverlast de kop opsteken. Je spreekt over ‘totale onbeheersbaarheid van de grondwaterkwantiteit’. Dat snap ik niet. De infiltraties zijn juist uitermate gecontroleerd, ook kwantitatief. Overlast en droogte op de flanken ontstaan zeer snel door overvloedige regen of juist het gebrek daaraan. Overlast door infiltraties in de hoge delen – als het al optreedt - ontstaat echter niet ‘over night’, dat duurt jaren. Als - en voor zover - infiltraties de oorzaak zijn, dreigende overlast kunnen we perfect monitoren en heel effectief bestrijden door het sturen van de infiltraties of door zeer lokaal grondwater te onttrekken. Dat maakt ook nog eens prima bronnen beschikbaar. Het waterbedrijf zou water moeten winnen waar overlast dreigt, bij voorkeur niet daar waar verdroging het gevolg is.