Een totaalverbod op PFAS is de enige manier om te voorkomen dat deze zeer zorgwekkende stof in het milieu, en in het drinkwater, terechtkomt. Dat benadrukken de Unie van Waterschappen en Vewin in hun lobby in de Tweede Kamer. Ze hopen dat de Kamerleden de minister hierop bevragen.
De Commissie Infrastructuur en Waterstaat van de Tweede Kamer kan tot 30 juni schriftelijke vragen stellen over het advies van de Europese voedselveiligheidsautoriteit (EFSA) over de gezondheidsrisico’s van PFAS (perfluoralkylstoffen). Zowel de Unie van Waterschappen als Vewin, de vereniging van drinkwaterbedrijven, reiken de Kamerleden hiervoor een aantal suggesties aan.
Beide pleiten nadrukkelijk voor een totaalverbod op PFAS, dat wil zeggen een verbod op zowel niet-essentiële toepassingen als essentiële toepassingen van de stoffen. De Unie vreest dat de ministers zich enkel richten op het verbod van niet-essentiële toepassingen. “Is het kabinet dan niet bang dat de industrie PFAS zal blijven produceren onder het mom van essentiële toepassing?”
Bronaanpak
Aanpak aan de bron is de enige manier om te voorkomen dat PFAS in het milieu terechtkomt, stellen de koepels. Volgens Vewin is de huidige Europese inzet van Nederland, gericht op Europese restricties op termijn voor PFAS voor niet-essentiële toepassingen, te beperkt en duurt dit te lang.
"De bronaanpak moet een stevige impuls krijgen", aldus de vereniging. "Door in te zetten op een volledig verbod van PFAS in Europa, zo snel mogelijk. Door te bezien wat vooruitlopend op Europese stappen al mogelijk is in Nederland."
Desnoods kan de minister vanuit voorzorg en volksgezondheid alle PFAS direct verbieden en pas weer toelaten nadat zonder twijfel is aangetoond dat een individuele stof veilig is, oppert Vewin. "Hiermee wordt de waarschijnlijk eindeloze discussie over ‘essential’ en ‘non-essential’ vermeden."
Lozingsvergunningen
Tegelijkertijd moet worden ingezet op het aanscherpen van lozingsvergunningen, vinden de drinkwaterbedrijven. Ze wijzen daarbij op het recente EFSA-onderzoek en op het advies van het RIVM, waaruit blijkt dat deze stoffen ook bij lagere gehaltes gezondheidsrisico's met zich meebrengen.
De waterschappen en de drinkwaterbedrijven ondersteunen zelf het ‘Zero Pollution Action Plan’, onderdeel van de Europese Green Deal. Dat gaat onder andere over het beperken van het gebruik en de lozing van gevaarlijke stoffen via REACH, het systeem voor registratie, evaluatie en toelating van chemische stoffen die in de EU geproduceerd of geïmporteerd worden.
Volgens de waterschappen dient het kabinet ook te kijken naar de inzet van de omgevingsdiensten. Die zijn bevoegd gezag voor vergunningverlening en toezicht op indirecte lozingen, maar lopen achter met het actualiseren van vergunningen voor bronnen van PFAS.
MEER INFORMATIE
Vragen Unie van Waterschappen over PFAS
Vragen Vewin over PFAS
H2O-bericht: PFAS in voedsel en drinkwater overschrijdt gezondheidsnorm ESFA
H2O-bericht: Europese Commissie lanceert actieplan ‘nulverontreiniging’
Een interessant gegeven is dat 80% van ons drinkwater thuis wordt verbruikt. Daar ligt een enorme uitdaging, maar ook een kans om echt verschil te maken. Door slimmer om te gaan met de distributie van water, kunnen we helpen om het verbruik te verminderen zonder dat we daar veel van merken. Dit zou niet alleen helpen om onze waterbronnen te sparen, maar ook de druk op het systeem tijdens droge perioden verlagen.
Dit gaat verder dan alleen maar korter douchen; het gaat om een bewuste verandering in ons dagelijks leven om ervoor te zorgen dat er genoeg water is voor iedereen. Iemand iets gunnen. Beginnen met het nadenken over de oplossingen menukaart ook met water zoals we dat met energie doen - waar kunnen we besparen, hoe kunnen we efficiënter zijn, en hoe kunnen we ons aanpassen aan nieuwe omstandigheden?
Er is geen eenduidige oplossing voor het probleem, en additionele productie levert ons op langere termijn niets op. Misschien is het tijd om deze uitdaging aan te gaan en te kijken naar hoe we thuis ons watergebruik kunnen optimaliseren.