secundair logo knw 1

Wie wil weten waarom we eigenlijk waterschapsbelasting betalen, kan dat nalezen in Waterschapsbelastingen 2017 - Het hoe en waarom, dat de Unie van Waterschappen vandaag presenteerde. In totaal innen de waterschappen in 2017 2,7 miljard euro, 1,8% meer dan in 2016.

"Sinds 2011 maken we jaarlijks een boekje omdat er bij media, politiek en belangenorganisaties altijd al veel belangstelling is geweest voor de belasting van de waterschappen, met name voor de jaarlijkse verhogingen die in het verleden best wel eens fors zijn geweest. Dat leidde ook nog wel eens tot, in onze ogen, onvolledige berichtgeving in de media," zegt Wijnand Dekking van de Unie van Waterschappen.

Dekking merkte dat de belangstelling voor de waterschapsbelasting toenam, toen de waterschappen samen met het Rijk, de gemeenten, provincies en drinkwaterbedrijven het Bestuursakkoord Water (BAW) voorbereidden. "In het BAW zijn afspraken gemaakt over het zo veel mogelijk matigen van de lastenstijging. Die extra belangstelling was voor ons aanleiding om het boekje te gaan uitbrengen. In het boekje schetsen we de achtergrond van de lastenontwikkeling bij de waterschappen en geven we een zo compleet mogelijk beeld."

Gezinnen met een eigen woning betalen dit jaar gemiddeld 4 euro meer aan waterschapsbelastingen dan in 2016. De stijging is de laagste sinds 2009. "Wij vinden de lastenontwikkeling waarmee een gezin met een eigen woning te maken krijgt een mooie manier is om inzichtelijk te maken hoe de prijzen veranderen. Dan zie je dat het de waterschappen al jaren lukt om de lasten slechts beperkt te laten stijgen, ondanks de steeds grotere opgaven op het gebied van waterveiligheid en waterkwaliteit."

De exacte lastendruk verschilt per waterschap. De inwoners van Waterschap Hunze en Aa's en Hoogheemraadschap van Delfland zijn het duurst uit, het minst betalen inwoners van Limburg en die van de waterschappen De Dommel en Vallei en Veluwe. "Het systeem is overal hetzelfde, maar sommige waterschappen moeten meer kosten maken om de gebieden droog te houden dan andere. En de bouw van een zuiveringsinstallatie en de aanleg van leidingen kost nu eenmaal meer in veengrond dan in zandgrond."

De waterschappen proberen de kosten en daarmee de lasten voor burgers en bedrijven te drukken door duurzamer en doelmatiger te werken. Dekking ziet vooral veel effect van samenwerking. "Door gezamenlijk op te trekken met ketenpartners als gemeenten en drinkwaterbedrijven kunnen we in 10 jaar naar een besparing van zo’n 450 miljoen euro per jaar toegroeien. Ook samenwerking tussen waterschappen onderling – en met gemeenten - op het gebied belastingheffing heeft al grote voordelen opgeleverd. De kosten van de waterschappen op dit terrein als aandeel van hun belastingopbrengst zijn sinds 2007 met 35% gedaald."

Het boekje is hier te downloaden

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

De term richtlijn is hier onjuist. Het gaat om een richtsnoer (guidance document). Een richtlijn heeft de status van wetgeving, een richtsnoer niet. Verder prima initiatief. 
@A.VosZo voelt het wel soms, he?  Maar met naar elkaar wijzen en zeggen 'zolang hij niet iets doet, doe ik ook niets' komen we niet verder. We zijn helaas niet zo braaf, NL heeft zelfs de rechter nodig gehad om ons te dwingen ons afgesproken huiswerk te doen. (Urgenda)

Misschien sneller de dijken ophogen. Al stoot ons landje geen CO2 meer uit, en rijden we allemaal elekritisch, weinig vee, geen gas meer, geen hout stook, dan nog blijft de zeespiegel stijgen - niet iedereen is zo braaf als wij zijn.
In 100 jaar slechts 25cm liniair en geen 200cm dat is eindelijk goed nieuws!!

Dan kunnen we dus ook mest drogen en het gedroogde gedeelte terugvaren naar Zuid Amerika alszijnde stikstof.