secundair logo knw 1

De tien Nederlandse drinkwaterbedrijven, de Vlaamse Watergroep en AquaMinerals, collectieve marketingorganisatie voor reststoffen, zijn begonnen met de uitvoering van de Routekaart Drinkwaterreststoffen 2030. Doel is om binnen vijftien jaar te komen tot hoogwaardige recycling en betere vermarkting van reststoffen uit de drinkwaterproductie.

In 2030 moeten alle reststoffen uit de drinkwaterproductie hoogwaardig gerecycled worden, met dezelfde waarde als de grondstoffen die ze vervangen. Bovendien moet de handel in die reststoffen onder de streep geld opleveren. Dat is de essentie van de Routekaart Drinkwaterreststoffen 2030, die in maart is vastgesteld en waarvan de eerste deelprojecten afgelopen week van start gingen. Gisteren werd bekend dat er TKI-subsidie (voor topsectoren) is toegekend voor de uitvoering van de routekaart.

De routekaart is een gezamenlijk product van AquaMinerals (shared service centre voor de drinkwaterbedrijven voor het naar de markt brengen van reststoffen uit de drinkwaterproductie), de tien Nederlandse drinkwaterbedrijven en de Vlaamse Watergroep.

“Diverse omstandigheden dwingen de drinkwatersector om op de lange termijn vooruit te kijken naar de terugwinning en het vermarkten van reststoffen uit de drinkwaterproductie”, vertelt Olaf van der Kolk, directeur van AquaMinerals. “De technologie ontwikkelt zich snel, wet- en regelgeving veranderen en afnemers willen leveringszekerheid voor de langere termijn. Dat maakt het noodzakelijk om gezamenlijke plannen voor de langere termijn te maken.” De ambities die in de routekaart zijn vastgesteld, zijn onder meer een hoogwaardiger recycling van reststoffen, minder CO2-uitstoot en een betere vermarkting van de stoffen. Van der Kolk: “De meeste stoffen leveren nu al wel goed op, maar als je alle kosten van bijvoorbeeld transport meerekent, is het resultaat onder de streep soms nog negatief. In 2030 moet recycling geld opleveren.”

Van der Kolk prijst zich gelukkig dat is gelukt om de neuzen van alle drinkwaterbedrijven in rap tempo dezelfde kant uit te krijgen. “Er is veel enthousiasme bij de drinkwaterbedrijven om hiermee aan de slag te gaan. We hebben met z’n allen het momentum benut: en is veel betrokkenheid en de een wil niet onderdoen voor de ander.”

De routekaart die in maart werd vastgesteld, is de afgelopen maanden verder uitgewerkt in vijf concrete projectplannen, met elk een eigen budget en planning: 1. eigen stoffen hergebruiken; 2. droge-stofgehalte van waterijzer structureel verhogen en on-site monitoren; 3. coagulant (een stof die in de voorzuivering wordt gebruikt om zwevende deeltjes te binden) maken uit waterijzer; 4. terugwinnen van stoffen uit brijn; 5. het oprichten van een kennisplatform reststoffen.

De drinkwaterbedrijven konden zelf aangeven aan welke projecten ze willen meedoen. Per project zijn minimaal drie en maximaal negen bedrijven betrokken, vertelt Van der Kolk. Voor ieder project is een projectleider aangesteld die drie maal per jaar verslag uitbrengt aan de kerngroep met vertegenwoordigers uit alle drinkwaterbedrijven. Om de vinger goed aan de pols te houden, zijn tussentijdse doelen voor over drie, zeven en vijftien jaar vastgesteld.

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Ik geloof helemaal niets van dit doem verhaal. Zijn er nu al gebieden in de waddenzee die errst droog kwamen te liggen en nu niet meer? Zijn de oppervlaktes wadden tegen de eilenden en de vaste kustlijnen kleiner bij eb! Ik zie en hoor daar niets van! Wat ik wel hoor is dat de vaargeulen zeer snel verzanden en dat er 24 uur gebaggerd moet worden om te kunnen blijven varen.bwaar komt dat zand vandaan………..precies ! Dat is een continu proces en dat stopt niet door zeespiegel stijging. Dus maak je niet zo druk om de sterke natuur!
Wat een apart artikeltje Emile...  nitraat is niet organisch en liever stop ik wat zuurstof in infiltratiewater wanneer ik organische stoffen wil reduceren dan nitraat, dat immers het giftige nitriet kan vormen... de relatie met verbreding van irrigatiemogelijkheden met de aardappelteelt mort je nog maar eens uitleggen.. is toch iets heel anders? Joost
Hoi Marjolijn, bedankt voor je artikel. Het is duidelijk dat waterbeheer complex en uitdagend is, vooral nu klimaatverandering en hoger verbruik hun tol eisen. Gebieden zoals Zuid-Frankrijk en Catalonië staan niet op zichzelf met strenge restricties voor watergebruik.
Een interessant gegeven is dat 80% van ons drinkwater thuis wordt verbruikt. Daar ligt een enorme uitdaging, maar ook een kans om echt verschil te maken. Door slimmer om te gaan met de distributie van water, kunnen we helpen om het verbruik te verminderen zonder dat we daar veel van merken. Dit zou niet alleen helpen om onze waterbronnen te sparen, maar ook de druk op het systeem tijdens droge perioden verlagen.
Dit gaat verder dan alleen maar korter douchen; het gaat om een bewuste verandering in ons dagelijks leven om ervoor te zorgen dat er genoeg water is voor iedereen. Iemand iets gunnen. Beginnen met het nadenken over de oplossingen menukaart ook met water zoals we dat met energie doen - waar kunnen we besparen, hoe kunnen we efficiënter zijn, en hoe kunnen we ons aanpassen aan nieuwe omstandigheden?
Er is geen eenduidige oplossing voor het probleem, en additionele productie levert ons op langere termijn niets op. Misschien is het tijd om deze uitdaging aan te gaan en te kijken naar hoe we thuis ons watergebruik kunnen optimaliseren. 
Op dit moment (24 april 2024) na maandenlange neerslag is alles weer goedgekomen met hoog grondwater. De natuur hersteld zichzelf! Laat je niet beetnemen.
Afbreekbaarheid moet in de toekomst als eerste beoordelingsparameter voor toelating van stoffen worden ingevoerd. Er ontstaan anders onomkeerbare problemen in de toekomst.