Met slib uit vier locaties is onlangs getest of het MID MIX proces, een nieuwe methode van slibverwerking, een alternatief zou kunnen zijn voor de bekende manieren van slibverwerking. Volgens Stowa, dat het onderzoek begeleidde, kan de techniek helpen om de tekorten in de slibverwerkingscapaciteit op te vangen.
Nederlandse waterschappen willen minder energie verbruiken, kosten besparen en grondstoffen terugwinnen. Het verwerken van zuiveringsslib maakt een substantieel deel uit van de kosten die waterschappen moeten maken voor hun energie- en grondstoffenverbruik.
In opdracht van Stowa analyseerden onderzoekers van ingenieursbureau TAUW het MID MIX proces. Bij deze techniek reageert ontwaterd zuiveringsslib op ongebluste kalk. Daarna resteert een fijn wit poeder dat gebruikt zou kunnen worden als bouwstof.
Veelbelovende signalen
Stowa komt in het rapport tot de conclusie dat de MID MIX techniek relatief beperkte investeringen vereist en eenvoudig op te schalen is. Hierdoor zou het bij uitstek een techniek kunnen zijn om de huidige tekorten in de eindverwerkingscapaciteit op te vangen.
Joost van den Bulk“De pilot heeft veelbelovende signalen opgeleverd”, zegt Joost van den Bulk, die namens Tauw bij het onderzoek betrokken was. “Belangrijk is natuurlijk dat dit een in omvang beperkte pilot was. De techniek moet nu fullscale uitgerold worden om zich te bewijzen op Nederlands slib”.
Interesse van waterschappen
Daar hoopt Mladen Filipan van VSGM ook op. Hij introduceerde de van oorsprong Kroatische techniek in Nederland. “De techniek is tien jaar geleden ontwikkeld en wordt inmiddels al op verschillende plekken in Europa ingezet. In Nederland hebben we nu de tweede generatie van het proces getest. Meerdere waterschappen hebben interesse en hebben met Stowa de handen ineen geslagen om het proces te onderzoeken. Met deze resultaten in de hand hoop ik dat er dit jaar op twee of drie plekken begonnen wordt met het verwerken van waterschapsslib volgens deze methode.”
MEER INFORMATIE
Stowa-rapport ‘Slibverwerking met ongebluste kalk middels het mid mix proces’
Bij lozing op het gemeentelijk riool wordt het afgevoerd naar de riiolwaterzuivering. Deze is prima in staat om ammonium biologisch om te zetten. Eerst naar het veel minder toxische nitraat en vervolgens naar onschadelijk stikstofgas.
Ik zou niet aanraden om overtollige voorraad door het riool te spoelen, maar bij normaal gebruik van in Europa goedgekeurde middelen dan is lozing op het gemeentelijk riool de meest logische route.
Heeft dit ook nog invloed op de ammoniumnorm?
Pieter Patje
Adviesgroep Duurzame Kappers
Ik ben bang voor dijkinstabiliteit en gevaarlijke grond zakkingen net als de aardbevingen in Groningen.
Erik
Er is geen enkel gebrek aan water in Nederland, noch aan technologie en bedrijven (waarvan Twente een aantal van de beste heeft) om dit zelf gecreëerde probleem op te lossen. Het enige dat ontbreekt is (politieke) daadkracht en visie om duurzame waterkringlopen te maken, nieuwe bronnen te vinden, te hergebruiken en valoriseren, met innovatieve en klassieke technologieën en eigen bedrijven. Maar als het allemaal, ook lekker Nederlands, niets mag kostten, dan is dit het zoveelste onderwerp waar we als braafste jongetje voorin de klas zitten, maar eigenlijk alleen maar dikke onvoldoendes halen.
Ik zie deze berichten al jarenlang elke nieuwe lente/zomer in alle (vak)bladen staan; het is onwil en niet onbekwaamheid dat ze blijven. BV Nederland staat te popelen om deze, en andere dossiers op te lossen met de mooiste innovatieve technologieën en nieuwe business modellen. Wanneer we de knop omzetten van "kan niet" naar "wil wel" dan zijn wij binnen no time echt het wereldwijde watertechnologie toonbeeld dat we nu al internationaal pretenderen te zijn.