Met slib uit vier locaties is onlangs getest of het MID MIX proces, een nieuwe methode van slibverwerking, een alternatief zou kunnen zijn voor de bekende manieren van slibverwerking. Volgens Stowa, dat het onderzoek begeleidde, kan de techniek helpen om de tekorten in de slibverwerkingscapaciteit op te vangen.

Nederlandse waterschappen willen minder energie verbruiken, kosten besparen en grondstoffen terugwinnen. Het verwerken van zuiveringsslib maakt een substantieel deel uit van de kosten die waterschappen moeten maken voor hun energie- en grondstoffenverbruik.

In opdracht van Stowa analyseerden onderzoekers van ingenieursbureau TAUW het MID MIX proces. Bij deze techniek reageert ontwaterd zuiveringsslib op ongebluste kalk. Daarna resteert een fijn wit poeder dat gebruikt zou kunnen worden als bouwstof.

Veelbelovende signalen
Stowa komt in het rapport tot de conclusie dat de MID MIX techniek relatief beperkte investeringen vereist en eenvoudig op te schalen is. Hierdoor zou het bij uitstek een techniek kunnen zijn om de huidige tekorten in de eindverwerkingscapaciteit op te vangen.

Joost van den Bulk vk 180 Joost van den Bulk“De pilot heeft veelbelovende signalen opgeleverd”, zegt Joost van den Bulk, die namens Tauw bij het onderzoek betrokken was. “Belangrijk is natuurlijk dat dit een in omvang beperkte pilot was. De techniek moet nu fullscale uitgerold worden om zich te bewijzen op Nederlands slib”.

Interesse van waterschappen
Daar hoopt Mladen Filipan van VSGM ook op. Hij introduceerde de van oorsprong Kroatische techniek in Nederland. “De techniek is tien jaar geleden ontwikkeld en wordt inmiddels al op verschillende plekken in Europa ingezet. In Nederland hebben we nu de tweede generatie van het proces getest. Meerdere waterschappen hebben interesse en hebben met Stowa de handen ineen geslagen om het proces te onderzoeken. Met deze resultaten in de hand hoop ik dat er dit jaar op twee of drie plekken begonnen wordt met het verwerken van waterschapsslib volgens deze methode.”

 

MEER INFORMATIE
Stowa-rapport ‘Slibverwerking met ongebluste kalk middels het mid mix proces’

Voor het reageren op onze artikelen hebben we enkele richtlijnen. Klik hier om deze te bekijken.

Het kan soms even duren voor je reactie online komt. We controleren ze namelijk eerst even.

Typ uw reactie hier...
Cancel
You are a guest ( Sign Up ? )
or post as a guest
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.
(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Bij de discussie over natuurlijke systemen komt altijd de opmerking over benodigde ruimte naar voren. Hoeveel is dat?
In het genoemde Stowa rapport wordt een onderscheid gemaakt naar:
Op basis van de nadere uitwerking kunnen technologen en beleidsmedewerkers van waterschappen een gefundeerde keuze maken voor een natuurlijk systeem, afhankelijk van de specifieke situatie op een RWZI en de gekozen opties:
A. Toepassing van een enkel systeem als ‘stand alone’ techniek als uitbreiding van de RWZI, voor upgrading van het effluent (afloop nabezinktank).
B. Als inpassing in een integraal natuurlijk systeem wat naast effluentbehandeling ook recht doet aan de omgeving en waarbij functies zoals het creëren van natuurlijk, levend water, effluentbuffering, recreatie en natuur gecombineerd worden.
De Waterharmonica's nemen de meeste ruimte in, zeker omdat voor een goede verwijdering van medicijnen laag tot zeer lage belaste Waterharmonica's nodig zijn (zie ook Stowa 2013-07). Dus een hydraulische belasting van zeker niet meer dan 0,05 m/dag. Ofwel een ruimte beslag van 2,5 tot 3,75 m2 per inwoner.
Het totale debiet aan gezuiverd afvalwater in Nederland is ca. 2.000.000 m3 per jaar (CBS, data 2020). Dit zou dan neerkomen op een totaal netto ruimte beslag van 4.000 ha in heel Nederland. Zeg 5.000 tot maximaal 10.000 ha. Dit lijkt veel, maar het is wel met gestapelde belangen en mogelijkheden. Stel 25 cm waterberging: 10.000.000 waterberging, stel dat een kwart van de Waterharmonica's als KRW-waardig wordt beschouwd (is best wel reëel): 500 tot 1.000 ha.... En dan nog recreatie, natuur, CO2-vastlegging, stikstofrechten? Vrienden maken, bufferzones rond de rwzi's. Een voorbeeld van een zoektocht, uitgevoerd door het Wetterskip Fryslân: http://www.waterharmonica.nl/reports/LW289-47_005-rapd02-waterharmonica.pdf. Op weg naar 2027?
Ruud Kampf
Rekel/water
Ik ben niet helemaal thuis in de bestuursvorm van een Waterschappen, maar wat staat er nu precies in dit bericht?
Dus bij hoogheemraadschap Delfland kies je een partij. Vervolgens hebben een paar partijen meer zetels dan andere. Daarna wordt er een Bestuursakkoord getekend door alle partijen, waar ook de minder grote (verliezende) partijen zeggenschap in hebben? Er staat ook: "De gezamenlijk gekozen hoogheemraden vertegenwoordigen in het dagelijks bestuur alle fracties". Wat betekent het dan om een fractie te vertegenwoordigen in de praktijk?
In het geval van hoogheemraadschap Delfland is stemmen op een partij dus niet super zinvol, omdat daarna toch met alle andere partijen wordt samengewerkt om tot een Bestuursakkoord te komen. Grote partijen hebben dan niet meer te bepalen dan kleine partijen?
Ieder waterschap zou zoiets voor de eigen provincie, verzorgingsgebied moeten hebben.
Kunnen jullie aub even beter op spelling checken; al jullie artikelen staan vol fouten.
@Willem VroomNatuurlijk hoort de landbouwsector niet mee te betalen aan deze denkfout van Rijkswaterstaat. Dit had men met het maken van de plannen kunnen weten. De kostenpost en eventuele gevolgschade dient geheel voor rekening van het scheepvaartverkeer gebracht te worden.

Zelf reageren? Dat kan onder alle artikelen met een Mijn H2O/KNW account.

Aanmelden voor H2O Nieuws
Ontvang twee keer per week het laatste waternieuws in je mailbox!