secundair logo knw 1

Met informatieborden worden sportvissers in de Eem gewezen op alternatieven voor lood. Foto Sportvisserij Midwest Nederland

Waterschap Vallei en Veluwe neemt deel aan een proef om loodvrij vissen te stimuleren. Sportvissers in de rivier de Eem worden gewezen op alternatieven voor het giftige metaal aan hun hengel. De proef maakt deel uit van de Green Deal Sportvisserij Loodvrij, die mede is ondertekend door de Unie van Waterschappen.

"Lood hoort niet in het water thuis" luidt de boodschap op de borden die sportvissers sinds 1 juni op diverse plaatsen langs de Eem aantreffen. "Dit metaal is vervuilend en ongezond voor mens en dier."

Waterschap Vallei en Veluwe, Sportvisserij MidWest Nederland en Hengelsportvereniging De Snoekbaars Baarn-Soest zijn de proef gezamenlijk begonnen om het loodverlies terug te dringen en het gebruik van loodvervangers te stimuleren.

Bij enkele zaken in de regio kunnen sportvissers maximaal drie werpgewichten van lood inruilen tegen milieuvriendelijke vervangers van bijvoorbeeld steen, staal of beton. Zo kunnen ze zelf ervaren dat er goede alternatieven beschikbaar zijn, aldus de initiatiefnemers.

Green Deal
De proef, die tot 1 oktober loopt, is een onderdeel van de Green Deal Sportvisserij Loodvrij. Daarin spraken de rijksoverheid, de Unie van Waterschappen, Sportvisserij Nederland en Dibevo (dierenspeciaalzaken) in 2018 af om het loodgebruik in de sportvisserij in drie jaar tijd met 30 procent te reduceren en in 2027 een volledig loodvrije hengelsport te hebben.

Of het eerste doel gehaald wordt, moet dit najaar blijken, zegt Mandy Schouws van Sportvisserij Midwest Nederland. "De universiteit van Wageningen is bezig met een onderzoek en naar aanleiding daarvan volgt dit najaar een evaluatie. Maar de vooruitzichten zijn goed."

Behalve in de Eem draaien er inmiddels pilots in de Bijkersplas en het Brouwersgat (tussen Nieuwleusen en Balkbrug), in en rond Geertruidenberg, rond Gendt (bij Nijmegen), in een aantal vijvers in Friesland, in de rivier de Roer (bij Roermond), in de Zwaakse Weel (bij Goes) en in Toms Creek (bij Lelystad). De proef in de Eem is de eerste in een groot water.

Giftige stof
Daarnaast worden sportvissers in bijvoorbeeld bladen en via verenigingen gewezen op de alternatieven voor lood. Volgens Schouws heeft dat al op veel plaatsen tot gedragsverandering geleid.

Van normoverschrijding is nergens sprake, zegt zij. "Lood breekt niet af, dus er is ook geen groot effect op de waterkwaliteit. Maar het blijft een giftige stof, die we liever niet in het milieu hebben."

 

MEER INFORMATIE
Nieuwsbericht Vallei en Veluwe
Website Sportvisserij Loodvrij

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Ik geloof helemaal niets van dit doem verhaal. Zijn er nu al gebieden in de waddenzee die errst droog kwamen te liggen en nu niet meer? Zijn de oppervlaktes wadden tegen de eilenden en de vaste kustlijnen kleiner bij eb! Ik zie en hoor daar niets van! Wat ik wel hoor is dat de vaargeulen zeer snel verzanden en dat er 24 uur gebaggerd moet worden om te kunnen blijven varen.bwaar komt dat zand vandaan………..precies ! Dat is een continu proces en dat stopt niet door zeespiegel stijging. Dus maak je niet zo druk om de sterke natuur!
Wat een apart artikeltje Emile...  nitraat is niet organisch en liever stop ik wat zuurstof in infiltratiewater wanneer ik organische stoffen wil reduceren dan nitraat, dat immers het giftige nitriet kan vormen... de relatie met verbreding van irrigatiemogelijkheden met de aardappelteelt mort je nog maar eens uitleggen.. is toch iets heel anders? Joost
Hoi Marjolijn, bedankt voor je artikel. Het is duidelijk dat waterbeheer complex en uitdagend is, vooral nu klimaatverandering en hoger verbruik hun tol eisen. Gebieden zoals Zuid-Frankrijk en Catalonië staan niet op zichzelf met strenge restricties voor watergebruik.
Een interessant gegeven is dat 80% van ons drinkwater thuis wordt verbruikt. Daar ligt een enorme uitdaging, maar ook een kans om echt verschil te maken. Door slimmer om te gaan met de distributie van water, kunnen we helpen om het verbruik te verminderen zonder dat we daar veel van merken. Dit zou niet alleen helpen om onze waterbronnen te sparen, maar ook de druk op het systeem tijdens droge perioden verlagen.
Dit gaat verder dan alleen maar korter douchen; het gaat om een bewuste verandering in ons dagelijks leven om ervoor te zorgen dat er genoeg water is voor iedereen. Iemand iets gunnen. Beginnen met het nadenken over de oplossingen menukaart ook met water zoals we dat met energie doen - waar kunnen we besparen, hoe kunnen we efficiënter zijn, en hoe kunnen we ons aanpassen aan nieuwe omstandigheden?
Er is geen eenduidige oplossing voor het probleem, en additionele productie levert ons op langere termijn niets op. Misschien is het tijd om deze uitdaging aan te gaan en te kijken naar hoe we thuis ons watergebruik kunnen optimaliseren. 
Op dit moment (24 april 2024) na maandenlange neerslag is alles weer goedgekomen met hoog grondwater. De natuur hersteld zichzelf! Laat je niet beetnemen.
Afbreekbaarheid moet in de toekomst als eerste beoordelingsparameter voor toelating van stoffen worden ingevoerd. Er ontstaan anders onomkeerbare problemen in de toekomst.