De partners in het project Schone Maaswaterketen houden een praktijkproef met een innovatieve techniek om water te zuiveren van microverontreinigingen. Daarbij wordt poederkool gebruikt.
Is het mogelijk om op grote schaal microverontreinigingen als medicijnresten en gewasbestrijdingsmiddelen te verwijderen door actieve kool toe te voegen tijdens de rioolwaterzuivering? Deze vraag staat centraal bij een praktijkproef van het project Schone Maaswaterketen. Hierin werken drinkwaterbedrijven, waterschappen, het kenniscentrum STOWA en het ministerie van Infrastructuur en Milieu samen.
“We testen een nieuwe techniek die alleen in Zwitserland is uitgeprobeerd”, vertelt Jelle Roorda, manager Samenwerking Waterketen bij Evides Waterbedrijf. “Er wordt actieve poederkool toegevoegd tijdens het normale afvalwaterzuiveringsproces. Deze koolstof kan microverontreinigingen aan zich binden.”
Nu zijn technieken beschikbaar die microverontreinigingen met nazuivering verwijderen, bijvoorbeeld met behulp van een ozoninstallatie. Dit is volgens Roorda een dure en niet altijd effectieve oplossing. “Het kost alleen al 10 cent per kubieke kilometer om water naar de nazuiveringsinstallatie te pompen. En wanneer het hard regent, wordt een deel van het rioolwater niet gezuiverd. De techniek met poederkool is eenvoudiger toe te passen, goedkoper en effectiever. De verwachting is dat hiermee meer dan 80 procent van de medicijnresten wordt verwijderd.”
De praktijkproef vindt plaats bij de rioolwaterzuiveringsinstallatie Papendrecht van waterschap Rivierenland. Deze installatie heeft twee gescheiden maar identieke zuiveringsstraten. “Aan de ene straat voegen we poederkool toe, aan de andere niet”, zegt Roorda. “Zo kunnen we precies het verschil meten.” De proef duurt negen maanden. Roorda verwacht er veel van. “We zijn er net mee begonnen en zien bij lage doseringen al een gunstig effect op de waterkwaliteit.”
Roorda noemt nog een ander positief gevolg. De samenwerking tussen de drinkwaterbedrijven en waterschappen langs de Maas wordt erdoor versterkt. “Vroeger waren het twee gescheiden werelden. Maar anno 2016 hebben we elkaar gevonden in een gezamenlijk streven naar het schoner maken van de rivier. Dat zorgt bij iedereen voor veel energie. De praktijkproef is een mooi voorbeeld.” Roorda besluit met een oproep: “De watersector neemt met het project Schone Maaswaterketen haar verantwoordelijkheid. Wij dagen alle partijen in de medicijnketen uit om hetzelfde te doen, van zorgsector tot farmacie. Voorkomen is altijd nog beter dan genezen.”
De vraag is of dat dan komt door alleen de waterkwaliteit of dat het komt omdat we, bijvoorbeeld, gewoon gruwelijk dicht bevolkt zijn en ik al heel wat weilanden en dergelijke omgezet heb zien worden in woningen.
Mijn idee is overigens niet om te infiltreren in bestaande vennen - dat zou inderdaad de ecologie van die vennen veranderen – maar in aangelegde plassen (met een oppervlak minder dan 0,1 procent van de Veluwe). Die vallen droog, enkele dagen nadat infiltratie stopt. Infiltratieplassen hebben landschappelijk gezien wellicht wat waarde (als je saai naaldbos daarvoor kapt), aangaande natuur is die inderdaad beperkt.
Zeg 10 jaar geleden al waarschuwde ik dat we in 2027 in Nederland nooit de KRW doelen gaan halen. Ik betreur het ten zeerste dat ik gelijk ga krijgen. Ik voorspel nu dat we in 2030 met de mond vol tanden staan als Brussel ons vraagt wat onze plannen/maatregelen zijn om de Veluwe natuur en biodiversiteit te herstellen. Zonder fors ingrijpen in de waterbalans van het Veluwemassief gaan we verdroging echt niet bestrijden en zullen beken en sprengen niet structureel meer water voeren. Dat geef ik je op een briefje.