secundair logo knw 1

Dijken en dammen worden gebouwd om het water buiten en het land droog te houden. Maar als deze waterkeringen worden gecombineerd met begroeide voorlanden, hoeven ze veel minder hoog en sterk te zijn. Hoe hoog en sterk precies, becijferde Vincent Vuik in het proefschrift waar hij aanstaande woensdag op promoveert aan de TU Delft.

Vincent Vuik portretkopie Vincent Vuik “Building with nature is al langer een trend,” zegt Vuik. Voor zijn proefschrift "Building Safety with Nature, Salt Marshes for Flood Risk Reduction" beoordeelde hij de veiligheid van het bouwen met de natuur conform de standaard waarmee ook traditionele dijken worden beoordeeld.

“We hebben het wel steeds vaker over bouwen met de natuur, maar ik wilde nu begrijpen hoe het systeem werkt en welk effect begroeide voorlanden nu precies hebben op de kracht waarmee de golven neerkomen op de waterkeringen.”

Vuik begon zijn promotie-onderzoek met metingen in de Waddenzee en de Westerschelde. Dat leverde bemoedigende resultaten op. “Uit de metingen bleek dat de golven wel 50% in kracht afnamen als de dijken begroeide voorlanden (schorren of kwelders) hadden. De volgende vraag was natuurlijk of de voorlanden en de vegetatie daarop wel intact zullen blijven bij extreme stormen, zeg van het niveau van 1953.”

Extreme golfproeven
Om dat te onderzoeken, koos de civiel ingenieur voor laboratoriumwerk en gebruikte hij de resultaten van een serie extreme golfproeven, die kort geleden in Duitsland zijn gedaan. “Bij extreme golven breekt de vegetati
e af. De golven zijn te sterk. Vegetatie alleen is dus meestal niet sterk genoeg om de kust te beschermen.”

Dat betekent niet dat begroeide voorlanden geen zin hebben. Sterker nog, Vuik maakt in zijn proefschrift duidelijk dat de wortels van de begroeiing de bodem stabiliseren. De golven verliezen daardoor veel kracht voor ze de dijk bereiken.

Vuik: “Begroeid voorland zorgt ervoor dat de dijken een stuk minder hoog en sterk hoeven te zijn om toch de veiligheid te garanderen. De golven die de dijkbekleding moet kunnen weerstaan, kunnen bijvoorbeeld wel 50% lager uitvallen.”

Stuk efficiënter
Dit geldt zeker als er dichtbij de dijk een hooggelegen bodem wordt aangebracht. Door te spelen met de natuur, wordt de waterkering geoptimaliseerd. “Dan is er dus wel sprake van ingrijpen in de natuur. Het is geen oorspronkelijke getijdennatuur meer, maar het is wel een manier om ecologische rijkdom en veiligheid met elkaar te verbinden. Waterkeringen kunnen dankzij de natuur een stuk efficiënter worden.”

 

MEER INFORMATIE
Het proefschrift Building Safety with Nature, Salt Marshes for Flood Risk Reduction
Video met korte uitleg:

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

@SebastiaanDat is een goede vraag als we het over de waterkwaliteit van rivieren hebben, maar in dit project zijn vooral kleine watertjes gemeten. Dat komt niet uit het buitenland, dus daar zullen we echt zelf mee aan de slag moeten!
Bijzonder. Veel waterschappen spreken nog van ‘aan en afhaakproblematiek’ waarbij de zorg juist is voor afhakende bedrijven, lees verminderde heffingsopbrengsten.
Natuurlijk is het slim als bedrijven afhaken, met duurzamere zuivering, eventueel gevolgd tot eigen directe lozing in gebied, en vervolgens tot eigen waterhergebruik. Prima.
Maar aub geen dogma. We spreken nog steeds over stedelijk afvalwater, waarbij het bedrijfswater zeker af en toe een waardevolle bijdrage is in de gehele keten.
In @KNW, @skiw, @vemw @dbc verband nog maar eens over spreken.
Reintje Paijmans Kriens Waterschapsverkiezingen: apart of niet?
"Kennis van Waterbeheer" en "Provinciaal bestuur"  voor een groot deel van onze bevolking, is naar mijn ervaring heel gering. De situatie  is per provincie ook geheel anders. Of je nu in Zuid-Holland woont of in Drenthe: water aanvoer, afvoer  en tekort zijn niet met elkaar te vergelijken. De grenzen vallen niet samen. 
Ik heb als geograaf ook veel te maken gehad met wat dat voor problemen voor de bevolking, stadsbesturen en waterschappen veroorzaakte. Stadsbesturen hebben, zeker in de huidige tijd, andere, grotere problemen op hun agenda staan. Op welke manier moet, kan betere voorlichting opgelost worden? Ik heb lezingen gegeven, excursies georganiseerd, bestuursleden van de waterschappen daarbij uitgenodigd en wat ik ook erg belangrijk vind, aan het voortgezet onderwijs voorlichting, onderwijs gegeven. Bij excursies vroeg ik aan de ouders van de leerlingen of zij "mee wilden helpen" met vervoer, eten, geld ophalen voor de bijkomende kosten. Vaak meldden meer ouders zich aan dan eigenlijk nodig was, maar dat had voor de waterschappen in velerlei opzicht positieve gevolgen.
"Samenwerking", overleg met de landen waar de rivieren ontstaan en door stromen, afspreken hoeveel water ieder land wil, kan, mag gebruiken, afvoeren, dat zijn problemen, die nauwelijks bekend zijn bij de bevolking.
Ik hoop dat dit soort onderwerpen net zo belangrijk worden gevonden als problemen met  auto rijden, parkeren en boodschappen doen.
Ik wens Nederland veel succes.
Wat ik vooral interessant vind in dit artikel, is de min of meer terloopse opmerking dat het verlagen van de druk leidt tot een lager watergebruik. Ik ben erg benieuwd om hoeveel water het kan gaan als de waterdruk in heel Nederland wordt teruggebracht. 

Nu hopen dat het niet bij een oproep blijft, maar er ook gehoor aan wordt gegeven, duidelijk, ZO duidelijk een goede zaak.