secundair logo knw 1

De Sloterplas in Amsterdam, een van de locaties waar praktijkonderzoek wordt gedaan naar de effecten van warmtewinning uit oppervlaktewater. Foto Unsplash/Pedro Cunha

Over de ecologische effecten van het winnen van thermische energie uit oppervlaktewater (TEO) is nog weinig bekend. Kennisinstituut STOWA heeft daarom een modelstudie laten uitvoeren die handvatten biedt voor de vergunningverlening. Daaruit blijkt wat de mogelijke effecten kunnen zijn in een klein, ondiep en geïsoleerd meer. 

In opdracht van STOWA hebben onderzoekers van het Nederlands Instituut voor Ecologie (NIOO-KNAW) op dit (virtuele) meer het ecologische model PCLake+ toegepast. Hun berekeningen laten zien dat zowel de afkoeling van het water door koudelozingen als het passeren van de TEO-installatie 'aanzienlijke effecten' kan hebben. Die effecten kunnen zowel negatief als positief zijn, afhankelijk van onder andere de voedselrijkdom in het water.    

Michelle Talsma, programmamanager onderzoek bij STOWA, benadrukt dat het om een modelstudie gaat en dat aanvullend praktijkonderzoek nodig is. "Dat is van groot belang om de aannames die in deze studie zijn gedaan te onderbouwen."

Zo’n praktijkonderzoek loopt momenteel bij onder andere de Sloterplas in Amsterdam, waar Waterschap Amstel, Gooi en Vecht enkele maanden geleden een supermoderne proefinstallatie heeft geplaatst. Hier wordt onderzocht wat er met het plankton in de TEO-installatie gebeurt. 

Verminderde plantengroei
Het winnen van thermische energie uit oppervlaktewater, ofwel aquathermie, kan grofweg op twee manieren effect hebben op de ecologie: afkoeling van het water omdat er warmte aan onttrokken wordt en schade aan organismen die met het water door de TEO-installatie worden geleid. 

Uit de modelstudie blijkt dat afkoeling van het water kan leiden tot verminderde plantengroei. Als dat meer dan 5 graden is, kunnen waterplanten geheel verdwijnen.

Plankton
In de studie zijn aannames gedaan over de mogelijke sterfte van plankton (zwevende organismen, waaronder zoöplankton en algen) in de TEO-installatie. Dode plankton zakt naar de bodem, waardoor het water helderder kan worden. Dat is bevorderlijk voor de plantengroei. 

Te veel sterfte kan echter zorgen voor vertroebeling door resten van dode planten en dieren en dat heeft weer een negatief effect op de groei van waterplanten. Het is dus de vraag welk evenwicht er gaat ontstaan. Dat is afhankelijk van de voedselrijkdom van het water en de eigenschappen van de TEO-installatie. 

"Daarom is ook de verhouding tussen het innamedebiet en het volume en het natuurlijke debiet van het oppervlaktewater van belang", zegt Sven Teurlincx, een van de onderzoekers. "Als je een groot deel van het oppervlaktewater door het filter haalt, heeft dit meer effect op de plankton-populatie in het meer dan wanneer een klein deel het filter passeert."

Schade
Als de voedselrijkdom laag is, zijn de effecten van afkoeling groter dan de effecten van passage van de TEO-installatie. Bij meer voedselrijke omstandigheden worden de effecten van passage juist belangrijker. Een TEO kan dan zorgen voor helderder water, vooral bij hoge innamedebieten. Waterplanten krijgen hierdoor meer licht en kunnen beter groeien. 

Echter, wanneer veel water de installatie passeert, kunnen jonge vissen en vislarven wel beschadigd raken. Ook is er mogelijk minder voedsel doordat het zoöplankton schade ondervindt. "Dan eindig je wel met helder, maar niet per se gezond water", aldus Teurlincx. 

De voorzichtige conclusie van het onderzoek luidt dat TEO-installaties 'zeer waarschijnlijk' leiden tot veranderingen in watersystemen. "Deze veranderingen kunnen, als een systeem zich in een goede toestand bevindt, de waterkwaliteitsdoelen negatief beïnvloeden. Echter, wanneer wateren zich in een slechte toestand bevinden, biedt de TEO-installatie ook kansen voor herstel van het watersysteem."

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Ik geloof helemaal niets van dit doem verhaal. Zijn er nu al gebieden in de waddenzee die errst droog kwamen te liggen en nu niet meer? Zijn de oppervlaktes wadden tegen de eilenden en de vaste kustlijnen kleiner bij eb! Ik zie en hoor daar niets van! Wat ik wel hoor is dat de vaargeulen zeer snel verzanden en dat er 24 uur gebaggerd moet worden om te kunnen blijven varen.bwaar komt dat zand vandaan………..precies ! Dat is een continu proces en dat stopt niet door zeespiegel stijging. Dus maak je niet zo druk om de sterke natuur!
Wat een apart artikeltje Emile...  nitraat is niet organisch en liever stop ik wat zuurstof in infiltratiewater wanneer ik organische stoffen wil reduceren dan nitraat, dat immers het giftige nitriet kan vormen... de relatie met verbreding van irrigatiemogelijkheden met de aardappelteelt mort je nog maar eens uitleggen.. is toch iets heel anders? Joost
Hoi Marjolijn, bedankt voor je artikel. Het is duidelijk dat waterbeheer complex en uitdagend is, vooral nu klimaatverandering en hoger verbruik hun tol eisen. Gebieden zoals Zuid-Frankrijk en Catalonië staan niet op zichzelf met strenge restricties voor watergebruik.
Een interessant gegeven is dat 80% van ons drinkwater thuis wordt verbruikt. Daar ligt een enorme uitdaging, maar ook een kans om echt verschil te maken. Door slimmer om te gaan met de distributie van water, kunnen we helpen om het verbruik te verminderen zonder dat we daar veel van merken. Dit zou niet alleen helpen om onze waterbronnen te sparen, maar ook de druk op het systeem tijdens droge perioden verlagen.
Dit gaat verder dan alleen maar korter douchen; het gaat om een bewuste verandering in ons dagelijks leven om ervoor te zorgen dat er genoeg water is voor iedereen. Iemand iets gunnen. Beginnen met het nadenken over de oplossingen menukaart ook met water zoals we dat met energie doen - waar kunnen we besparen, hoe kunnen we efficiënter zijn, en hoe kunnen we ons aanpassen aan nieuwe omstandigheden?
Er is geen eenduidige oplossing voor het probleem, en additionele productie levert ons op langere termijn niets op. Misschien is het tijd om deze uitdaging aan te gaan en te kijken naar hoe we thuis ons watergebruik kunnen optimaliseren. 
Op dit moment (24 april 2024) na maandenlange neerslag is alles weer goedgekomen met hoog grondwater. De natuur hersteld zichzelf! Laat je niet beetnemen.
Afbreekbaarheid moet in de toekomst als eerste beoordelingsparameter voor toelating van stoffen worden ingevoerd. Er ontstaan anders onomkeerbare problemen in de toekomst.