secundair logo knw 1

Impressie kustzone Delfzijl. De kwelderlandschap ligt aan de kust voor de windmolens. | Illustratie Ecoshape

Wat is de beste manier om kwelders met bijbehorende natuur te ontwikkelen? Deze vraag wordt de komende drie jaar onderzocht in een nieuw kwelderlandschap aan de kust van Delfzijl. Zo wordt er gezocht naar de beste verhouding tussen zand en klei.

De vijftien hectare grote buitendijkse testlocatie is opgedeeld in een aantal proefvakken. Hierin verschillen de bodemsamenstelling en de aanplant van zeekraal. De ondergrond van de proefvakken bestaat uit zand en klei, net als de natuurlijke ondergrond van een kwelder. De onderzoekers kijken naar de beste verhouding tussen zand en klei voor kwelderontwikkeling. Daarom is in de toplaag van zand vijf, twintig of vijftig procent klei bijgemengd. Hiervoor is tot klei ingedroogd slib uit het Eems-Dollardgebied gebruikt.

De onderzoekers brengen deze winter de beginsituatie in beeld. Zij meten de hoogteveranderingen, ontwikkeling van geulen en erosie- en aanslibbing van de kwelder. Daarna wordt in het voorjaar zeekraal in een aantal proefvakken geplant. Er wordt nagegaan of en op welke manier aanplant werkt en hoe de begroeiing van de kwelder tot ontwikkeling komt.

Het project past bij de ontwikkelingen die op het ogenblik in en rondom Delfzijl gaande zijn in het kader van onder meer het Programma Eems-Dollard 2050 en het Hoogwaterbeschermingsprogramma. De zeedijk tussen Eemshaven en Delfzijl wordt verbreed en verhoogd volgens de nieuwe veiligheidsnormen die sinds 2017 gelden. Hieraan zijn verschillende projecten voor natuur, recreatie en economie gekoppeld. Het kennisconsortium EcoShape maakte in opdracht van de gemeente Delfzijl een ‘Building with Nature’-ontwerp voor het kustgebied, met daarin een strand, een kwelderpark en een kwelderlandschap. Zo wordt het stadsstrand van Delfzijl vier keer zo groot.

Het kwelderlandschap behoort tot het plan Marconi Buitendijks en is de komende drie jaar aangewezen als een proeftuin. Wethouder Jan Menninga zegt daarover: “Steeds beter is te zien hoe de stad weer met de zee en de waddennatuur verbonden gaat worden. We kijken uit naar de resultaten van de onderzoeken van EcoShape.” Namens dit consortium doen Arcadis, Deltares, Royal HaskoningDHV en Wageningen Marine Research mee aan het project.

Volgens projectleider Petra Dankers van EcoShape kan de opgedane kennis worden toegepast op andere plekken in binnen- en buitenland. “Wereldwijd hebben kustgebieden te maken met de stijging van de zeespiegel en bodemdaling. In Delfzijl bouwen we nu waardevolle kennis en ervaring op met de aanleg van kwelders die kunnen dienen als natuurlijke kustbescherming. De expertise kan op termijn ook andere haven- en deltagebieden helpen om met natuurlijke en gebiedseigen materialen kwelders te ontwikkelen.”

 

Meer informatie

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

De term richtlijn is hier onjuist. Het gaat om een richtsnoer (guidance document). Een richtlijn heeft de status van wetgeving, een richtsnoer niet. Verder prima initiatief. 
@A.VosZo voelt het wel soms, he?  Maar met naar elkaar wijzen en zeggen 'zolang hij niet iets doet, doe ik ook niets' komen we niet verder. We zijn helaas niet zo braaf, NL heeft zelfs de rechter nodig gehad om ons te dwingen ons afgesproken huiswerk te doen. (Urgenda)

Misschien sneller de dijken ophogen. Al stoot ons landje geen CO2 meer uit, en rijden we allemaal elekritisch, weinig vee, geen gas meer, geen hout stook, dan nog blijft de zeespiegel stijgen - niet iedereen is zo braaf als wij zijn.
In 100 jaar slechts 25cm liniair en geen 200cm dat is eindelijk goed nieuws!!

Dan kunnen we dus ook mest drogen en het gedroogde gedeelte terugvaren naar Zuid Amerika alszijnde stikstof.