secundair logo knw 1

Verbleekt koraal (foto: NOAA National Ocean Service / Flickr)

De opwarming van de oceanen leidt ertoe dat koraalriffen veel sneller en vaker verbleken dan vroeger. Dit blijkt uit een groot internationaal onderzoek. Een innovatieve methode om koraal te kweken waarbij de Universiteit van Amsterdam betrokken is, kan mogelijk de schade beperken.

Een team van onderzoekers uit vooral Angelsaksische landen heeft op honderd locaties in de wereld de situatie van koraalriffen sinds 1980 in beeld gebracht. Daaruit blijkt dat de tijd tussen verbleking gemiddeld zo’n vijf keer korter is geworden en nu zes jaar bedraagt. Het verbleken van koraal is een teken van stress: de algen die het koraal kleur en voedsel geven, verdwijnen dan. Daardoor is het witte kalkstenen skelet te zien. Wanneer koraal zich niet kan herstellen - en dat duurt jaren -, sterft het af.

De verbleking hangt nauw samen met de opwarming van het zeewater als gevolg van de klimaatverandering, stellen de onderzoekers. Koraal is erg gevoelig voor warmer water. Een relatief geringe temperatuurstijging kan al tot aanzienlijke beschadiging leiden. Volgens de onderzoekers verbleekte vóór 1980 koraal alleen op grote schaal in uitzonderlijke situaties. Nu treedt dit verschijnsel in riffen gemiddeld een keer per zes jaar op, omdat erg warme zeestromen veel vaker voorkomen.

Om de situatie te verbeteren, is volgens de onderzoekers in ieder geval een grootschalige vermindering van broeikasgassen nodig. Ook moet worden gekeken naar andere oplossingen. In dit verband is een onderzoek interessant waaraan Valérie Chamberland and Mark Vermeij van het Institute for Biodiversity and Ecosystem Dynamics van de Universiteit van Amsterdam meewerken. De onderzoekers hebben een innovatieve methode ontwikkeld om koraal te kweken.

Hierbij worden koraaleitjes in het lab bevrucht, waarna de larven eerst in het lab en vervolgens onder speciale condities in de zee groeien. Door nieuwe genetische combinaties passen de larven zich beter aan veranderende omstandigheden aan. De innovatie is met succes uitgetest in de zee bij Curaçao. Deze zaaimethode kan volgens de onderzoekers in potentie zorgen voor grootschalige restoratie van koraalriffen, terwijl de kosten en tijdsinvestering relatief gering zijn. Zij gaan nu verder bekijken wat er mogelijk is.

Meer informatie

Bericht van NOS over verbleking van koraal

Artikel over onderzoek verbleking in Science (inlog)

Bericht over nieuwe methode van kweken van koraal

Artikel over kweken van koraal in Scientific Reports

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

En de lozingen van de waterschappen zelf? Heeft al iemand een idee wat daar aan te doen is?
Interessante innnovatie.
Wat ik me nu afvraag met die sluitdeuren: ze moeten een faalkans hebben van iets van 10^-4 per jaar, mogelijk nog een factor 10 lager.
Hoeveel kogels heeft men laten vallen (op verschillende plaatsen) om te concluderen dat de faalkans als gevolg van een impact (25 kg bal van 22 meter hoogte lijkt me inderdaad een aardige klap geven) op een voldoende laag niveau zit?
Natuurlijk is een gat op één plek niet direct einde levensduur van deur, maar hij zal iig niet mogen bezwijken.
@Johan FliermanDe metingen van die afgelopen 120 jaar geven maar al te duidelijk aan hoeveel invloed dus de mens heeft.
Nu dan 7 miljard mensen die echt geen stapje terug willen doen.
We blijven dus al die fossiele materialen gewoon in de fik steken.
De wereld wordt daar een aardig stormachtig ruig planeetje van.
Veel succes met deze geweldige actie, samenwerken met onze buren! Maar vergeet niet dat ze in Duitsland een andere taal spreken, ook m.b.t. het water, meetmethodes, waarden en normen.