Brijn is een restproduct van waterzuivering waarvoor weinig betaalbare en duurzame verwerkingsmethoden bestaan. Een groep van vijf industriële multinationals, drie waterbedrijven en een adviesbureau gaan inventariseren welke innovatieve technologieën er voor de behandeling van brijn op de markt zijn.
Deze inventarisatie wordt uitgevoerd door het internationale bureau Isle Utilities, dat onder andere in Nederland is gevestigd en dat het initiatief nam voor dit project. Vitens, het Spaanse waterbedrijf FCC Aqualia en het Nederlandse waterlaboratorium WLN doen ook mee.
Shell, de voedingsmiddelenproducenten ABInBev, CocaCola en Procor & Gamble en mijnbouwbedrijf Anglo American leveren input vanuit hun industriële achtergrond.
Groeiend probleem
Het terugwinnen van schoon water uit brijn wordt steeds belangrijker. De verminderde beschikbaarheid van zoetwater is een groeiend probleem, dat al lang niet meer beperkt blijft tot regio's die van oudsher als droog bekend staan. Bedrijfsdoelstellingen om het watergebruik verregaand te verlagen stimuleert de zoektocht naar en de toepassing van innovatieve technologie.
Daarnaast zorgen regelgeving, stijgende kosten van afvalwaterbehandeling en imago ervoor dat bedrijven hun afvalwaterlozing zoveel mogelijk willen reduceren. De hardste noot om te kraken voor het bereiken van dit doel is de behandeling van het meest geconcentreerde residu, te weten de brijn, water met een hoge concentratie zout.
Het project ging afgelopen juni van start. In totaal zullen zo'n 50 technologieën worden vergeleken. In september wordt het afgerond en presenteert Isle Utilities de resultaten aan de overige participanten.
Toch komen er bij elke nieuwe actie weer tonnen middelen tevoorschijn. Ra ra hoe kan dat?
Waarom zijn er steeds weer financiële regelingen beschikbaar?
Gebruikers krijgen zo subsidie op kosten van de gemeenschap om van hun “afval” af te komen.
En weer betaalt de vervuiler niet.