Op de Westzeedijk in Muiden is sinds vorige week, en afhankelijk van het weer nog slechts enkele dagen, een gedicht te bewonderen van Freek de Jonge. Met dit gedicht wil Waterschap Amstel, Gooi en Vecht op een creatieve manier een ode brengen aan het werk van de dijken.
Vindingrijk
waar de visser bot vangt de koe een haas
de beste stuurlui aan wal staan te kijken
polderen wij ons rijk dankzij de dijken
de zee werd meer maar ook minder helaas
de koningin van het vindingrijk
komt om een zondvloed te voorkomen
rivieren traag door laagland laten stromen
niet meer weg met een vinger in de dijk
- Freek de Jonge
“We willen op een kunstzinnige manier aandacht vragen voor het werk van het waterschap en het nut van de dijken,” vertelt Tim Leeuwerke van Waterschap Amstel, Gooi en Vecht. “Ook is de ode bedoeld als cadeautje voor de inwoners van het beheersgebied. Waterveiligheid is iets dat we met z’n allen moeten doen. De inwoners werken ook mee, al was het maar omdat ze waterschapsbelasting betalen.”
Het is de tweede keer dat Amstel, Gooi en Vecht een kunstenaar vraagt om een ode aan de dijken te brengen. Vorig jaar was het rapper SEF, die een gedicht schreef voor de ringdijk in Amsterdam. “We zoeken steeds een combinatie tussen een dijk en een kunstenaar. Freek de Jonge, die in Muiderberg woont, was meteen enthousiast toen we hem vroegen. De reacties vorig jaar waren heel positief. Mensen maken als wandelaar of fietser gebruik van een dijk, maar dankzij zo’n gedicht wordt ook weer duidelijk gemaakt waarom die dijk daar nu eigenlijk ligt.”
Het gedicht kronkelt honderd meter lang over de dijk. Het is aangebracht met biologisch afbreekbaar krijt. Een paar stevige buien en het gedicht zal vervagen. “Online blijft het gedicht natuurlijk wel ontsloten. Mogelijk brengen we in de toekomst het gedicht ook aan op informatieborden op de dijk. Daar is nog geen beslissing over genomen. We hebben er bewust voor gekozen om het kunstwerk op locatie tijdelijk te laten zijn. Door het zo groot aan te brengen op de dijk is het ook een ideaal haakje het gesprek aan te gaan met bezoekers en wandelaars.”
In het genoemde Stowa rapport wordt een onderscheid gemaakt naar:
Op basis van de nadere uitwerking kunnen technologen en beleidsmedewerkers van waterschappen een gefundeerde keuze maken voor een natuurlijk systeem, afhankelijk van de specifieke situatie op een RWZI en de gekozen opties:
A. Toepassing van een enkel systeem als ‘stand alone’ techniek als uitbreiding van de RWZI, voor upgrading van het effluent (afloop nabezinktank).
B. Als inpassing in een integraal natuurlijk systeem wat naast effluentbehandeling ook recht doet aan de omgeving en waarbij functies zoals het creëren van natuurlijk, levend water, effluentbuffering, recreatie en natuur gecombineerd worden.
De Waterharmonica's nemen de meeste ruimte in, zeker omdat voor een goede verwijdering van medicijnen laag tot zeer lage belaste Waterharmonica's nodig zijn (zie ook Stowa 2013-07). Dus een hydraulische belasting van zeker niet meer dan 0,05 m/dag. Ofwel een ruimte beslag van 2,5 tot 3,75 m2 per inwoner.
Het totale debiet aan gezuiverd afvalwater in Nederland is ca. 2.000.000 m3 per jaar (CBS, data 2020). Dit zou dan neerkomen op een totaal netto ruimte beslag van 4.000 ha in heel Nederland. Zeg 5.000 tot maximaal 10.000 ha. Dit lijkt veel, maar het is wel met gestapelde belangen en mogelijkheden. Stel 25 cm waterberging: 10.000.000 waterberging, stel dat een kwart van de Waterharmonica's als KRW-waardig wordt beschouwd (is best wel reëel): 500 tot 1.000 ha.... En dan nog recreatie, natuur, CO2-vastlegging, stikstofrechten? Vrienden maken, bufferzones rond de rwzi's. Een voorbeeld van een zoektocht, uitgevoerd door het Wetterskip Fryslân: http://www.waterharmonica.nl/reports/LW289-47_005-rapd02-waterharmonica.pdf. Op weg naar 2027?
Ruud Kampf
Rekel/water