Versterk de Markermeerdijk bij Uitdam in plaats van die te verplaatsen, is het advies van deltacommissaris Wim Kuijken. De hoge kosten zijn te rechtvaardigen door het cultuurhistorische karakter van de locatie.
De Markermeerdijk bij het Noord-Hollandse dorp Uitdam is al jarenlang een hoofdpijndossier voor de bestuurders in het gebied. De eeuwenoude dijk is afgekeurd, omdat deze onvoldoende bescherming biedt aan de 1,2 miljoen mensen die erachter wonen. Het Hoogheemraadschap Hollands Noorderkwartier kwam met het plan van een buitenwaartse versterking met een asverschuiving. De dijk zou hierdoor een aantal meters worden verplaatst.
Het plan viel niet in goede aarde bij de bewoners. Zij vinden dat het unieke karakter van hun dorp geweld wordt aangedaan. Er ontstond een patstelling. Om die te doorbreken is Wim Kuijken in februari gevraagd om zich als onafhankelijke 'wijze man' over de materie te buigen. De deltacommissaris publiceerde gisteren zijn richtinggevende advies.
Kuijken komt met een maatwerkoplossing, zoals hij het noemt. Hij adviseert om de dijk zonder asverschuiving te versterken. Kuijken stelt een golfbrekende berm aan de buitenzijde voor. Aan de binnenzijde krijgt de dijk constructieve versterking met nagels en indien nodig een stukje damwand. Daarmee biedt de dijk maximale bescherming, terwijl de impact van de maatregelen minimaal is.
Het nadeel van deze oplossing zijn de veel hogere kosten vergeleken met verplaatsing van de dijk. De ervaring leert dat een constructieve variant in de regel twee keer zo duur is als een grondvariant, aldus Kuijken. De eerste kostenschatting laat volgens hem zien dat dit ook hier het geval is. Hij vindt de extra kosten voor deze specifieke locatie goed te verantwoorden en daarmee proportioneel, vooral vanwege het behoud van het waardevolle ensemble van water, dijk en bebouwing.
Kuijken heeft alle partijen intensief bij het advies betrokken. Ook dacht een onafhankelijk expertteam mee over de beste manier om de dijk te versterken. Volgens de deltacommissaris bestaat er draagvlak voor zijn advies bij de vertegenwoordigers van bewoners, gemeente en provincie.
Lees hier het advies.
Mocht het in Juli weer warm en zonnig worden dan zal er een fors escalerend waterprobleem zijn.
De hamvraag die onbeantwoord blijft, is wat de impact is van de restlozing op de doelen van de KRW. Uit de berekeningen van het CBS zou blijken dat stikstof uit rwzi's nog voor 18% bijdraagt aan de totale belasting, en fosfaat nog voor 25% aan de totale belasting. Maar het gaat nog steeds om enorme hoeveelheden: 14,3 miljoen kg N en 1,64 miljoen kg P.
De afname in kg N is veel groter is dan in kg P. De verhouding tussen N en P is verschoven. Met als gevolg dat blauwalgen (die zelf stikstof binden) "in het voordeel zijn" vergeleken met groenalgen, die stikstof uit het oppervlaktewater opnemen. Dertig jaar geleden was er nog veel 'groene soep', inmiddels zijn de drijflagen van blauwalgen een hardnekkig probleem.
Het zou dus zomaar kunnen zijn dat het verwijderen van stikstof nu voldoende is, maar dat de verwijdering van fosfaat nog veel beter moet. Behalve wellicht als de rwzi (bijna) rechtstreeks op zee loost, dan is goed ook goed genoeg.