secundair logo knw 1

De Kenniswerf in Vlissingen is de locatie waar het Delta Climate Center wordt gevestigd

Het nieuwe Delta Climate Center (DCC) in Zeeland gaat volgende maand van start. De stuurgroep ‘Wind in de Zeilen’ heeft het plan en de businesscase van het centrum goedgekeurd. Het doel is dat er in het ‘living lab’ van de Zeeuwse Delta ‘een regionaal geworteld, nationaal en internationaal aansprekend topinstituut’ ontstaat dat bijdraagt aan innovatieve en impactvolle oplossingen voor een toekomstbestendige delta, 'in Zeeland en elders in de wereld'.

Het klimaatcentrum dat Vlissingen als thuisbasis krijgt, is een initiatief van HZ University of Applied Sciences, Koninklijk Nederlands Instituut voor Onderzoek der Zee (NIOZ), Scalda, University College Roosevelt, Universiteit Utrecht en Wageningen University and Research.

De kennisinstellingen hebben de ambitie om een brede onderwijsagenda op te zetten, met diverse niveaus aan onderzoek: fundamenteel-wetenschappelijk, toegepast en uitwerkingsgericht. Het onderzoeksprogramma richt zich op regionale transities die moeten leiden tot een ‘duurzame, klimaatbestendige en welvarende delta’.

De missie van het onderzoekscentrum is daarbij dat de door onderzoek ontwikkelde oplossingen voor een toekomstbestendige delta ook worden geïmplementeerd in de praktijk. Door een proces van co-creatie moet er ‘een brug worden geslagen naar toepassingen samen met bedrijven, maatschappelijke organisaties en overheden’.

Het centrum legt daarbij de lat hoog, want DCC-projecten hebben, aldus de planbeschrijving, merkbaar maatschappelijke impact waar het gaat om de duurzame transitie van de delta, maar leiden ook tot grotere studentaantallen, nieuwe inwoners van Vlissingen en meer MKB’s inclusief startups.

Het DCC brengt naar verwachting jaarlijks 170 nieuwe studenten in het Zeeuwse onderwijs. Met een doorlopende leerlijn wordt de koppeling mbo-hbo-wo versterkt en worden jonge mensen behouden voor Zeeland, aldus het goedgekeurde plan. Daarnaast worden circa 120 arbeidsplaatsen gecreëerd.

De financiering is voor 10 jaar gegarandeerd door met name bijdragen van de provincie Zeeland en van het rijk (68,41 miljoen euro), dit als onderdeel van 'Wind in de Zeilen', het compensatiepakket voor het niet realiseren van een marinierskazerne in Vlissingen. De totale investeringskosten voor het klimaatcentrum worden geraamd op bijna 100 miljoen euro.

Het DCC zal dit jaar een snelle start maken met een aantal in ‘het oog springende icoonprojecten’, staat in het plan voor het centrum. Maar eerst richten de initiatiefnemers zich op zaken als huisvesting, aanstellen van de directie, uitwerken van de agenda voor onderzoek en onderwijs en de benoeming van hoogleraren, lectoren en practoren.

De directie zal bestaan uit een wetenschappelijk directeur en een zakelijk directeur. Er komt een Raad van Bestuur, bestaande uit vertegenwoordigers van de zes kennisinstellingen die het kenniscentrum van de grond tillen.

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Ik geloof helemaal niets van dit doem verhaal. Zijn er nu al gebieden in de waddenzee die errst droog kwamen te liggen en nu niet meer? Zijn de oppervlaktes wadden tegen de eilenden en de vaste kustlijnen kleiner bij eb! Ik zie en hoor daar niets van! Wat ik wel hoor is dat de vaargeulen zeer snel verzanden en dat er 24 uur gebaggerd moet worden om te kunnen blijven varen.bwaar komt dat zand vandaan………..precies ! Dat is een continu proces en dat stopt niet door zeespiegel stijging. Dus maak je niet zo druk om de sterke natuur!
Wat een apart artikeltje Emile...  nitraat is niet organisch en liever stop ik wat zuurstof in infiltratiewater wanneer ik organische stoffen wil reduceren dan nitraat, dat immers het giftige nitriet kan vormen... de relatie met verbreding van irrigatiemogelijkheden met de aardappelteelt mort je nog maar eens uitleggen.. is toch iets heel anders? Joost
Hoi Marjolijn, bedankt voor je artikel. Het is duidelijk dat waterbeheer complex en uitdagend is, vooral nu klimaatverandering en hoger verbruik hun tol eisen. Gebieden zoals Zuid-Frankrijk en Catalonië staan niet op zichzelf met strenge restricties voor watergebruik.
Een interessant gegeven is dat 80% van ons drinkwater thuis wordt verbruikt. Daar ligt een enorme uitdaging, maar ook een kans om echt verschil te maken. Door slimmer om te gaan met de distributie van water, kunnen we helpen om het verbruik te verminderen zonder dat we daar veel van merken. Dit zou niet alleen helpen om onze waterbronnen te sparen, maar ook de druk op het systeem tijdens droge perioden verlagen.
Dit gaat verder dan alleen maar korter douchen; het gaat om een bewuste verandering in ons dagelijks leven om ervoor te zorgen dat er genoeg water is voor iedereen. Iemand iets gunnen. Beginnen met het nadenken over de oplossingen menukaart ook met water zoals we dat met energie doen - waar kunnen we besparen, hoe kunnen we efficiënter zijn, en hoe kunnen we ons aanpassen aan nieuwe omstandigheden?
Er is geen eenduidige oplossing voor het probleem, en additionele productie levert ons op langere termijn niets op. Misschien is het tijd om deze uitdaging aan te gaan en te kijken naar hoe we thuis ons watergebruik kunnen optimaliseren. 
Op dit moment (24 april 2024) na maandenlange neerslag is alles weer goedgekomen met hoog grondwater. De natuur hersteld zichzelf! Laat je niet beetnemen.
Afbreekbaarheid moet in de toekomst als eerste beoordelingsparameter voor toelating van stoffen worden ingevoerd. Er ontstaan anders onomkeerbare problemen in de toekomst.