secundair logo knw 1

Per- and polyfluoroalkylstoffen (PFAS) komen in de Verenigde Staten in bijna de helft van het kraanwater voor. Dat blijkt uit een federale studie van de United States Geological Survey (USGS). Het onderzoek richtte zich op 32 afzonderlijke PFAS-verbindingen. De meest aangetroffen verbindingen waren PFBS, PFHxS en PFOA. Op het onderzoek volgde een wetsvoorstel om de PFAS-vervuiling van drinkwater aan banden te leggen.

De tussentijdse gezondheidsnormen die de Environmental Protection Agency (EPA) in 2022 uitvaardigde voor PFOS en PFOA werden overschreden in elk monster waarin ze werden gedetecteerd, aldus USGS, een agentschap van de Amerikaanse overheid dat in juli het onderzoek presenteerde.

Uitgebreid onderzoek
Er werden kraanwatermonsters op 716 locaties genomen in huizen, kantoren en scholen in het hele land. "Wetenschappers van USGS hebben water getest dat direct uit de gootsteen van mensen in het hele land is opgehaald. Dit is het meest uitgebreide onderzoek tot nu toe naar PFAS in kraanwater uit zowel privébronnen als openbare voorraden", aldus onderzoekshydroloog Kelly Smalling, hoofdauteur van het onderzoek.

Smalling bracht zelfs wat water in van haar huis in New Jersey. Testen toonden aan dat ook haar water verontreinigd was. "Het is geen verrassing," zei ze tegen The Washington Post. "New Jersey is een hotspot voor PFAS."

In de buurt van stedelijke gebieden en potentiële PFAS-bronnen werden de meeste vervuilde monsters gevonden. Die resultaten komen overeen met eerder onderzoek waaruit bleek dat mensen in stedelijke gebieden een grotere kans hebben op blootstelling aan PFAS. Wetenschappers van USGS schatten dat ongeveer 75 procent van het stedelijke leidingwater ten minste één soort PFAS bevat, vergeleken met ongeveer 25 procent van het leidingwater op het platteland.

Wetsvoorstel
De uitkomst van het USGS-onderzoek was voor senator Kirsten Gillibrand reden om de Clean Water Standards for PFAS Act van 2023 aan te kondigen. Het wetsvoorstel verplicht onder meer EPA om waterkwaliteitscriteria te ontwikkelen voor alle meetbare PFAS of groepen van PFAS binnen drie jaar. Voorts moet EPA voor 8 prioritaire industriecategorieën waarvan bekend is dat ze PFAS lozen, richtlijnen en normen opstellen voor PFAS-concentraties in effluent.

Gillibrand: "Het is onaanvaardbaar dat giftige PFAS-chemicaliën de watervoorziening van gemeenschappen in het hele land binnendringen. Ik ben er trots op dat ik de Clean Water Standards for PFAS Act van 2023 introduceer om de allereerste federale limieten voor PFAS vast te stellen en om te voorkomen dat vervuilers onze waterwegen verontreinigen. Mensen die in de Verenigde Staten wonen verdienen toegang tot schoon en veilig drinkwater."

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Interessant. Hoe staat het met de PFAS-hoeveelheden die bij Chemelot in de Maas worden geloosd, wordt hier wel op gehandhaafd? 
Niet zo vreemd dat van die akker- en weidevogelsoorten de populaties teruglopen . Dat kan je zo hebben als je het vol zet met zonnepanelen en windturbines (birdblenders).
Dit heb ik ook nodig. Wij maken van slootmaaisel, een nieuw product, Wortelbeton, voor waterschap Rijnland. Artificiële Rietzudde, voor KRW- doelen. We hebben nog een toepassing van Wortelbeton en dat is veen maken. Daarmee werken we samen met gem Amsterdam en Waternet/AGV en VIP_NL. 
We willen een techniek ontwikkelen om de bodem omhoog te laten groeien met 1m p/jaar. We hadden al zitten denken aan dit systeem, maar ik zou graag eens willen praten over jullie ervaring of samenwerking .
@Almer BolmanEens Almer, de laatste twee kalenderjaren waren uitzonderlijk, extreem nat. En enkele jaren daarvoor extreem droog. Het lijkt er echter op dat wateroverlast eerder een reden is om in actie te komen dan droogte. De flanken van de Veluwe (en de beken aldaar) reageren zeer snel op natte en droge perioden omdat -zoals je weet - de reservoircoëfficiënt daar gering is. Daarom is mijn plan om juist niet op de flanken - dat heeft geen zin - maar op de hoge delen (daar is de genoemde coëfficiënt groot en de grondwaterstand diep) de grondwateraanvulling te vergroten, ofwel door vermindering van de verdamping ofwel door gecontroleerde (!) infiltratie van perfect voorgezuiverd rivierwater. Het doel is te bereiken dat beken en sprengen weer hóger op het massief ontspringen en langer water voeren. Dat zal een enorme boost geven aan natuur en biodiversiteit. Het kwelwater naar de beken is overigens geen infiltratiewater, het is en blijft geïnfiltreerd regenwater. Als we in hoge delen van de Veluwe water infiltreren, kiest dat een diepe, uitermate lange, langzame weg naar de randen van de Veluwe waar het pas na eeuwen - misschien zelfs millennia - opkwelt.
Als we verdroging aanpakken (let op: Nederland heeft daartoe een verplichting) kán inderdaad grondwateroverlast de kop opsteken. Je spreekt over ‘totale onbeheersbaarheid van de grondwaterkwantiteit’. Dat snap ik niet. De infiltraties zijn juist uitermate gecontroleerd, ook kwantitatief. Overlast en droogte op de flanken ontstaan zeer snel door overvloedige regen of juist het gebrek daaraan. Overlast door infiltraties in de hoge delen – als het al optreedt - ontstaat echter niet ‘over night’, dat duurt jaren. Als - en voor zover - infiltraties de oorzaak zijn, dreigende overlast kunnen we perfect monitoren en heel effectief bestrijden door het sturen van de infiltraties of door zeer lokaal grondwater te onttrekken. Dat maakt ook nog eens prima bronnen beschikbaar. Het waterbedrijf zou water moeten winnen waar overlast dreigt, bij voorkeur niet daar waar verdroging het gevolg is.
Willen jullie eens kijken of een EU commissaris voor water niet een goed plan zou zijn. Dan komt er een structurele aanpak in Europa en kan het economische plaatje ook beter ingepast worden. Vooruit kijken is slimmer en gunstiger.