Op 4 oktober is het 30 jaar geleden dat de Oosterscheldekering officieel in werking werd gesteld. Ter gelegenheid van het jubileum is het sluitstuk van de Deltawerken op vrijdag 7 en zaterdag 8 oktober toegankelijk voor publiek.
De Oosterscheldekering is het grootste en beroemdste Deltawerk en het officiële sluitstuk van de Deltawerken. De kering sluit samen met de Philipsdam en Oesterdam de hele Oosterschelde af. Daarmee wordt een groot deel van Zeeland beschermd tegen extreem hoogwater. De 9 kilometer lange Oosterscheldekering werd op 4 oktober 1986 officieel in werking gesteld door toenmalig koningin Beatrix.
Tijdens de open dagen op 7 en 8 oktober is onder meer het ir. J.W. Topshuis, onderdeel van de Oosterscheldekering, open voor publiek. Bezoekers kunnen vanaf het dak van het Topshuis uitkijken over de kering. Daarnaast is er een virtual reality overstromingssimulator en rijdt er een trein op zonne-energie over een stroomgat van de Oosterscheldekering.
Meer informatie over de publieksdagen is te vinden op de website.
We willen een techniek ontwikkelen om de bodem omhoog te laten groeien met 1m p/jaar. We hadden al zitten denken aan dit systeem, maar ik zou graag eens willen praten over jullie ervaring of samenwerking .
Als we verdroging aanpakken (let op: Nederland heeft daartoe een verplichting) kán inderdaad grondwateroverlast de kop opsteken. Je spreekt over ‘totale onbeheersbaarheid van de grondwaterkwantiteit’. Dat snap ik niet. De infiltraties zijn juist uitermate gecontroleerd, ook kwantitatief. Overlast en droogte op de flanken ontstaan zeer snel door overvloedige regen of juist het gebrek daaraan. Overlast door infiltraties in de hoge delen – als het al optreedt - ontstaat echter niet ‘over night’, dat duurt jaren. Als - en voor zover - infiltraties de oorzaak zijn, dreigende overlast kunnen we perfect monitoren en heel effectief bestrijden door het sturen van de infiltraties of door zeer lokaal grondwater te onttrekken. Dat maakt ook nog eens prima bronnen beschikbaar. Het waterbedrijf zou water moeten winnen waar overlast dreigt, bij voorkeur niet daar waar verdroging het gevolg is.