secundair logo knw 1

Zwemmersjeuk is de meest voorkomende gezondheidsklacht in recreatieplassen (beeld uit rapport STOWA)

In recreatieplassen is zwemmersjeuk een vervelend probleem. Er is nog onvoldoende bekend over de effectiviteit van maatregelen. Daardoor is het voorspellen en beheersen van zwemmersjeuk moeilijk, blijkt uit onderzoek in opdracht van STOWA.

Zwemmersjeuk is de gezondheidsklacht die het vaakst voorkomt in recreatieplassen. Jaarlijks worden enkele tientallen incidenten gemeld en het werkelijke aantal ligt ongetwijfeld hoger. In opdracht van STOWA, het kenniscentrum van regionale waterbeheerders, is gekeken naar de huidige kennis van het probleem en de effectiviteit van maatregelen om zwemmersjeuk te voorkomen en bestrijden. Het onderzoek is uitgevoerd door Wageningen Environmental Research en ecologisch onderzoeks- en adviesbureau Koeman en Bijkerk. Zes waterschappen en twee recreatieondernemers werkten hieraan mee.

Bij zwemmersjeuk heeft iemand last van jeukende bultjes. De ontstekingsreactie wordt veroorzaakt door de larven van de platworm Trichobilharzia ocellata; deze dringen de huid binnen en sterven daar. Trichobilharzia heeft een slak als gastheer. Het gaat om slakkensoorten die behoren tot de families van de poelslakken en de schijfhorens.

Het Protocol Zwemmersjeuk beschrijft hoe met het probleem wordt omgegaan. De provincies zijn verantwoordelijk voor de registratie van alle meldingen. Zij doen dit op verschillende manieren. Slechts in minder dan de helft van de gevallen waarin zwemmersjeuk wordt vermoed, verrichten provincies nader onderzoek. Om de registratie van klachten te verbeteren, bevelen de onderzoekers aan de verantwoordelijkheid bij één organisatie te leggen. De projectgroep ziet hiervoor de provincies als meest logisch, maar dan moet er wel één aanspreekpunt zijn. Ook wordt gepleit voor een vast protocol voor het aantonen van zwemmersjeuk, waarbij onderzoek aan slakken altijd wordt gecombineerd met eDNA analyse van de locatie.

Belangrijke vraag natuurlijk: hoe effectief zijn de maatregelen die beheerders van plassen, waterschappen, Rijkswaterstaat en andere organisaties nemen? In ons land zijn drie maatregelen gangbaar: het handmatig verwijderen van slakken, het uitzetten van vissen die slakken eten en het installeren van een barrière tussen zwemstrand en ‘hotspot’ van slakken. Het wegvangen van slakken lijkt beter te werken naarmate de zwemlocatie kleiner is. Door het uitzetten van vissen zijn op één locatie klachten weggenomen, maar niet op twee andere. Een barrière is op één plek toegepast en daar effectief. Omdat de maatregelen op een beperkt aantal locaties zijn uitgevoerd, zijn harde conclusies volgens de onderzoekers niet mogelijk. Wel blijken de specifieke omstandigheden op zwemlocaties bepalend voor de effectiviteit van maatregelen.

De onderzoekers hebben daarnaast gekeken naar de invloed van weersomstandigheden. Alle uitbraken vonden tot nu toe plaats na half mei en bij een gemiddelde etmaaltemperatuur van 20 graden en een windrichting waarbij de zwemzone lagerwal (benedenwinds) ligt. De onderzoekers bevelen aan om deze relaties verder te onderbouwen met locatiespecifieke gegevens. Zo kunnen de risico’s beter worden ingeschat.

Vervolgonderzoek moet de de omvang van het probleem beter in beeld brengen. Zo zullen er veldmetingen met eDNA worden uitgevoerd. De bedoeling is om een vroeg waarschuwingssysteem te ontwikkelen. In verband met de preventie van zwemmersjeuk wordt aangeraden om het protocol te vernieuwen.

Meer informatie:

Rapport Zwemmersjeuk in Nederland

 

Typ je reactie...
Je bent niet ingelogd
Of reageer als gast
Loading comment... The comment will be refreshed after 00:00.

Laat je reactie achter en start de discussie...

(advertentie)

Laatste reacties op onze artikelen

Ik geloof helemaal niets van dit doem verhaal. Zijn er nu al gebieden in de waddenzee die errst droog kwamen te liggen en nu niet meer? Zijn de oppervlaktes wadden tegen de eilenden en de vaste kustlijnen kleiner bij eb! Ik zie en hoor daar niets van! Wat ik wel hoor is dat de vaargeulen zeer snel verzanden en dat er 24 uur gebaggerd moet worden om te kunnen blijven varen.bwaar komt dat zand vandaan………..precies ! Dat is een continu proces en dat stopt niet door zeespiegel stijging. Dus maak je niet zo druk om de sterke natuur!
Wat een apart artikeltje Emile...  nitraat is niet organisch en liever stop ik wat zuurstof in infiltratiewater wanneer ik organische stoffen wil reduceren dan nitraat, dat immers het giftige nitriet kan vormen... de relatie met verbreding van irrigatiemogelijkheden met de aardappelteelt mort je nog maar eens uitleggen.. is toch iets heel anders? Joost
Hoi Marjolijn, bedankt voor je artikel. Het is duidelijk dat waterbeheer complex en uitdagend is, vooral nu klimaatverandering en hoger verbruik hun tol eisen. Gebieden zoals Zuid-Frankrijk en Catalonië staan niet op zichzelf met strenge restricties voor watergebruik.
Een interessant gegeven is dat 80% van ons drinkwater thuis wordt verbruikt. Daar ligt een enorme uitdaging, maar ook een kans om echt verschil te maken. Door slimmer om te gaan met de distributie van water, kunnen we helpen om het verbruik te verminderen zonder dat we daar veel van merken. Dit zou niet alleen helpen om onze waterbronnen te sparen, maar ook de druk op het systeem tijdens droge perioden verlagen.
Dit gaat verder dan alleen maar korter douchen; het gaat om een bewuste verandering in ons dagelijks leven om ervoor te zorgen dat er genoeg water is voor iedereen. Iemand iets gunnen. Beginnen met het nadenken over de oplossingen menukaart ook met water zoals we dat met energie doen - waar kunnen we besparen, hoe kunnen we efficiënter zijn, en hoe kunnen we ons aanpassen aan nieuwe omstandigheden?
Er is geen eenduidige oplossing voor het probleem, en additionele productie levert ons op langere termijn niets op. Misschien is het tijd om deze uitdaging aan te gaan en te kijken naar hoe we thuis ons watergebruik kunnen optimaliseren. 
Op dit moment (24 april 2024) na maandenlange neerslag is alles weer goedgekomen met hoog grondwater. De natuur hersteld zichzelf! Laat je niet beetnemen.
Afbreekbaarheid moet in de toekomst als eerste beoordelingsparameter voor toelating van stoffen worden ingevoerd. Er ontstaan anders onomkeerbare problemen in de toekomst.