De waterschappen moeten in elk geval voor waterveiligheidsprojecten hun bouwvrijstelling stikstof behouden. Dat bepleit de Unie van Waterschappen in een reactie op de uitspraak van de Raad van State. Die oordeelde gisteren dat de bouwvrijstelling niet voldoet aan het Europese natuurbeschermingsrecht.
De Raad van State ziet te weinig voortgang in de maatregelen die moeten bijdragen aan het verminderen van de stikstofuitstoot, zo blijkt uit de uitspraak. Ook bij projecten die alleen tijdelijk stikstof uitstoten, moet het effect op de natuur daarom eerst worden onderzocht.
De Unie van Waterschappen is teleurgesteld over de uitspraak, omdat dit voor de waterschappen leidt tot vertraging van projecten en extra kosten. "Wij werken aan projecten die hard nodig zijn om Nederland leefbaar te houden", zegt woordvoerder Jane Alblas. "We hebben daarin ook een wettelijke taak, denk aan het Hoogwaterbeschermingsprogramma en de Kaderrichtlijn Water. Die kunnen we dan niet meer tijdig uitvoeren."
Door de bouwvrijstelling, die sinds 1 juli 2021 deel uitmaakt van de Wet natuurbescherming, hoefde bij de vergunningverlening voor een project geen rekening te worden gehouden met de stikstofuitstoot van de bouwactiviteiten. Dat maakte het eenvoudiger om vergunningen te verlenen voor bouw- en infrastructurele projecten.
Dijkversterking
De waterschappen hadden voor hun projecten vrijstelling gekregen omdat er sprake is van een tijdelijke stikstofuitstoot. Een dijkversterking bijvoorbeeld brengt eenmalig uitstoot met zich mee. Voor zulke projecten zou de vrijstelling dan ook moeten blijven bestaan, meent de Unie.
Aan de ene kant zijn de waterschappen blij dat de Raad van State nog eens heeft benadrukt dat de stikstofuitstoot omlaag moet, zegt woordvoerder Alblas. Daarom konden ze zich in grote lijnen ook goed vinden in het vorige maand uitgebrachte stikstofadvies van Johan Remkes.
Maar aan de andere kant vrezen ze de belemmeringen die door de uitspraak worden opgeworpen voor de volgens hen noodzakelijke waterbeheerprojecten. Alblas: "Het probleem is dat er te veel vrijstellingen zijn verleend. Daardoor keert de wal het schip."
Emissieloos
Zelf werken de waterschappen er hard aan om de uitstoot terug te dringen, stellen ze in een verklaring. Voor de versterking van dijken, de aanleg van waterbergingsgebieden en bijvoorbeeld renovaties van rioolwaterzuiveringsinstallaties streven ze ernaar om zo min mogelijk energie te verbruiken, transport te beperken en emissieloos materieel in te zetten.
"Maar we zijn ook afhankelijk van de markt", aldus de woordvoerder. "En van aannemers vraagt dat grote investeringen, dat is gewoon nog niet altijd haalbaar. Daarom blijft vrijstelling nodig."
De Unie werkt nog aan een brief aan de leden over de impact van de uitspraak. Volgens Alblas zijn reeds verleende vergunningen niet in het geding. Eind deze maand wil het kabinet de Kamer informeren over mogelijke oplossingsrichtingen.
In het genoemde Stowa rapport wordt een onderscheid gemaakt naar:
Op basis van de nadere uitwerking kunnen technologen en beleidsmedewerkers van waterschappen een gefundeerde keuze maken voor een natuurlijk systeem, afhankelijk van de specifieke situatie op een RWZI en de gekozen opties:
A. Toepassing van een enkel systeem als ‘stand alone’ techniek als uitbreiding van de RWZI, voor upgrading van het effluent (afloop nabezinktank).
B. Als inpassing in een integraal natuurlijk systeem wat naast effluentbehandeling ook recht doet aan de omgeving en waarbij functies zoals het creëren van natuurlijk, levend water, effluentbuffering, recreatie en natuur gecombineerd worden.
De Waterharmonica's nemen de meeste ruimte in, zeker omdat voor een goede verwijdering van medicijnen laag tot zeer lage belaste Waterharmonica's nodig zijn (zie ook Stowa 2013-07). Dus een hydraulische belasting van zeker niet meer dan 0,05 m/dag. Ofwel een ruimte beslag van 2,5 tot 3,75 m2 per inwoner.
Het totale debiet aan gezuiverd afvalwater in Nederland is ca. 2.000.000 m3 per jaar (CBS, data 2020). Dit zou dan neerkomen op een totaal netto ruimte beslag van 4.000 ha in heel Nederland. Zeg 5.000 tot maximaal 10.000 ha. Dit lijkt veel, maar het is wel met gestapelde belangen en mogelijkheden. Stel 25 cm waterberging: 10.000.000 waterberging, stel dat een kwart van de Waterharmonica's als KRW-waardig wordt beschouwd (is best wel reëel): 500 tot 1.000 ha.... En dan nog recreatie, natuur, CO2-vastlegging, stikstofrechten? Vrienden maken, bufferzones rond de rwzi's. Een voorbeeld van een zoektocht, uitgevoerd door het Wetterskip Fryslân: http://www.waterharmonica.nl/reports/LW289-47_005-rapd02-waterharmonica.pdf. Op weg naar 2027?
Ruud Kampf
Rekel/water